Πέρα από το γεγονός ότι πρόκειται για αχαρτογράφητα νερά, πολλοί είναι αυτοί οι οποίοι εκτιµούν ότι η όλη εξέλιξη τείνει να αποτελέσει το «ακριβότερο διαζύγιο» στην παγκόσµια ιστορία.
Την ίδια στιγµή, οι πρώτες αναλύσεις κάνουν λόγο για την αδήριτη πλέον ανάγκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιταχύνει τις διαδικασίες περαιτέρω ενοποίησης, προσεγγίζοντας από κάθε άποψη τη λύση της Οµοσπονδίας που παραµένει γράµµα κενό από το 1965, καθώς σε διαφορετική περίπτωση, η προοπτική της πολυδιάσπασης και επιστροφής στα εξ ων συνετέθη, µοιάζει κάτι παραπάνω από ορατή
Μια ψύχραιµη προσέγγιση του όλου ζητήµατος λέει ότι ανεξάρτητα από τη µέχρι σήµερα δυνατότητα των Γερµανών να έχουν το πάνω χέρι σε όλα τα ζητήµατα, η βρετανική αποσκίρτηση, υποχρεώνει τους τεχνοκράτες των Βρυξελλών και την ευρωπαϊκή ελίτ ειδικότερα να αντιδράσουν, αν θέλουν να διατηρήσουν το ρόλο τους.
Αυτό σηµαίνει αντιστροφή της σηµερινής κατάστασης, όπου οι Γερµανοί αποφασίζουν επί της ουσίας για τα πάντα, µε την ευρωπαϊκή ηγεσία απλά να εκτελεί, και ενδυνάµωση του ρόλου των µικρών χωρών σε µια προσπάθεια να αναχαιτισθεί το ρεύµα του λαϊκισµού που καλπάζει σε πολλές χώρες και να διαµορφωθούν νέες ισορροπίες
Ειδικότερα σε ότι αφορά τον αγροτικό τοµέα, θεωρείται περίπου βέβαιο, ότι τα επόµενα χρόνια και µέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας αποχώρησης των Βρετανών, οι χώρες του νότου και ιδιαίτερα οι µικρές χώρες θα τύχουν καλύτερης µεταχείρισης από τις Βρυξέλλες. Αυτό σηµαίνει ότι η παρούσα τουλάχιστον προγραµµατική περίοδος της ΚΑΠ, θα κυλίσει οµαλά και ενδεχοµένως µε κάποιες διευκολύνσεις σε ότι αφορά τις χρηµατορροές, για τις οποίες οι γραφειοκράτες δείχνουν συνήθως µεγάλη ακαµψία
Αυτή είναι η καλή όψη του νοµίσµατος, γιατί υπάρχει και η άλλη που λέει ότι σε έναν ευρύτερο χρονικό ορίζοντα, δηλαδή µετά την προγραµµατική 2014-2020 οι Γερµανοί δύσκολα θα αναλάβουν το χρηµατοδοτικό κενό που αφήνουν οι Βρετανοί (υπολογίζεται σε ένα συνολικό ποσό κοντά στα 20 δις ευρώ και σε ένα καθαρό έλλειµµα, δηλαδή µείον τις απολαβές τους, της τάξεως των 2,5 δις ευρώ).
