Η νέα ΚΑΠ είναι προ των πυλών. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για τα προγράµµατα που χρηµατοδοτεί;
Η Κοινή Γεωργική Πολιτική υπόκειται τις τελευταίες δύο δεκαετίες σε µια διαδικασία διαρκούς µεταρρύθµισης προκειµένου να ανταποκριθεί στα νέα ζητήµατα που εγείρονται στη δηµόσια σφαίρα σε ευρωπαϊκό και παγκόσµιο επίπεδο (επάρκεια & ποιότητα τροφίµων, εδαφική ισορροπία, κλιµατική αλλαγή, οικονοµικές εξελίξεις κ.α.
Με απαρχή τη µεταρρύθµιση του 1992, ξεκίνησε η µείωση της στήριξης των τιµών και εφαρµόστηκαν οι άµεσες ενισχύσεις για ορισµένα κρίσιµα γεωργικά προϊόντα, ενώ το 2003 θεσπίστηκαν νέοι κανόνες, µε στόχο την βελτίωση της βιωσιµότητας και ανταγωνιστικότητας του γεωργικού τοµέα.
Η βασική µεταρρύθµιση στην Κοινή Γεωργική Πολιτική, µετά από τη µακρόχρονη αυτή διαδικασία ήταν η αποσύνδεση των ενισχύσεων από την παραγωγή. Η αλλαγή αυτή όµως, παρά τους φιλόδοξους στόχους της, δεν απέδωσε τα αναµενόµενα. Και αυτό διότι οι στόχοι που επιχείρησε να υπηρετήσει η µεταρρύθµιση δεν έγιναν αντιληπτοί σε βαθµό ικανοποιητικό από τους ίδιους τους αγρότες. Αρκετοί δικαιούχοι αγρότες, µετά την αποδέσµευση των ενισχύσεων από την παραγωγή, ονοµάζουν τις ενισχύσεις «check» - το πιο συνηθισµένο δε στη χώρα µας είναι πολλοί ελαιοκαλλιεργητές να εξακολουθούν να ονοµάζουν ακόµη και σήµερα την ενιαία ενίσχυση «επιδότηση ελαιολάδου»
Ζητούµενο, λοιπόν, τώρα µε την υιοθέτηση της νέας Κοινής Γεωργικής Πολιτικής είναι η αντιµετώπιση των αρνητικών επιπτώσεων που προέκυψαν από τις παλαιότερες µεταρρυθµίσεις της. Και για να έχουµε αποτέλεσµα, οφείλουµε να ξεκινήσουµε από τον Πυλώνα Ι των άµεσων ενισχύσεων, που περιλαµβάνει το συντριπτικά µεγαλύτερο ποσοστό της κοινοτικής χρηµατοδότησης που θα διατεθεί στον γεωργικό τοµέα (15,2 δις € την περίοδο 2014-2020). Οι ενισχύσεις του Πυλώνα Ι έχουν το χαρακτηριστικό(πλεονέκτηµα) ότι επηρεάζουν οριζόντια όλους τους δικαιούχους, τις εκµεταλλεύσεις τους και τις αγροτικές περιοχές
Παρά τις όποιες κριτικές οφείλουµε να αναγνωρίσουµε ότι η Κοινή Γεωργική Πολιτική 2014-2020 - όσον αφορά στον Πυλώνα Ι όπως αποτυπώνεται στον πρόσφατα δηµοσιευµένο Καν.1307/2013- παρέχει ευελιξία στα Κράτη Μέλη και επιτρέπει την καλύτερη ενσωµάτωση των εθνικών παραγωγικών προτεραιοτήτων. Και αυτές ακριβώς οι εθνικές παραγωγικές προτεραιότητες, πρέπει να αποτελέσουν τη βάση πάνω στην οποία θα γίνει η συζήτηση και για την καλύτερη κατανοµή και διαρθρωτική αξιοποίησή των ενισχύσεων του Πυλώνα Ι
