Νοµίζω ότι είναι πρόβληµα. Οι επιδοτήσεις στη γεωργία παίζουν πολύ συχνά κακό ρόλο όταν γίνονται παυσίπονο και τις συνηθίζεις».
Η παραπάνω δήλωση ανήκει σε Ουκρανό αξιωµατούχο και έγινε µε αφορµή τις διαπραγµατεύσεις για τη συµµετοχή της χώρας του στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Οι Ουκρανοί αγρότες θα µπορούσαν να γίνουν λιγότερο δυναµικοί», τονίζει εµφαντικά η εν λόγω πηγή και συµπληρώνει «Όταν ζεις σε ένα σύστηµα επιδοτήσεων, είσαι δεµένος µαζί τους. Αν έχεις επιδότηση για τα καρότα, τότε θα φυτεύονται µόνο καρότα».
Να αναφερθεί εδώ ότι η ενσωµάτωση του τεράστιου αγροτικού τοµέα της Ουκρανίας, ο οποίος, πριν από την πλήρη εισβολή της Ρωσίας το 2022 ήταν ο τέταρτος µεγαλύτερος προµηθευτής σιτηρών στον κόσµο, στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πιθανό να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος, τόσο πολιτικά όσο και οικονοµικά.
Το Κίεβο µε βάση τα σηµερινά δεδοµένα της ΚΑΠ θα µπορούσε να είναι επιλέξιµο για 96,5 δισεκατοµµύρια ευρώ κοινοτικών ενισχύσεων.
«Στην περίπτωσή µας, η ιδανική διαπραγµατευτική στρατηγική είναι να επιδιωχθούν λιγότεροι περιορισµοί στο εµπόριο, λιγότεροι περιορισµοί στο περιβάλλον (για Ουκρανούς αγρότες) και τότε είµαστε πρόθυµοι να το ανταλλάξουµε µε λιγότερες επιδοτήσεις», επιµένει ο αξιωµατούχος.
«Πρέπει να προστατεύσουµε την ανταγωνιστικότητά µας, δεν πρέπει να δηµιουργήσουµε γραφειοκρατία που θα σταµατούσε την ανάπτυξη ειδικά υπό την παρούσα συγκυρία, να χρειάζεται π.χ. να πάρουµε δέκα περιβαλλοντικά πιστοποιητικά για κάτι µικρό».
Σύµφωνα µε παλιότερο δηµοσίευµα των Financial Times, οι πληρωµές επιδοτήσεων προς το Κίεβο θα µπορούσαν επίσης να αναγκάσουν σε περικοπές των γεωργικών επιδοτήσεων προς τα σηµερινά κράτη µέλη κατά περίπου 20%.
Η απόφαση της ΕΕ να παραιτηθεί από τους εισαγωγικούς δασµούς σε όλα τα ουκρανικά τρόφιµα το 2022 έχει ήδη πυροδοτήσει διαµαρτυρίες στα γειτονικά µέλη του µπλοκ, καθώς οι αγρότες αγωνίζονται να ανταγωνιστούν µε φθηνότερα ουκρανικά αγροτικά προϊόντα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ωστόσο, επιµένει ότι θα επεκτείνει την αναστολή των εισαγωγικών δασµών της στις ουκρανικές εξαγωγές.
Από τα παραπάνω προκύπτει µε σαφήνεια ότι η λύση για το αγροτικό πρόβληµα της Ελλάδας δεν πρόκειται να έρθει από τις κοινοτικές επιδοτήσεις. Θα έρθει από τον επανασχεδιασµό της εγχώριας πρωτογενούς παραγωγής και την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτηµάτων εκεί που υπάρχουν. Άλλωστε, η σηµερινή εικόνα στις αγροτικές περιοχές της χώρας δείχνει καθαρά ότι η ανάπτυξη από περιοχές και κλάδους που είχαν µάθει να στηρίζουν την παραγωγή χωρίς τις επιδοτήσεις
