Χαρακτηριστική είναι η απόφαση 17 κονσερβοποιείων μελών της Ένωσης Κονσερβοποιών Ελλάδος (ΕΚΕ) που την περασμένη Κυριακή 10 Ιουλίου επέλεξαν να κρατήσουν κλειστές τις εισόδους των εργοστασίων και να μην παραλαμβάνουν ροδάκινα, σε μια «συμβολική», όπως υποστηρίζουν, «πράξη διαμαρτυρίας», για την «απαράδεκτη» ποιότητα του συμπύρηνου που παραλήφθηκε την πρώτη εβδομάδα λειτουργίας των μονάδων.
Στην σχετική ανακοίνωση της ΕΚΕ γίνεται λόγος για «συγκομιδή και παράδοση πράσινων, εντελώς άγουρων ροδάκινων», τα οποία, όπως αφήνεται να εννοηθεί δυσκολεύουν την παραγωγή τελικού προϊόντος υψηλών προδιαγραφών.
Προφανώς και οι σχετικές συστάσεις προς τους παραγωγούς έχουν το νόημά τους, όμως ο τρόπος και ο χρόνος που επιλέγει να θέσει το θέμα η Ένωση Κονσερβοποιών δείχνει σαφέστατα και την προσπάθεια δημιουργίας κλίματος συγκράτησης των τιμών παραγωγού. Όπως τονίζεται, μάλιστα, από την πλευρά των παραγωγών, η βιομηχανία είναι σε θέση να κάνει τη διαλογή της και να σταματήσει τους μεμονωμένους παραγωγούς από παραδόσεις ανώριμων ροδάκινων. Η γενίκευση του προβλήματος και η προσωρινή έστω διακοπή των παραλαβών έχει να κάνει με την προσπάθεια να ενισχύσει τη διαπραγματευτική θέση της βιομηχανίας και να επιβάλει στα πρώιμα ροδάκινα που είναι φέτος και τα πολλά, τις τιμές που θέλει.
Άλλωστε, όπως υποστηρίζουν στο AgroNews έμπειροι και συστηματικοί παραγωγοί, η διακοπή των παραλαβών είναι συνέχεια της προσπάθειας που κάνει η βιομηχανία να διαμορφώσει μέσω κάποιων προέδρων ομάδων και πρωτοβάθμιων συνεταιρισμών που παραλαμβάνουν ροδάκινα, την αφετηρία των τιμών παραγωγού στο επιδιωκόμενο επίπεδο.
Δεν είναι επίσης τυχαίο το γεγονός ότι τη δεύτερη εβδομάδα παραλαβής των συμπύρηνων κανείς δεν γνωρίζει την τιμή με την οποία παραλαμβάνεται το προϊόν από τη βιομηχανία, ενώ σε επίμονες ερωτήσεις των παραγωγών ακόμη και ορισμένοι εκ των προέδρων απαντούν «κάτσε και να δούμε».
Το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης της ΕΚΕ έχει ως ακολούθως:
Την Κυριακή 10 Ιουλίου, τα 17 κονσερβοποιεία μέλη της Ε.Κ.Ε. παρέμειναν κλειστά και δεν παρέλαβαν συμπύρηνα ροδάκινα. Αυτή η κίνηση ήταν μια συμβολική πράξη διαμαρτυρίας από την πλευρά των μεταποιητών για την απαράδεκτη ποιότητα του συμπύρηνου που παραλήφθηκε την πρώτη εβδομάδα λειτουργίας των εργοστασίων και κυρίως τη συγκομιδή και παράδοση πράσινων, εντελώς άγουρων ροδάκινων.
Επιδιώκουμε με αυτό τον τρόπο να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου για το συμπύρηνο και τα προϊόντα του, κομπόστα, χυμό, κατεψυγμένα που φέρνουν εισόδημα σε 12.000 αγροτικές οικογένειες και χιλιάδες εργαζόμενους, μόνιμους και εποχικούς.
Τα σημάδια από τις αγορές διάθεσης του τελικού προϊόντος δεν είναι καλά. Οι ανταγωνιστές μας, κυρίως οι Κινέζοι, ανεβάζουν χρόνο με το χρόνο την ποιότητα των προϊόντων τους. Αντιθέτως, εμείς, κάθε χρόνο ανταποκρινόμαστε όλο και πιο δύσκολα στις προσδοκίες των πελατών για κορυφαία ποιότητα, που είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα των προϊόντων μας και ο λόγος που παραμένουμε η πρώτη σε εξαγωγές κομπόστας ροδάκινου χώρα στον κόσμο.
Όλοι γνωρίζουμε ότι όσο καλή δουλειά και αν γίνει στο εργοστάσιο, η ποιότητα της κομπόστας αλλά και το κόστος της είναι συνάρτηση της ποιότητας των φρούτων. Τα τελευταία χρόνια, η ποιότητα αυτή είναι κάθε χρόνο και χειρότερη. Παρουσιάστηκε δε και το νέο και ανεξήγητο φαινόμενο τα ροδάκινα να συγκομίζονται πράσινα, κάτι που πλήττει τόσο τη βιομηχανία που δεν έχει καμία χρήση για αυτά τα ροδάκινα, όσο και τον αγρότη που χάνει σε κιλά παραδοτέου προϊόντος και συνεπώς σε εισόδημα.