Ποια είναι τα διαθρωτικά εργαλεία του Πυλώνα Ι της Νέας Κοινής Γεωργικής Πολιτικής για δράσεις στον αγροτικό τοµέα; Μπορείτε να µας δώσετε κάποια παραδείγµατα;
1. Η ανάγκη ανανέωσης των γενεών στη γεωργία δεν µπορεί να καλυφθεί µόνο µε το µέτρο των «Νέων Γεωργών» του Πυλώνα ΙΙ. Οι προϋποθέσεις επιλεξιµότητας του Πυλώνα Ι για τους νέους γεωργούς είναι πιο ευέλικτες, άµεσης εφαρµογής και ανταπόκρισης και µε µικρότερη γραφειοκρατία. Έννοιες όπως βιωσιµότητα και ανταγωνιστικότητα της ελληνικής γεωργίας είναι κενές περιεχοµένου χωρίς την είσοδο νέων ανθρώπων στον τοµέα. Η γεωργία µπορεί να αποτελέσει επαγγελµατική λύση για τους νέους ανθρώπους στη χώρα µας. Οι πόροι του 1ου Πυλώνα που θα διατεθούν για αυτή τη δράση θα αλλάξουν την προσέγγιση της εισόδου των νέων στην γεωργία και αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα για την χώρα
2. Το «πρασίνισµα» της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής µέσω της αµειψισποράς, δηλαδή της εναλλαγής και διαφοροποίησης των καλλιεργειών, θα ωθήσει περιοχές µε µονοκαλλιέργεια (σιτάρι, βαµβάκι, αραβόσιτος κλπ) σε µεταβολή του καλλιεργητικού τους σχεδίου, θα συµβάλλει στον εµπλουτισµό της εθνικής παραγωγής, στην ενίσχυση του αγροδιατροφικού τοµέα, στην αύξηση των εξαγωγών, στον περιορισµό των εισαγωγών (π.χ. όσπρια) αλλά θα έχει και ουσιαστική συνεισφορά στην προστασία του περιβάλλοντος
Η ένταξη στο σχέδιο διαφοροποίησης των καλλιεργειών και των κτηνοτροφικών φυτών είναι ένα ιδιαίτερα σηµαντικό µέτρο, που θα συµβάλει στην επίλυση ενός µακροχρόνιου προβλήµατος του αγροτικού τοµέα στη χώρα µας, αυτού της ανάπτυξης της κτηνοτροφίας, του γαλακτοκοµικού τοµέα (τυροκοµεία, βιοµηχανίες γάλατος), όπως επίσης και του µεταποιητικού τοµέα.
3. Η ενισχυµένη στήριξη σε περιοχές µε φυσικούς περιορισµούς - και από τον Πυλώνα Ι – αποτελεί το κλειδί για τη διατήρηση της γεωργίας και κτηνοτροφίας στις ορεινές και νησιωτικές περιοχές της χώρας µας µε µεγάλη σηµασία στην συνολική οικονοµική ανάπτυξη και στον χαρακτήρα αυτών των περιοχών
4. Το καθεστώς των µικροκαλλιεργητών του Πυλώνα Ι και η ευνοϊκή µεταχείριση των µικρών γεωργικών εκµεταλλεύσεων στον Πυλώνα ΙΙ µπορούν να αξιοποιηθούν από τη χώρα µας ώστε οι εκµεταλλεύσεις αυτές να συνεχίσουν να συµβάλλουν στο παραγόµενο γεωργικό προϊόν µε προϊόντα υψηλής ποιότητας
