Πρόκειται, επί της ουσίας, για µια ανάγκη που δηµιουργήθηκε πριν από 23 χρόνια περίπου (τέθηκε σε εφαρµογή 1-1-1993, µε βάση τον Κανονισµό 3508/1992), σε µια εποχή που ο κοµµατισµός «έλυνε και έδενε», τα συγκοινωνούντα δοχεία µεταξύ κράτους, συνεταιρισµών, Αγροτικής Τράπεζας και επιτήδειων του ιδιωτικού τοµέα λειτουργούσαν απρόσκοπτα και φυσικά οι διαθέσιµες λύσεις στο πεδίο της πληροφορικής ήταν ακόµα υπό διαµόρφωση.
Κάπως έτσι, ένας δαιµόνιος µηχανογράφος, έπεισε τους έχοντες λόγο, µέχρι τότε, συνεταιριστές, ότι θα µπορούσαν να «στήσουν» µια δουλειά, από την οποία θα έβγαζαν καλό «µεροκάµατο» και για την οποία επί της ουσίας, ούτε η δηµόσια διοίκηση, πολλώ δε µάλλον η Αγροτική Τράπεζα, θα είχαν κάποια αντίρρηση. Για τους αγρότες ούτε λόγος, καθώς τους εκπροσωπούσαν υποτίθεται οι συνεταιριστές, όσο για τους γεωπόνους-µελετητές, καµιά συζήτηση, καθώς δεν συνιστούσαν µέχρι τότε µετρήσιµο µέγεθος
Θα µπορούσε να πει κανείς ότι µε βάση την εξέλιξη των πραγµάτων και από µια άλλη οπτική γωνία, το έργο του ΟΣ∆Ε, αποτέλεσε το «ξεροκόµµατο» που ξεγελούσε την πείνα των συνεταιρισµών ή αλλιώς το «κόκκαλο» µε το οποίο ξεγελιόταν για χρόνια, ένα ισχυρό από τη φύση του συνεργατικό δίκτυο. Αυτό το οποίο από πολιορκητικός κριός της µεταποίησης και διακίνησης της αγροτικής παραγωγής µετατράπηκε σε επαίτη του κράτους και των διαπλεγµένων µ’ αυτό συµφερόντων για µια υπηρεσία - εφεύρηµα της πεντάρας
Πέρασαν έτσι, 23 ολόκληρα χρόνια. Η Ένωση Λάρισας πούλησε την γαλακτοβιοµηχανία «Όλυµπος» και κράτησε το ΟΣ∆Ε. Σήµερα οι Αδελφοί Σαράντη είναι µεγάλη δύναµη στο γάλα, ενώ η ΕΑΣ Λάρισας βρίσκεται σε εκκαθάριση. Αντίστοιχα παραδείγµατα υπάρχουν δεκάδες. Στην ουσία γλίτωσαν µόνο οι συνεταιριστικές οργανώσεις, που δεν είχαν ιδιαίτερη εµπλοκή µε το ΟΣ∆Ε. Μέσα στη ζοφερή ατµόσφαιρα της κρίσης κέρδισε λίγο χρόνο και ο µηχανογράφος. Είναι, πάντως, καιρός να κλείσει αυτό το κεφάλαιο
Γιάννης Πανάγος
Κάπως έτσι, ένας δαιµόνιος µηχανογράφος, έπεισε τους έχοντες λόγο, µέχρι τότε, συνεταιριστές, ότι θα µπορούσαν να «στήσουν» µια δουλειά, από την οποία θα έβγαζαν καλό «µεροκάµατο» και για την οποία επί της ουσίας, ούτε η δηµόσια διοίκηση, πολλώ δε µάλλον η Αγροτική Τράπεζα, θα είχαν κάποια αντίρρηση. Για τους αγρότες ούτε λόγος, καθώς τους εκπροσωπούσαν υποτίθεται οι συνεταιριστές, όσο για τους γεωπόνους-µελετητές, καµιά συζήτηση, καθώς δεν συνιστούσαν µέχρι τότε µετρήσιµο µέγεθος
Θα µπορούσε να πει κανείς ότι µε βάση την εξέλιξη των πραγµάτων και από µια άλλη οπτική γωνία, το έργο του ΟΣ∆Ε, αποτέλεσε το «ξεροκόµµατο» που ξεγελούσε την πείνα των συνεταιρισµών ή αλλιώς το «κόκκαλο» µε το οποίο ξεγελιόταν για χρόνια, ένα ισχυρό από τη φύση του συνεργατικό δίκτυο. Αυτό το οποίο από πολιορκητικός κριός της µεταποίησης και διακίνησης της αγροτικής παραγωγής µετατράπηκε σε επαίτη του κράτους και των διαπλεγµένων µ’ αυτό συµφερόντων για µια υπηρεσία - εφεύρηµα της πεντάρας
Πέρασαν έτσι, 23 ολόκληρα χρόνια. Η Ένωση Λάρισας πούλησε την γαλακτοβιοµηχανία «Όλυµπος» και κράτησε το ΟΣ∆Ε. Σήµερα οι Αδελφοί Σαράντη είναι µεγάλη δύναµη στο γάλα, ενώ η ΕΑΣ Λάρισας βρίσκεται σε εκκαθάριση. Αντίστοιχα παραδείγµατα υπάρχουν δεκάδες. Στην ουσία γλίτωσαν µόνο οι συνεταιριστικές οργανώσεις, που δεν είχαν ιδιαίτερη εµπλοκή µε το ΟΣ∆Ε. Μέσα στη ζοφερή ατµόσφαιρα της κρίσης κέρδισε λίγο χρόνο και ο µηχανογράφος. Είναι, πάντως, καιρός να κλείσει αυτό το κεφάλαιο
Γιάννης Πανάγος
