Στον ΟΠΕΚΕΠΕ εκτιμούν ότι οι ενεργειακές καλλιέργειες αφορούν κατά κύριο λόγο τον ηλίανθο και δευτερευόντως την ελαιοκράμβη, ενώ λίγες εκτάσεις καλλιεργούνται με σόγια και ελάχιστες με ατρακτυλίδα.
Η παραγωγή εντοπίζεται κυρίως στην περιοχή που εκτείνεται από την Κεντρική Ελλάδα και πάνω, ενώ αξιοσημείωτη είναι η καλλιέργεια στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, που αντιστοιχεί στο 70% περίπου της συνολικά καλλιεργούμενης έκτασης της χώρας μας (ειδικά ο νομός Έβρου αποτελεί -σύμφωνα με τον γενικό διευθυντή της ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΕ, Ιάκωβο Σαρηγιάννη- περίπου το 50% της συνολικά καλλιεργούμενης έκτασης στη χώρα μας).
Ο κ. Σαρηγιάννης ανέφερε επίσης μια σειρά από μέτρα εσωτερικής πολιτικής για την προώθηση των βιοκαυσίμων. Μεταξύ αυτών, η έμμεση στήριξη της παραγωγής εντός της ελληνικής επικράτειας από εγχώριους ή ξένους επενδυτές που θα χρησιμοποιούν την παραγόμενη πρώτη ύλη, από Έλληνες γεωργούς, των κατάλληλων ενεργειακών καλλιεργειών (γλυκό σόργο, κλπ) ή της δεύτερης γενιάς βιοκαυσίμων.
Παράλληλα, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν μικρού και μεσαίου μεγέθους μονάδες παραγωγής βιοαιθανόλης, που βρίσκονται κοντά στα κέντρα παραγωγής πρώτης ύλης και με εύκολη πρόσβαση σε λιμενικές εγκαταστάσεις και να καθιερωθεί ελάχιστο ποσοστό ανάμιξης της βιοαιθανόλης στα καύσιμα κίνησης.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, στο πρώτο εξάμηνο του 2012 εκτιμάται ότι θα προωθηθούν σταδιακά οι απαιτούμενες νομοθετικές και άλλες διαδικασίες, που θα ανοίξουν τον δρόμο για την παραγωγή και διάθεση βιοαιθανόλης στην Ελλάδα, παρά την αναταραχή στο πολιτικό και οικονομικό σκηνικό της χώρας μας, όπως υποστηρίζει μιλώντας στο ειδησεογραφικό πρακτορείο ΑΠΕ ο δρ μηχανολόγος μηχανικός, Κώστας Κωνσταντίνου, συντονιστής του Περιφερειακού Ενεργειακού Κέντρου Κεντρικής Μακεδονίας (ΠΕΚΚΜ)/ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΕ.
Σύμφωνα με τον δρα Κωνσταντίνου, ο λόγος για την ταχεία προώθηση των ρυθμίσεων έχει να κάνει με τις δεσμεύσεις, που έχει αναλάβει η Ελλάδα, «για την αντικατάσταση τουλάχιστον του 10% των συμβατικών καυσίμων μεταφορών με βιοκαύσιμα» μέχρι το 2020, ο οποίος δεν μπορεί -κατά τον ίδιο- να καλυφθεί μόνο με βιοντίζελ.
Στο πλαίσιο αυτό, επισημαίνει ο δρ Κωνσταντίνου, σύντομα αναμένεται να ολοκληρωθεί και το έργο της ομάδας εργασίας, που συστάθηκε τον Αύγουστο του 2011, με απόφαση του γενικού γραμματέα Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, με αντικείμενο την εισαγωγή και προώθηση της βιοαιθανόλης στην ελληνική επικράτεια (η οποία επρόκειτο να παραδώσει τη γνωμοδότησή της για το ρυθμιστικό πλαίσιο μέχρι το τέλος του περασμένου Νοεμβρίου).
Κατά τον δρα Κωνσταντίνου, το γλυκό σόργο αποτελεί μία από τις καλύτερες επιλογές για την παραγωγή βιοαιθανόλης στην Ελλάδα, δεδομένου ότι μπορεί να καλλιεργηθεί και σε μη γόνιμες περιοχές, ενώ δεν χρειάζεται πολύ νερό, σε αντίθεση με το καλαμπόκι (από το οποίο επίσης παράγεται βιοαιθανόλη).
Ο δρ Κωνσταντίνου υπενθύμισε ακόμη ότι την περίοδο 2000-2006 η παραγωγή βιοαιθανόλης στις ΗΠΑ αυξήθηκε κατά περίπου 300% κι αυτή τη στιγμή λειτουργούν 218 εργοστάσια.
Αντίθετα, στην Ελλάδα, όπου η ετήσια κατανάλωση βενζίνης ανήλθε σε 4.381.000 χιλιόλιτρα για το 2010, η διάθεση βιοαιθανόλης ήταν στο 0%, ενώ το ίδιο έτος, καταναλώθηκαν 2.027.620 χιλιόλιτρα πετρελαίου για μεταφορές, με τις ποσότητες βιοντίζελ που διατέθηκαν να διαμορφώνονται στα 132.000 χιλιόλιτρα, όπως επεσήμανε ο γενικός διευθυντής της ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΕ, Ιάκωβος Σαρηγιάννης.
Η κατάσταση στην ΕΕ
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση παράγονται σήμερα 1.743.000 τόνοι βιοκαυσίμων -βιοντίζελ και βιοαιθανόλη- με τις κοινοτικές χώρες να δείχνουν προτίμηση στο πρώτο. Τις μεγαλύτερες ποσότητες βιοντίζελ παράγουν οι Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία (715.000, 357.000 και 273.000 τόνοι αντίστοιχα), ενώ υπ΄ αριθμόν ένα παραγωγός βιοαιθανόλης είναι η Ισπανία (180.000 τόνοι) και ακολουθούν Γαλλία (77.200) και Σουηδία (52.300), σύμφωνα με στοιχειά που παρουσίασε ο δρ Δήμας Κίτσος, αναπληρωτής καθηγητής του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης.