5. Οι νέες προϋποθέσεις που συνδέονται µε το δικαίωµα λήψης βασικής ενίσχυσης και αφορούν στην ιδιότητα του «ενεργού γεωργού» δηµιουργούν - έστω και δειλά - το κατάλληλο υπόστρωµα για την επίτευξη αποτελεσµατικότερης κατανοµής των άµεσων ενισχύσεων του Πυλώνα Ι. Η στήριξη των αγροτών µε παραγωγικό προσανατολισµό θα δηµιουργήσει µακροπρόθεσµα συνθήκες διαφοροποίησης της αγροτικής οικονοµίας, αφού οι δικαιούχοι άµεσων ενισχύσεων οι οποίοι δεν απασχολούνται πραγµατικά στη γεωργία και δεν έχουν παραγωγικό προσανατολισµό θα σταµατήσουν να επωφελούνται από τις άµεσες ενισχύσεις αφήνοντας µεγαλύτερο πεδίο σε όσους έχουν παραγωγικό προσανατολισµό και κυρίως στους επαγγελµατίες αγρότες
6. Οι συνδεδεµένες ενισχύσεις διεκδικούν ρόλο κλειδί στον σχεδιασµό των διαρθρωτικών παρεµβάσεων για την ανάπτυξη κυρίως ποιοτικών προϊόντων µέσα από συστήµατα συµβολαιακής γεωργίας και εφαρµογή ολοκληρωµένης διαχείρισης στην παραγωγή. Οι συνδεδεµένες ενισχύσεις θα αντισταθµίσουν επίσης υφιστάµενα µειονεκτήµατα για ορισµένες περιοχές και για ορισµένους τύπους γεωργίας ή γεωργικές πρακτικές. Οι συνδεδεµένες ενισχύσεις στην κτηνοτροφία και τα ψυχανθή (πρωτεϊνούχες ζωοτροφές) µπορούν µε την συνέργεια τους θα βοηθήσουν στη διαρθρωτική παρέµβαση για εξισορρόπηση µεταξύ φυτικής και ζωικής παραγωγής.
7. Η ενδυνάµωση των Οµάδων Παραγωγών - µέσω και των δύο Πυλώνων - ώστε να προχωρήσουν σε δυναµική προώθηση των προϊόντων τους µπορεί να αποτελέσει σηµαντικό εργαλείο αύξησης του γεωργικού εισοδήµατος και εδραίωσης µακροχρόνιων σχέσεων εµπιστοσύνης µεταξύ των παραγωγικών φορέων. Η θεσµική υποστήριξη της ενεργοποίησης των Οµάδων Παραγωγών µπορεί επίσης να αντισταθµίσει τις µεγάλες απώλειες που έχει επιφέρει η αποδιοργάνωση των οργανώσεων των αγροτών στη χώρα µας.
8. Η περιφεριοποίηση των άµεσων ενισχύσεων έρχεται να συµπληρώσει τα διαρθρωτικά εργαλεία του 1ου Πυλώνα. Τα Κράτη καλούνται να προσδιορίσουν τις περιφέρειες µε κριτήρια αντικειµενικά (γεωπονικά και οικονοµικά χαρακτηριστικά, περιφερειακό γεωργικό δυναµικό, διοικητική δοµή). Η αντιµετώπιση των περιφερειών µε κοινά χαρακτηριστικά (π.χ. πεδινές, ορεινές, νησιωτικές) θα έχει ως αποτέλεσµα την εξοµάλυνση του συστήµατος λόγω της απλούστευσης των υπαρχόντων πολλαπλών και εξειδικευµένων κανόνων µε παράλληλη µείωση του διοικητικού κόστους παρακολούθησής του και ενίσχυσης της διαφάνειας στη διαχείρισή του.
9. Οι Έλληνες αγρότες βρίσκονται ενώπιον της πρόκλησης δηµιουργίας εκµεταλλεύσεων µε κοινό αρχηγό ή διοίκηση, κάτι που σήµερα συµβαίνει περιορισµένα. Αυτή η διαδικασία θα δώσει στις µικρές εκµεταλλεύσεις τη δυνατότητα απλοποιηµένης συνεργασίας και ολοκληρωµένης προσέγγισης των ευκαιριών και υποχρεώσεων της Νέας ΚΑΠ.