Σ’ αυτή την περίπτωση, η ΚΑΠ για την οποία τόσος λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια και που θεωρείται η µεγάλη προίκα των Γάλλων, δύσκολα θα µπορέσει να διατηρηθεί στα σηµερινά επίπεδα, µε ότι αυτό µπορεί να σηµαίνει για τη διατήρηση της συνοχής µεταξύ των χωρών – µελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Μπαίνουµε πλέον σε αχαρτογράφητα νερά, ανέφερε η Telegraph, µε τις πρώτες αντιδράσεις να έρχονται από τον Μέριγκ Ρέιµοντ, πρόεδρο της βρετανικής Ένωσης Αγροτών (NFU) να προτείνει ήδη τη δηµιουργία βρετανικού αγροτικού νοµοσχεδίου, στα χνάρια του αµερικανικού Farm Bill. «Θα ακολουθήσει µια περίοδος αβεβαιότητας µέχρι να διασφαλίσουµε τις νέες συµφωνίες αλλά στο µεταξύ θα συζητήσουµε µε την κυβέρνηση ποιο είδος ανταγωνιστικής γεωργίας θέλουµε», τόνισε, προαναγγέλλοντας την έναρξη του συνεδρίου της NFU την 1η Ιουλίου στο Λονδίνο.
Παρόλο που οι βρετανοί αγρότες, ήταν οι «ευνοούµενοι» της ΚΑΠ, µε επιδοτήσεις που έφτασαν τα 3,1 δις ευρώ το 2015 και µε πρόσβαση σε 5,2 δις ευρώ για την περίοδο 2014-2020 για τη βρετανική αγροτική ανάπτυξη, µε την ψήφο τους «τιµώρησαν» το αυστηρό κανονιστικό πλαίσιο της ΚΑΠ.
Περίπου 25 χρόνια πίσω θα γυρίσει ο βρετανικός αγροτικός κλάδος µετά την απόφαση του Brexit, µε το διεθνή Τύπο να κάνει λόγο για επιστροφή στα προ του 1992 επίπεδα. Οι τιµές των αγροτικών προϊόντων στην Αγγλία, θα µειωθούν αισθητά, την ίδια στιγµή που η αγροτική γη, θα χάσει πάνω από το 30% της αξίας της σύµφωνα µε διεθνείς αναλύσεις.
Να σηµειωθεί ωστόσο, πως δεν θα πληγούν το ίδιο όλοι αγροτικοί κλάδοι. «Χαµένοι» θα βγουν όσοι ασχολούνται µε γαλακτοκοµικά και δηµητριακά ενώ «κερδισµένοι» θα βγουν οι πτηνοτρόφοι και χοιροτρόφοι, καθώς τα προϊόντα τους δεν έχουν άµεση σχέση µε την ευρωπαϊκή αγορά.
Για 10 χρόνια αβεβαιότητας, µίλησε ο πρώην επικεφαλής οικονοµολόγος της NFU, Σον Ρίκαρντ, που τόνισε πως τα επόµενα 2 χρόνια δεν θα αλλάξουν πολλά αλλά στη συνέχεια πολλοί επαγγελµατίες του κλάδου θα µεταφέρουν τις δραστηριότητές τους στην Ιρλανδία ή τη ∆ανία, για να επιβιώσουν.
Τι µέλλει γενέσθαι στο εξής; Ο Guardian µιλά για αναπλήρωση των 34.000 ευρώ ετησίως που θα χάσει ο µέσος βρετανός αγρότης µέσω επιδοτήσεων από ένα νέο πρόγραµµα που θα σχεδιάσει η βρετανική κυβέρνηση. Ένα σενάριο, που µάλλον είναι και το πιθανότερο στο εξής, ακολουθώντας το παράδειγµα της Ελβετίας και της Νορβηγίας, που αν και βρίσκονται εκτός ΚΑΠ, χορηγούν ακόµη υψηλότερες επιδοτήσεις στους αγρότες τους
Ωστόσο, ο αγροτικός κόσµος στη Βρετανία εµφανίζεται διχασµένος καθώς αυτοί που ήταν κοντά στα µεγάλα αστικά κέντρα βλέπε Λονδίνο, Σκωτία, Βόρεια Ιρλανδία ψήφισαν υπέρ της παραµονής, ενώ σε Ουαλία και Βόρεια Αγγλία ψήφισαν υπέρ της εξόδου λόγω της έντονης δυσαρέσκειας τους από τα «φθηνά εργατικά χέρια» ελέω των µεταναστευτικών ροών από χώρες της ανατολικής Ευρώπης αλλά και της πολυπλοκότητας της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ).
