Ευτυχώς όµως, ο οµότιµος καθηγητής του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας αφιέρωσε τη ζωή του στην επιστήµη της αγροτικής εκµηχάνισης και σήµερα, παρά το γεγονός ότι βαδίζει αισίως την έβδοµη δεκαετία της ζωής του, πιάνει τα µηνύµατα των καιρών και προσπαθεί να µεταδώσει το σύγχρονο πνεύµα της τεχνολογίας σε αγρότες αλλά και συναδέλφους
Φυσικά, µαλώνει τους αγρότες που αγοράζουν µηχανήµατα χωρίς να υπολογίζουν κόστη και αποσβέσεις, προσπαθώντας να τους καθοδηγήσει προς µία αποδοτικότερη δουλειά, τώρα που λεπταίνει και το µαξιλαράκι των επιδοτήσεων. Όπως ένας στη Θεσσαλονίκη που όπως λέει, πήρε 16.000 ευρώ µηχάνηµα για 40 στρέµµατα σιτάρι. «Τώρα θα αρχίσουν να καταλαβαίνουν. Εκεί στα βιβλία θα δεις την αξία των αποσβέσεων», καταλήγει µε νόηµα
Το µεγάλο πρόβληµα όπως λέει είναι η διατήρηση του µικρού µεγέθους των εκµεταλλεύσεων, στα οποία είναι δύσκολη η εκµηχάνιση ενώ η απόσβεση του εξοπλισµού δεν βγαίνει. Το δεύτερο πρόβληµα είναι ότι εκεί που µεγάλωσαν οι εκµεταλλεύσεις τουλάχιστον στη Θεσσαλία, κατάφεραν να είναι πολλά κοµµάτια. Μάλιστα, µνηµονεύει ένα φίλο που καλλιεργεί 1.500 στρέµµατα σε 70 κοµµάτια. Οι Σερραίοι πάντως βρήκαν µία λύση στον εσωτερικό αναδασµό. ∆ηλαδή, ανταλλάσσουν µεταξύ τους χωράφια γύρω από τις ποµόνες που έχουν, και έχουν καταφέρει και έχουν φτιάξει µονοκόµµατα µεγάλα χωράφια µε ανταλλαγή, διατηρώντας όµως την κυριότητα.
Ο ίδιος πάντως προτείνει, επειδή ξέρει ότι δεν είναι δυνατόν να σταθεί ένα συνεταιρικό µηχάνηµα, που κατά 85-90% θα επιστρέψει σπασµένο, να φτιαχτούν συστήµατα Machinery Rings (∆αχτυλίδια Μηχανηµάτων) που χρησιµοποιούν πολύ στο εξωτερικό, όπου ανταλλάσουν εργασίες. ∆ηλαδή υπάρχει ένας κεντρικός υπολογιστής όπου ένας για παράδειγµα δηλώνει ότι έχει περίσσευµα για όργωµα και ο άλλος δηλώνει ότι έχει για µηδική. Και µπορούν να ανταλλάσουν δουλειές, συµψηφίζοντας στο τέλος το λογαριασµό. ∆υστυχώς όµως όπως λέει δεν ενδιαφέρονται οι φορείς, ούτε υπάρχουν γεωργικές εφαρµογές πλέον, αλλά ούτε και υπουργείο Γεωργίας στην πραγµατικότητα
Όσον αφορά την έρευνα στην οποία έχει αφιερώσει τη ζωή του, ο οµότιµος καθηγητής οραµατίζεται να πάρει 15 παιδιά από διαφορετικές ειδικότητες και να τα βάλει να δουλέψουν κοντά στον αγρότη. Και το πιο σηµαντικό: «Να παίρνουν από τους αγρότες ιδέες, τι προβλήµατα έχουν και να µας τα µεταφέρουν σε εµάς». Έτσι θα γίνει στοχευµένη έρευνα. Αυτή όµως είναι δουλειά που δεν φαίνεται και δεν βοηθά στους ψήφους.