10. Ο συνδυασµός της εξασφάλισης χρηµατοδότησης των εκµεταλλεύσεων για την περίοδο 2014-2020 και της ευελιξίας των Οµάδων Παραγωγών µπορούν να οδηγήσουν στην δηµιουργία ευέλικτων χρηµατοδοτικών εργαλείων (ταµείων), ώστε να αντισταθµισθεί η δυσκολία ευρέσεως κεφαλαίων κίνησης ή ακόµη και κεφαλαίων για µικρές επενδύσεις, που είναι κρίσιµες για την βελτίωση της παραγωγικότητας. Οι δράσεις αυτές µπορούν να οδηγήσουν και στην εφαρµογή απλοποιηµένων συστηµάτων προµήθειας τόσο µεταξύ παραγωγών - φυτικής και ζωικής παραγωγής- αλλά και µεταξύ παραγωγών, επιχειρήσεων και καταναλωτών, µε αµοιβαίο όφελος
Το άλογο πριν το κάρο Καθηµερινά, γυρίζοντας την Ελλάδα συναντά κανείς όλο και περισσότερα παραδείγµατα παραγωγών, οµάδων, µεταποιητών, εµπόρων και εξαγωγέων που βάζουν το «άλογο πριν από το κάρο», που ξέρουν δηλαδή ότι οι ορθές επιλογές στην παραγωγική διαδικασία προηγούνται και αποτελούν προϋπόθεση για τη λήψη ενισχύσεων. Η προσέγγιση των πραγµάτων µέσα από αυτήν ακριβώς την οπτική είναι ουσιαστικά µονόδροµος. Η αλλαγή νοοτροπίας πρέπει να είναι και ο οδηγός µας για την βέλτιστη κατανοµή των σηµαντικότατων κοινοτικών πόρων του Ι Πυλώνα της ΚΑΠ για την περιόδου 2014 -2020.
BIOΓΡΑΦΙΚΟO Μόσχος Κορασίδης γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου του 1962 στην Κέα. Το 1985 αποφοίτησε από τη Γεωπονική Σχολή Αθηνών. Στη συνέχεια ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη ΣΕΛΕΤΕ-ΠΑΤΕΣ και αφού παρακολούθησε το αντίστοιχο τµήµα στο Γεωπονικό Πανεπιστήµιο την περίοδο 1998-2000, απέκτησε µεταπτυχιακό δίπλωµα (ΜΒΑ) στην «Οργάνωση και ∆ιοίκηση Επιχειρήσεων Τροφίµων και Γεωργίας».
Από το 2009 έως τον Ιούλιο του 2012 διατέλεσε αντιπρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ. Στη συνέχεια ανέλαβε γενικός γραµµατέας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, θέση που διατηρεί έως σήµερα
Συνέντευξη στον Πέτρο Αλεξανδρή, από το φύλλο 425 της Agrenda
Η Κοινή Γεωργική Πολιτική υπόκειται τις τελευταίες δύο δεκαετίες σε µια διαδικασία διαρκούς µεταρρύθµισης προκειµένου να ανταποκριθεί στα νέα ζητήµατα που εγείρονται στη δηµόσια σφαίρα σε ευρωπαϊκό και παγκόσµιο επίπεδο (επάρκεια & ποιότητα τροφίµων, εδαφική ισορροπία, κλιµατική αλλαγή, οικονοµικές εξελίξεις κ.α.
Με απαρχή τη µεταρρύθµιση του 1992, ξεκίνησε η µείωση της στήριξης των τιµών και εφαρµόστηκαν οι άµεσες ενισχύσεις για ορισµένα κρίσιµα γεωργικά προϊόντα, ενώ το 2003 θεσπίστηκαν νέοι κανόνες, µε στόχο την βελτίωση της βιωσιµότητας και ανταγωνιστικότητας του γεωργικού τοµέα.