Οι λόγοι για την υποβάθμιση της ποιότητας του συμπύρηνου είναι πολλοί και σύνθετοι. Η διάλυση των συνεταιρισμών, οι οικονομικές δυσκολίες των αγροτών που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα έξοδα της φροντίδας των χωραφιών τους, η αγανάκτηση του αγρότη για τα συσσωρευμένα προβλήματα που εκφράζεται αυτοκτονικά ως οργή εναντίον της ίδιας της παραγωγής του, οι διάφοροι τυχάρπαστοι «έμποροι» που λυμαίνονται το προϊόν παράτυπα και παράνομα κάθε καλοκαίρι κάτω από ομπρέλες και μέσα σε βενζινάδικα, αλλά και οι βιομηχανίες που κάτω από την πίεση της παραγωγής που πρέπει να βγει σε 45 ημέρες και των παγίων εξόδων που τρέχουν αναγκάζονται να ρίξουν τον πήχη των απαιτήσεων τους και παραλαμβάνουν ροδάκινα κακής ποιότητας, προερχόμενα από οποιαδήποτε πηγή.
Ξέρουμε μετά από τόσα χρόνια ότι ούτε βιομηχανίες χωρίς καλούς παραγωγούς συμπύρηνου μπορούν να υπάρξουν, ούτε παραγωγοί χωρίς βιομηχανίες. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι η ποιότητα είναι προς όφελος όλων μας και η υποβάθμισή της θα είναι η καταστροφή μας. Ένα πράσινο ροδάκινο που θα μπει σε ένα κουτί μπορεί να σημάνει επιστροφή προϊόντων, απώλεια ενός πελάτη, υποβάθμιση της αξιοπιστίας μιας επιχείρησης. Είναι στο χέρι μας να κοιταχτούμε στα μάτια και να αποφασίσουμε αν θέλουμε να σώσουμε το προϊόν αυτό ή αν θα παραδώσουμε τα σκήπτρα της ποιότητας και άρα τα εισοδήματά μας στον ανταγωνισμό.
Στο προηγούμενο φύλλο της η Agrenda έγραφε τα εξής:
Τώρα χρειάζεται η τιμή
Η Andros και η Evert έχουν μείνει με φύλλα
«Αν δεν βοηθήσουν µε τις τιµές, είµαστε για χρεοκοπία. Τα δέντρα είναι άδεια. Η Andros και η Evert έχουν µείνει µόνο µε φύλλα φέτος. Ό,τι υπάρχει σε παραγωγή είναι οι φυτείες της ποικιλίας Κατερίνα». Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας Agrenda, η φωνή –ένα κράµα από αγανάκτηση κι απελπισία- του 30χρονου ροδακινοπαραγωγού Πρόδροµου Ντόβα, συµπύκνωσε σε λίγες φράσεις το κλίµα έντονης ανησυχίας, που επικρατεί το φετινό καλοκαίρι στον κάµπο της Ηµαθίας και της Πέλλας. Μια ανησυχία που επιτείνεται επειδή ο χρόνος κυλά, οι υποχρεώσεις τρέχουν µεγαλύτερες φέτος, ενώ η µεταποίηση συνεχίζει να κάνει παιχνίδια τακτικής, κρατώντας κλειστά χαρτιά στο θέµα των τιµών.
Συναντήσαµε τον νεαρό αγρότη την ώρα που ολοκλήρωνε την παράδοση µέρους της παραγωγής τους σε ένα από τα πολλά «στέκια», που απαντά κανείς αυτή την περίοδο στους δύο νοµούς. Από τις αρχές της εβδοµάδας ξεκίνησε και επίσηµα η συγκοµιδή του συµπύρηνου ροδάκινου και στην περιοχή βλέπεις παραγωγούς και εργάτες από τις 6 το πρωί να µαζεύουν ροδάκινα και µετά τις 2 το µεσηµέρι να γεµίζουν οι δρόµοι µε αγροτικά, τρακτέρ και φορτηγά, που πάνε να ξεφορτώσουν στα κέντρα συλλογής και τα εργοστάσια.
«Αν δεν δώσουν τιµή, χαθήκαµε», επανέλαβε µε αγωνία ο κ. Ντόβας, τονίζοντας ότι ενώ πέρυσι παρέδωσε 120 τόνους, φέτος από τα ίδια χωράφια η παραγωγή δεν ξεπέρασε τους 50 τόνους. «∆ηλώσαµε τα δέντρα για ακαρπία λόγω παγετού, αλλά από τον ΕΛΓΑ δεν το δέχονται. Την ίδια στιγµή, οι γεωπόνοι συνεχίζουν να τηλεφωνούν για οφειλές, ο ΟΓΑ έστειλε ειδοποιήσεις µε αυξηµένα ασφάλιστρα, η εφορία και το πετρέλαιο είναι φωτιά και ο Θεός βοηθός», είπε χαρακτηριστικά.
Παραδίπλα, στα ειδικά τελάρα παραλαβής προϊόντος του «στεκιού», που είναι στο δρόµο για την κοινότητα της Μελίκης, άδειαζε τα συµπύρηνα ροδάκινά του ο Γιάννης Καραγκιοζόπουλος, νέος παραγωγός κι αυτός που έδειχνε κουρασµένος ψυχολογικά από την αβεβαιότητα και όχι από το βάρος των τελάρων, που σήκωνε υπό τον καυτό ήλιο. «∆εν είναι καλή χρονιά. Ο καιρός δεν πήγε καλά και η παραγωγή είναι τουλάχιστον 30% µειωµένη από πέρυσι, δεν ακούγεται τίποτε για τις τιµές, τα έξοδα ανεβαίνουν και είµαστε ίσα βάρκα - ίσα νερά», δήλωσε µε πικρία.