Η φιλοευρωπαϊκή Σκωτία -που σ’ ένα µεγάλο ποσοστό της έχει ισχυρό αγροτικό λόµπι- όπως αναµενόταν, υποστήριξε την παραµονή σε ποσοστό 62% έναντι 38%.
Η πρωθυπουργός της Σκωτίας, Νίκολα Στέρτζον, δήλωσε πως θα υπερασπιστεί την ψήφο των Σκωτσέζων, οι οποίοι επέλεξαν την παραµονή της χώρας στην ΕΕ, έτσι δεν αποκλείεται µετά το 2014 να γίνει και 2ο δηµοψήφισµα για απόσχιση από τη Βρετανία. «Ο λαός της Σκωτίας βλέπει το µέλλον του στους κόλπους της ΕΕ», ανέφερε χαρακτηριστικά
«Πλήγµα» για τις ελληνικές εξαγωγές η βρετανική έξοδος από την Ε.Ε. Σε πρακτικό επίπεδο, η Ελλάδα, θα πληγεί µετά το Brexit, σε επίπεδο εξαγωγών. Αρκεί να υπενθυµίσουµε, πως οι ελληνικές εξαγωγές προς τη Βρετανία φθάνουν σε ετήσια βάση τα 2,5 δις ευρώ (ποσοστό 1,4% του ΑΕΠ) και αφορούν κυρίως τον τοµέα των τροφίµων, φρέσκων και τυποποιηµένων. Ο αγροτικός τοµέας της χώρας µας, που πρωτοστατεί µε 29% στην παραγωγή εξαγώγιµων προϊόντων, θα κλυδωνιστεί από την ταραγµένη πλέον ισοτιµία λίρας-ευρώ. Η υποτίµηση της αγγλικής λίρας έναντι του ευρώ και του δολαρίου θα κάνει αυτόµατα τα ελληνικά προϊόντα ακριβότερα και σε συνδυασµό µε τη µείωση της αγοραστικής δύναµης των Βρετανών, θα καταφέρουν ισχυρό πλήγµα στις ελληνικές εξαγωγές.
Την ίδια στιγµή, οι πρώτες αναλύσεις κάνουν λόγο για την αδήριτη πλέον ανάγκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιταχύνει τις διαδικασίες περαιτέρω ενοποίησης, προσεγγίζοντας από κάθε άποψη τη λύση της Οµοσπονδίας που παραµένει γράµµα κενό από το 1965, καθώς σε διαφορετική περίπτωση, η προοπτική της πολυδιάσπασης και επιστροφής στα εξ ων συνετέθη, µοιάζει κάτι παραπάνω από ορατή
Μια ψύχραιµη προσέγγιση του όλου ζητήµατος λέει ότι ανεξάρτητα από τη µέχρι σήµερα δυνατότητα των Γερµανών να έχουν το πάνω χέρι σε όλα τα ζητήµατα, η βρετανική αποσκίρτηση, υποχρεώνει τους τεχνοκράτες των Βρυξελλών και την ευρωπαϊκή ελίτ ειδικότερα να αντιδράσουν, αν θέλουν να διατηρήσουν το ρόλο τους.