Η βασική µεταρρύθµιση στην Κοινή Γεωργική Πολιτική, µετά από τη µακρόχρονη αυτή διαδικασία ήταν η αποσύνδεση των ενισχύσεων από την παραγωγή. Η αλλαγή αυτή όµως, παρά τους φιλόδοξους στόχους της, δεν απέδωσε τα αναµενόµενα. Και αυτό διότι οι στόχοι που επιχείρησε να υπηρετήσει η µεταρρύθµιση δεν έγιναν αντιληπτοί σε βαθµό ικανοποιητικό από τους ίδιους τους αγρότες. Αρκετοί δικαιούχοι αγρότες, µετά την αποδέσµευση των ενισχύσεων από την παραγωγή, ονοµάζουν τις ενισχύσεις «check» - το πιο συνηθισµένο δε στη χώρα µας είναι πολλοί ελαιοκαλλιεργητές να εξακολουθούν να ονοµάζουν ακόµη και σήµερα την ενιαία ενίσχυση «επιδότηση ελαιολάδου»
Ζητούµενο, λοιπόν, τώρα µε την υιοθέτηση της νέας Κοινής Γεωργικής Πολιτικής είναι η αντιµετώπιση των αρνητικών επιπτώσεων που προέκυψαν από τις παλαιότερες µεταρρυθµίσεις της. Και για να έχουµε αποτέλεσµα, οφείλουµε να ξεκινήσουµε από τον Πυλώνα Ι των άµεσων ενισχύσεων, που περιλαµβάνει το συντριπτικά µεγαλύτερο ποσοστό της κοινοτικής χρηµατοδότησης που θα διατεθεί στον γεωργικό τοµέα (15,2 δις € την περίοδο 2014-2020). Οι ενισχύσεις του Πυλώνα Ι έχουν το χαρακτηριστικό(πλεονέκτηµα) ότι επηρεάζουν οριζόντια όλους τους δικαιούχους, τις εκµεταλλεύσεις τους και τις αγροτικές περιοχές
Παρά τις όποιες κριτικές οφείλουµε να αναγνωρίσουµε ότι η Κοινή Γεωργική Πολιτική 2014-2020 - όσον αφορά στον Πυλώνα Ι όπως αποτυπώνεται στον πρόσφατα δηµοσιευµένο Καν.1307/2013- παρέχει ευελιξία στα Κράτη Μέλη και επιτρέπει την καλύτερη ενσωµάτωση των εθνικών παραγωγικών προτεραιοτήτων. Και αυτές ακριβώς οι εθνικές παραγωγικές προτεραιότητες, πρέπει να αποτελέσουν τη βάση πάνω στην οποία θα γίνει η συζήτηση και για την καλύτερη κατανοµή και διαρθρωτική αξιοποίησή των ενισχύσεων του Πυλώνα Ι
Ποια είναι τα διαθρωτικά εργαλεία του Πυλώνα Ι της Νέας Κοινής Γεωργικής Πολιτικής για δράσεις στον αγροτικό τοµέα; Μπορείτε να µας δώσετε κάποια παραδείγµατα;
1. Η ανάγκη ανανέωσης των γενεών στη γεωργία δεν µπορεί να καλυφθεί µόνο µε το µέτρο των «Νέων Γεωργών» του Πυλώνα ΙΙ. Οι προϋποθέσεις επιλεξιµότητας του Πυλώνα Ι για τους νέους γεωργούς είναι πιο ευέλικτες, άµεσης εφαρµογής και ανταπόκρισης και µε µικρότερη γραφειοκρατία. Έννοιες όπως βιωσιµότητα και ανταγωνιστικότητα της ελληνικής γεωργίας είναι κενές περιεχοµένου χωρίς την είσοδο νέων ανθρώπων στον τοµέα. Η γεωργία µπορεί να αποτελέσει επαγγελµατική λύση για τους νέους ανθρώπους στη χώρα µας. Οι πόροι του 1ου Πυλώνα που θα διατεθούν για αυτή τη δράση θα αλλάξουν την προσέγγιση της εισόδου των νέων στην γεωργία και αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα για την χώρα
2. Το «πρασίνισµα» της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής µέσω της αµειψισποράς, δηλαδή της εναλλαγής και διαφοροποίησης των καλλιεργειών, θα ωθήσει περιοχές µε µονοκαλλιέργεια (σιτάρι, βαµβάκι, αραβόσιτος κλπ) σε µεταβολή του καλλιεργητικού τους σχεδίου, θα συµβάλλει στον εµπλουτισµό της εθνικής παραγωγής, στην ενίσχυση του αγροδιατροφικού τοµέα, στην αύξηση των εξαγωγών, στον περιορισµό των εισαγωγών (π.χ. όσπρια) αλλά θα έχει και ουσιαστική συνεισφορά στην προστασία του περιβάλλοντος
Η ένταξη στο σχέδιο διαφοροποίησης των καλλιεργειών και των κτηνοτροφικών φυτών είναι ένα ιδιαίτερα σηµαντικό µέτρο, που θα συµβάλει στην επίλυση ενός µακροχρόνιου προβλήµατος του αγροτικού τοµέα στη χώρα µας, αυτού της ανάπτυξης της κτηνοτροφίας, του γαλακτοκοµικού τοµέα (τυροκοµεία, βιοµηχανίες γάλατος), όπως επίσης και του µεταποιητικού τοµέα.
