Αγρότες, δημόσιοι υπάλληλοι, με 7ετείς συμβάσεις της ΚΑΠ

Η οικονομική κρίση που ξεκίνησε να γίνεται εμφανής στη χώρα μας από τα μέσα του 2009 και μετά δεν είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίζει, δεν είναι κάτι ξαφνικό που δεν μπορούσε να προβλεφθεί. Δεν ξυπνήσαμε ξαφνικά υπερχρεωμένοι.

Απλά, αυτό που συνέβη ήταν ότι δεν μπορούμε πλέον να εξυπηρετήσουμε ούτε τους τόκους των δανείων μας και δεν θέλει κανείς να πάρει το ρίσκο να μας δανείσει περισσότερο γιατί θα είναι «good money after bad».

Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε τους λόγους που μας οδήγησαν ως εδώ. Αυτό θα το κάνουν οι ιστορικοί οικονομικοί αναλυτές. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να δούμε την κατάσταση ξεκάθαρα χωρίς προσωπεία και μικροπολιτικές. Για να υπάρξει συνέχεια στο ανεξάρτητο Ελληνικό έθνος, πρέπει μέσα στα επόμενα τρία χρόνια να αλλάξουν όλα όσα ξέραμε μέχρι σήμερα, από τον τρόπο σκέψης μας μέχρι τον τρόπο διαβίωσής μας. Εάν δεν αλλάξουμε, η ύφεση θα βαθαίνει όλο και περισσότερο και δεν προβλέπεται ανάκαμψη για τα επόμενα δέκα χρόνια τουλάχιστον.

Η αγροτική οικονομία της χώρας βρίσκεται σε κρίσιμη θέση, γιατί είμαστε αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουμε τις οικονομίες των άλλων χωρών με παρόμοια προϊόντα χωρίς να έχουμε ακολουθήσει τα βήματα της αγροτικής ανάπτυξης και να είμαστε προετοιμασμένοι για τον έντονο ανταγωνισμό των εισαγωγών.

Οι αγρότες μας σήμερα είναι «συμβασιούχοι» δημόσιοι υπάλληλοι με ημερομηνία λήξης της παρούσας σύμβασης το 2013.

Μερικά από τα προβλήματα του αγροτικού κλάδου συνοψίζονται ως εξής.
● Χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα.
● Χαμηλή παραγωγικότητα με υψηλό κόστος παραγωγής.
● Το πραγματικό αγροτικό εισόδημα έχει μειωθεί δραστικά 17% μεταξύ 2000 και 2010.
● Διαφορά τιμής από το χωράφι στο ράφι, χωρίς ένα μέρος της προστιθέμενης αξίας να καρπούται από τον παραγωγό.
● Έλλειψη στρατηγικού μάρκετινγκ και μη αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας.
● Ανύπαρκτη ενημέρωση. Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα έχουν πολύ λίγες επαφές με την παραγωγή. Η έρευνα έχει σταματήσει.
● Έλλειψη κεφαλαίων για χρηματοδότηση επενδύσεων και σε περιπτώσεις που υπήρχαν, για παράδειγμα τα χρήματα των επιδοτήσεων του καπνού, έχουν γίνει διαμερίσματα και διπλοκάμπινα αγροτικά για βόλτες.
● Ανυπαρξία χρηματοπιστωτικού συστήματος για χρηματοδότηση επενδύσεων.
● Ασυνέπεια της Δημόσιας Διοίκησης στην τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων.
● Έλλειψη εξειδικευμένου και έμπειρου ανθρώπινου δυναμικού να μπορέσει να απορροφήσει τις νέες τεχνολογίες.
● Παραδοσιακά, η χώρα μας διαθέτει πλεονέκτημα στον αγροτικό τομέα. Έως σήμερα η αγροτική οικονομία συνεισφέρει 2,3% στο ΑΕΠ από 17% το 1990 και 1,7% για την ΕU-27.
● Επίσης απασχολεί 490.000 άτομα, το 9,2% του συνολικού εργατικού δυναμικού σε σχέση με 4,7% της ΕU-27.

Το εμπορικό ισοζύγιο

Όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα των αγροτικών προϊόντων, χρόνο με το χρόνο διευρύνεται το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας μας.

Από την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ το 2000 μέχρι και το 2011, το έλλειμμα στο εμπορικό γεωργικό ισοζύγιο ανήλθε, σύμφωνα με τα στοιχεία, στα 25 δισ. ευρώ. Πέρυσι μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων και τροφίμων ανήλθε στα 2,4 δισ. ευρώ, το οποίο είναι περίπου 7% του συνολικού ελλείμματος της χώρας.

Η αξία του συνόλου των εισαγόμενων αγροτικών προϊόντων, περιλαμβανομένων των τροφίμων και ποτών, βρίσκεται σε υψηλό σημείο, στα 6,5 δισ. ευρώ καλύπτοντας το 13,6% της συνολικής αξίας των εισαγωγών.

Όσο για τις εξαγωγές αυτές ανήλθαν σε 4,4 δις και απετέλεσαν το 27% των συνολικών εξαγωγών που αναδεικνύει, τη σημασία του αγροτικού τομέα στην Ελλάδα και τις σημαντικές αδυναμίες της χώρας στους άλλους τομείς τις οικονομίας. Στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες του ΟΟΣΑ οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων κατέχουν ένα πολύ μικρότερο ποσοστό επί του συνόλου των εξαγωγών.

Η μεγάλη πληγή στο έλλειμμα του εμπορικού αγροτικού ισοζυγίου είναι τα κτηνοτροφικά προϊόντα. Το 2010, η αξία των εισαγωγών για κρέατα και παρασκευάσματα κρέατος (κατά 99% από Ε.Ε.) έφτασε το 1,085 δισ. ευρώ ενώ οι εξαγωγές ήταν μόλις 56,7 εκατ. ευρώ. Το μεγάλο πρόβλημα για τον αγροτικό τομέα παραμένει να είναι  οι εισαγωγές κρεάτων και γαλακτοκομικών προϊόντων, για τις οποίες ως χώρα ξοδέψαμε 1,85 δισ. ευρώ το 2011 και οι εξαγωγές μας ήταν μόνο 340 εκατ. ευρώ.

Βρείτε εδώ το σχετικό φάκελο από το 357ο φύλλο της εφημερίδας Agrenda:  agrotiki_oikonomia.pdf