Αυτό σηµαίνει αντιστροφή της σηµερινής κατάστασης, όπου οι Γερµανοί αποφασίζουν επί της ουσίας για τα πάντα, µε την ευρωπαϊκή ηγεσία απλά να εκτελεί, και ενδυνάµωση του ρόλου των µικρών χωρών σε µια προσπάθεια να αναχαιτισθεί το ρεύµα του λαϊκισµού που καλπάζει σε πολλές χώρες και να διαµορφωθούν νέες ισορροπίες
Ειδικότερα σε ότι αφορά τον αγροτικό τοµέα, θεωρείται περίπου βέβαιο, ότι τα επόµενα χρόνια και µέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας αποχώρησης των Βρετανών, οι χώρες του νότου και ιδιαίτερα οι µικρές χώρες θα τύχουν καλύτερης µεταχείρισης από τις Βρυξέλλες. Αυτό σηµαίνει ότι η παρούσα τουλάχιστον προγραµµατική περίοδος της ΚΑΠ, θα κυλίσει οµαλά και ενδεχοµένως µε κάποιες διευκολύνσεις σε ότι αφορά τις χρηµατορροές, για τις οποίες οι γραφειοκράτες δείχνουν συνήθως µεγάλη ακαµψία
Αυτή είναι η καλή όψη του νοµίσµατος, γιατί υπάρχει και η άλλη που λέει ότι σε έναν ευρύτερο χρονικό ορίζοντα, δηλαδή µετά την προγραµµατική 2014-2020 οι Γερµανοί δύσκολα θα αναλάβουν το χρηµατοδοτικό κενό που αφήνουν οι Βρετανοί (υπολογίζεται σε ένα συνολικό ποσό κοντά στα 20 δις ευρώ και σε ένα καθαρό έλλειµµα, δηλαδή µείον τις απολαβές τους, της τάξεως των 2,5 δις ευρώ).
Σ’ αυτή την περίπτωση, η ΚΑΠ για την οποία τόσος λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια και που θεωρείται η µεγάλη προίκα των Γάλλων, δύσκολα θα µπορέσει να διατηρηθεί στα σηµερινά επίπεδα, µε ότι αυτό µπορεί να σηµαίνει για τη διατήρηση της συνοχής µεταξύ των χωρών – µελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Το Brexit κλονίζει τη βρετανική αγροτική παραγωγή
Με το 55% του συνολικού εισοδήµατος των βρετανών αγροτών να προέρχεται από επιδοτήσεις της ΚΑΠ και µε την αξία της γης να καταρρέει στο -30% µετά το Brexit, το µέλλον για τη βρετανική γεωργία δεν προβλέπεται ευοίωνοΜπαίνουµε πλέον σε αχαρτογράφητα νερά, ανέφερε η Telegraph, µε τις πρώτες αντιδράσεις να έρχονται από τον Μέριγκ Ρέιµοντ, πρόεδρο της βρετανικής Ένωσης Αγροτών (NFU) να προτείνει ήδη τη δηµιουργία βρετανικού αγροτικού νοµοσχεδίου, στα χνάρια του αµερικανικού Farm Bill. «Θα ακολουθήσει µια περίοδος αβεβαιότητας µέχρι να διασφαλίσουµε τις νέες συµφωνίες αλλά στο µεταξύ θα συζητήσουµε µε την κυβέρνηση ποιο είδος ανταγωνιστικής γεωργίας θέλουµε», τόνισε, προαναγγέλλοντας την έναρξη του συνεδρίου της NFU την 1η Ιουλίου στο Λονδίνο.
Παρόλο που οι βρετανοί αγρότες, ήταν οι «ευνοούµενοι» της ΚΑΠ, µε επιδοτήσεις που έφτασαν τα 3,1 δις ευρώ το 2015 και µε πρόσβαση σε 5,2 δις ευρώ για την περίοδο 2014-2020 για τη βρετανική αγροτική ανάπτυξη, µε την ψήφο τους «τιµώρησαν» το αυστηρό κανονιστικό πλαίσιο της ΚΑΠ.
Περίπου 25 χρόνια πίσω θα γυρίσει ο βρετανικός αγροτικός κλάδος µετά την απόφαση του Brexit, µε το διεθνή Τύπο να κάνει λόγο για επιστροφή στα προ του 1992 επίπεδα. Οι τιµές των αγροτικών προϊόντων στην Αγγλία, θα µειωθούν αισθητά, την ίδια στιγµή που η αγροτική γη, θα χάσει πάνω από το 30% της αξίας της σύµφωνα µε διεθνείς αναλύσεις.