3. Η ενισχυµένη στήριξη σε περιοχές µε φυσικούς περιορισµούς - και από τον Πυλώνα Ι – αποτελεί το κλειδί για τη διατήρηση της γεωργίας και κτηνοτροφίας στις ορεινές και νησιωτικές περιοχές της χώρας µας µε µεγάλη σηµασία στην συνολική οικονοµική ανάπτυξη και στον χαρακτήρα αυτών των περιοχών
4. Το καθεστώς των µικροκαλλιεργητών του Πυλώνα Ι και η ευνοϊκή µεταχείριση των µικρών γεωργικών εκµεταλλεύσεων στον Πυλώνα ΙΙ µπορούν να αξιοποιηθούν από τη χώρα µας ώστε οι εκµεταλλεύσεις αυτές να συνεχίσουν να συµβάλλουν στο παραγόµενο γεωργικό προϊόν µε προϊόντα υψηλής ποιότητας
5. Οι νέες προϋποθέσεις που συνδέονται µε το δικαίωµα λήψης βασικής ενίσχυσης και αφορούν στην ιδιότητα του «ενεργού γεωργού» δηµιουργούν - έστω και δειλά - το κατάλληλο υπόστρωµα για την επίτευξη αποτελεσµατικότερης κατανοµής των άµεσων ενισχύσεων του Πυλώνα Ι. Η στήριξη των αγροτών µε παραγωγικό προσανατολισµό θα δηµιουργήσει µακροπρόθεσµα συνθήκες διαφοροποίησης της αγροτικής οικονοµίας, αφού οι δικαιούχοι άµεσων ενισχύσεων οι οποίοι δεν απασχολούνται πραγµατικά στη γεωργία και δεν έχουν παραγωγικό προσανατολισµό θα σταµατήσουν να επωφελούνται από τις άµεσες ενισχύσεις αφήνοντας µεγαλύτερο πεδίο σε όσους έχουν παραγωγικό προσανατολισµό και κυρίως στους επαγγελµατίες αγρότες
6. Οι συνδεδεµένες ενισχύσεις διεκδικούν ρόλο κλειδί στον σχεδιασµό των διαρθρωτικών παρεµβάσεων για την ανάπτυξη κυρίως ποιοτικών προϊόντων µέσα από συστήµατα συµβολαιακής γεωργίας και εφαρµογή ολοκληρωµένης διαχείρισης στην παραγωγή. Οι συνδεδεµένες ενισχύσεις θα αντισταθµίσουν επίσης υφιστάµενα µειονεκτήµατα για ορισµένες περιοχές και για ορισµένους τύπους γεωργίας ή γεωργικές πρακτικές. Οι συνδεδεµένες ενισχύσεις στην κτηνοτροφία και τα ψυχανθή (πρωτεϊνούχες ζωοτροφές) µπορούν µε την συνέργεια τους θα βοηθήσουν στη διαρθρωτική παρέµβαση για εξισορρόπηση µεταξύ φυτικής και ζωικής παραγωγής.
