Το «ΤΟΡ 50» ταξίδεψε στη Ζίτσα αρχές Οκτωβρίου κι ενώ -για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια- ο τρύγος είχε ήδη ολοκληρωθεί ασυνήθιστα νωρίς, λίγο μετά τα μέσα Σεπτεμβρίου.
«Ονομάζεται Ζώνη ΠΟΠ Ζίτσας, αλλά στην πραγματικότητα περιλαμβάνει μια ευρύτερη έκταση την οποία συγκροτούν οι κοινότητες Πρωτόπαπα, Λιγοψάς, Κληματιάς, Καρίτσας και Γαβρισιών, μαζί με τη Ζίτσα, η οποία διαθέτει το 80% των αμπελώνων της Ζώνης», μας εξήγησε ο Παύλος Σπύρου από το οινοποιείο «Ζοίνος», ο οποίος φρόντισε για τη μετάβασή μας από τα Ιωάννινα, όπου ήταν το αρχικό μας ραντεβού, στην «καρδιά» του αμπελώνα. «Συνολικά μιλάμε για μια ζώνη που δεν ξεπερνά τα 1.700 στρέμματα, σε υψόμετρο από 400 έως τα 700 μ. και με κύριο χαρακτηριστικό της το ότι ο μέσος κλήρος είναι στα μόλις 3 έως 5 στρέμματα». Αυτό βέβαια, εκτός από τις όποιες δυσκολίες διαχείρισης, κυρίως λόγω της ανάγκης μεταφοράς από το ένα αμπέλι στο άλλο, έχει και τα καλά του, διότι οι παραγωγοί τα προσέχουν καλύτερα, ενώ διαμορφώνονται παραγωγές από διαφορετικά μικροκλίματα και το σταφύλι αποκτά μια ιδιαίτερη ποικιλομορφία που το κάνει ξεχωριστό.
Βέβαια δεν λείπουν και οι λιγότερο φωτεινές εικόνες, όπως αυτή που περιγράφει ο Δήμαρχος Ζίτσας, Μιχάλης Πλιάκος, και σχετίζεται με τους δασικούς χάρτες: «Στην ΠΕ Ιωαννίνων φτάσαμε να έχει χαρακτηριστεί από το δασαρχείο ως ζώνη Δ το 77% της έκτασής της. Ούτε καν ο Αμαζόνιος δεν έχει 77% Δ», επισημαίνει και προσθέτει: «Μας λένε οι αμπελουργοί, οι οποίοι έλαβαν τα δικαιώματα, φέρτε μας γλάστρες για να φυτέψουμε τα αμπέλια...».
Αναλυτικά ολόκληρο το δημοσίευμα στο TOP50