Να σηµειωθεί ωστόσο, πως δεν θα πληγούν το ίδιο όλοι αγροτικοί κλάδοι. «Χαµένοι» θα βγουν όσοι ασχολούνται µε γαλακτοκοµικά και δηµητριακά ενώ «κερδισµένοι» θα βγουν οι πτηνοτρόφοι και χοιροτρόφοι, καθώς τα προϊόντα τους δεν έχουν άµεση σχέση µε την ευρωπαϊκή αγορά.
Για 10 χρόνια αβεβαιότητας, µίλησε ο πρώην επικεφαλής οικονοµολόγος της NFU, Σον Ρίκαρντ, που τόνισε πως τα επόµενα 2 χρόνια δεν θα αλλάξουν πολλά αλλά στη συνέχεια πολλοί επαγγελµατίες του κλάδου θα µεταφέρουν τις δραστηριότητές τους στην Ιρλανδία ή τη ∆ανία, για να επιβιώσουν.
Τι µέλλει γενέσθαι στο εξής; Ο Guardian µιλά για αναπλήρωση των 34.000 ευρώ ετησίως που θα χάσει ο µέσος βρετανός αγρότης µέσω επιδοτήσεων από ένα νέο πρόγραµµα που θα σχεδιάσει η βρετανική κυβέρνηση. Ένα σενάριο, που µάλλον είναι και το πιθανότερο στο εξής, ακολουθώντας το παράδειγµα της Ελβετίας και της Νορβηγίας, που αν και βρίσκονται εκτός ΚΑΠ, χορηγούν ακόµη υψηλότερες επιδοτήσεις στους αγρότες τους
Η πλειοψηφία των Βρετανών αγροτών υπέρ του Brexit
Σε ποσοστό 59% υπέρ της εξόδου της χώρας τους από την ΕΕ τάσσονταν οι Βρετανοί αγρότες, ενώ µόλις το 36% ήταν υπέρ της παραµονής και 5% ήταν αναποφάσιστοι, σύµφωνα µε δηµοσκόπηση που έφερε στο φως της δηµοσιότητας η βρετανική αγροτική ιστοσελίδα Farmers Weekly αµέσως µετά το κλείσιµο των καλπών το βράδυ της 23ης Ιουνίου για το ιστορικό δηµοψήφισµα που τελικά σηµατοδότησε την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕΩστόσο, ο αγροτικός κόσµος στη Βρετανία εµφανίζεται διχασµένος καθώς αυτοί που ήταν κοντά στα µεγάλα αστικά κέντρα βλέπε Λονδίνο, Σκωτία, Βόρεια Ιρλανδία ψήφισαν υπέρ της παραµονής, ενώ σε Ουαλία και Βόρεια Αγγλία ψήφισαν υπέρ της εξόδου λόγω της έντονης δυσαρέσκειας τους από τα «φθηνά εργατικά χέρια» ελέω των µεταναστευτικών ροών από χώρες της ανατολικής Ευρώπης αλλά και της πολυπλοκότητας της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ).
Η φιλοευρωπαϊκή Σκωτία -που σ’ ένα µεγάλο ποσοστό της έχει ισχυρό αγροτικό λόµπι- όπως αναµενόταν, υποστήριξε την παραµονή σε ποσοστό 62% έναντι 38%.
Η πρωθυπουργός της Σκωτίας, Νίκολα Στέρτζον, δήλωσε πως θα υπερασπιστεί την ψήφο των Σκωτσέζων, οι οποίοι επέλεξαν την παραµονή της χώρας στην ΕΕ, έτσι δεν αποκλείεται µετά το 2014 να γίνει και 2ο δηµοψήφισµα για απόσχιση από τη Βρετανία. «Ο λαός της Σκωτίας βλέπει το µέλλον του στους κόλπους της ΕΕ», ανέφερε χαρακτηριστικά