7. Η ενδυνάµωση των Οµάδων Παραγωγών - µέσω και των δύο Πυλώνων - ώστε να προχωρήσουν σε δυναµική προώθηση των προϊόντων τους µπορεί να αποτελέσει σηµαντικό εργαλείο αύξησης του γεωργικού εισοδήµατος και εδραίωσης µακροχρόνιων σχέσεων εµπιστοσύνης µεταξύ των παραγωγικών φορέων. Η θεσµική υποστήριξη της ενεργοποίησης των Οµάδων Παραγωγών µπορεί επίσης να αντισταθµίσει τις µεγάλες απώλειες που έχει επιφέρει η αποδιοργάνωση των οργανώσεων των αγροτών στη χώρα µας.
8. Η περιφεριοποίηση των άµεσων ενισχύσεων έρχεται να συµπληρώσει τα διαρθρωτικά εργαλεία του 1ου Πυλώνα. Τα Κράτη καλούνται να προσδιορίσουν τις περιφέρειες µε κριτήρια αντικειµενικά (γεωπονικά και οικονοµικά χαρακτηριστικά, περιφερειακό γεωργικό δυναµικό, διοικητική δοµή). Η αντιµετώπιση των περιφερειών µε κοινά χαρακτηριστικά (π.χ. πεδινές, ορεινές, νησιωτικές) θα έχει ως αποτέλεσµα την εξοµάλυνση του συστήµατος λόγω της απλούστευσης των υπαρχόντων πολλαπλών και εξειδικευµένων κανόνων µε παράλληλη µείωση του διοικητικού κόστους παρακολούθησής του και ενίσχυσης της διαφάνειας στη διαχείρισή του.
9. Οι Έλληνες αγρότες βρίσκονται ενώπιον της πρόκλησης δηµιουργίας εκµεταλλεύσεων µε κοινό αρχηγό ή διοίκηση, κάτι που σήµερα συµβαίνει περιορισµένα. Αυτή η διαδικασία θα δώσει στις µικρές εκµεταλλεύσεις τη δυνατότητα απλοποιηµένης συνεργασίας και ολοκληρωµένης προσέγγισης των ευκαιριών και υποχρεώσεων της Νέας ΚΑΠ.
10. Ο συνδυασµός της εξασφάλισης χρηµατοδότησης των εκµεταλλεύσεων για την περίοδο 2014-2020 και της ευελιξίας των Οµάδων Παραγωγών µπορούν να οδηγήσουν στην δηµιουργία ευέλικτων χρηµατοδοτικών εργαλείων (ταµείων), ώστε να αντισταθµισθεί η δυσκολία ευρέσεως κεφαλαίων κίνησης ή ακόµη και κεφαλαίων για µικρές επενδύσεις, που είναι κρίσιµες για την βελτίωση της παραγωγικότητας. Οι δράσεις αυτές µπορούν να οδηγήσουν και στην εφαρµογή απλοποιηµένων συστηµάτων προµήθειας τόσο µεταξύ παραγωγών - φυτικής και ζωικής παραγωγής- αλλά και µεταξύ παραγωγών, επιχειρήσεων και καταναλωτών, µε αµοιβαίο όφελος
BIOΓΡΑΦΙΚΟO Μόσχος Κορασίδης γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου του 1962 στην Κέα. Το 1985 αποφοίτησε από τη Γεωπονική Σχολή Αθηνών. Στη συνέχεια ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη ΣΕΛΕΤΕ-ΠΑΤΕΣ και αφού παρακολούθησε το αντίστοιχο τµήµα στο Γεωπονικό Πανεπιστήµιο την περίοδο 1998-2000, απέκτησε µεταπτυχιακό δίπλωµα (ΜΒΑ) στην «Οργάνωση και ∆ιοίκηση Επιχειρήσεων Τροφίµων και Γεωργίας».
Από το 2009 έως τον Ιούλιο του 2012 διατέλεσε αντιπρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ. Στη συνέχεια ανέλαβε γενικός γραµµατέας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, θέση που διατηρεί έως σήµερα
Συνέντευξη στον Πέτρο Αλεξανδρή, από το φύλλο 425 της Agrenda