ΒιογραφικόΓεννήθηκε στη Λάρισα το 1947, είναι πτυχιούχος Γεωπονίας ΑΠΘ και διετέλεσε διδάκτωρ του Πανεπιστηµίου του Reading Αγγλίας το 1980. Κατέχει ειδικότητα Γεωργική Μηχανολογία και είναι οµότιµος καθηγητής του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας. Πέρασε 35 χρόνια στην εκπαίδευση και την έρευνα, πρώτα από το ΤΕΙ της Λάρισας για 15 χρόνια υποστηρίζοντας τα πρώτα βήµατα της έρευνας του ιδρύµατος και µετά τα υπόλοιπα στο Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας που άφησε ένα εργαστήριο µηχανολογίας µε πλήρη δραστηριότητα. ∆ιαθέτει παράλληλα πλούσιο συγγραφικό έργο µε θέµα τα γεωργικά µηχανήµατα
Φυσικά, µαλώνει τους αγρότες που αγοράζουν µηχανήµατα χωρίς να υπολογίζουν κόστη και αποσβέσεις, προσπαθώντας να τους καθοδηγήσει προς µία αποδοτικότερη δουλειά, τώρα που λεπταίνει και το µαξιλαράκι των επιδοτήσεων. Όπως ένας στη Θεσσαλονίκη που όπως λέει, πήρε 16.000 ευρώ µηχάνηµα για 40 στρέµµατα σιτάρι. «Τώρα θα αρχίσουν να καταλαβαίνουν. Εκεί στα βιβλία θα δεις την αξία των αποσβέσεων», καταλήγει µε νόηµα
Το µεγάλο πρόβληµα όπως λέει είναι η διατήρηση του µικρού µεγέθους των εκµεταλλεύσεων, στα οποία είναι δύσκολη η εκµηχάνιση ενώ η απόσβεση του εξοπλισµού δεν βγαίνει. Το δεύτερο πρόβληµα είναι ότι εκεί που µεγάλωσαν οι εκµεταλλεύσεις τουλάχιστον στη Θεσσαλία, κατάφεραν να είναι πολλά κοµµάτια. Μάλιστα, µνηµονεύει ένα φίλο που καλλιεργεί 1.500 στρέµµατα σε 70 κοµµάτια. Οι Σερραίοι πάντως βρήκαν µία λύση στον εσωτερικό αναδασµό. ∆ηλαδή, ανταλλάσσουν µεταξύ τους χωράφια γύρω από τις ποµόνες που έχουν, και έχουν καταφέρει και έχουν φτιάξει µονοκόµµατα µεγάλα χωράφια µε ανταλλαγή, διατηρώντας όµως την κυριότητα.
Ο ίδιος πάντως προτείνει, επειδή ξέρει ότι δεν είναι δυνατόν να σταθεί ένα συνεταιρικό µηχάνηµα, που κατά 85-90% θα επιστρέψει σπασµένο, να φτιαχτούν συστήµατα Machinery Rings (∆αχτυλίδια Μηχανηµάτων) που χρησιµοποιούν πολύ στο εξωτερικό, όπου ανταλλάσουν εργασίες. ∆ηλαδή υπάρχει ένας κεντρικός υπολογιστής όπου ένας για παράδειγµα δηλώνει ότι έχει περίσσευµα για όργωµα και ο άλλος δηλώνει ότι έχει για µηδική. Και µπορούν να ανταλλάσουν δουλειές, συµψηφίζοντας στο τέλος το λογαριασµό. ∆υστυχώς όµως όπως λέει δεν ενδιαφέρονται οι φορείς, ούτε υπάρχουν γεωργικές εφαρµογές πλέον, αλλά ούτε και υπουργείο Γεωργίας στην πραγµατικότητα
Όσον αφορά την έρευνα στην οποία έχει αφιερώσει τη ζωή του, ο οµότιµος καθηγητής οραµατίζεται να πάρει 15 παιδιά από διαφορετικές ειδικότητες και να τα βάλει να δουλέψουν κοντά στον αγρότη. Και το πιο σηµαντικό: «Να παίρνουν από τους αγρότες ιδέες, τι προβλήµατα έχουν και να µας τα µεταφέρουν σε εµάς». Έτσι θα γίνει στοχευµένη έρευνα. Αυτή όµως είναι δουλειά που δεν φαίνεται και δεν βοηθά στους ψήφους.
ΒιογραφικόΓεννήθηκε στη Λάρισα το 1947, είναι πτυχιούχος Γεωπονίας ΑΠΘ και διετέλεσε διδάκτωρ του Πανεπιστηµίου του Reading Αγγλίας το 1980. Κατέχει ειδικότητα Γεωργική Μηχανολογία και είναι οµότιµος καθηγητής του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας. Πέρασε 35 χρόνια στην εκπαίδευση και την έρευνα, πρώτα από το ΤΕΙ της Λάρισας για 15 χρόνια υποστηρίζοντας τα πρώτα βήµατα της έρευνας του ιδρύµατος και µετά τα υπόλοιπα στο Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας που άφησε ένα εργαστήριο µηχανολογίας µε πλήρη δραστηριότητα. ∆ιαθέτει παράλληλα πλούσιο συγγραφικό έργο µε θέµα τα γεωργικά µηχανήµατα
