Η επιµονή, η διαπραγµατευτική δεξιοτεχνία και η αποφασιστικότητα που επέδειξε σε κάποιες δύσκολες στιγµές της 4ωρης συνάντησης ο έχων το γενικό πρόσταγµα της αυτής Αλέκος Κοντός, έφεραν αναµφισβήτητα έναν πρόωρο τοκετό που µέρα µε τη µέρα κάνει πολλούς να αναρωτιούνται: Αυτό που ήρθε στο φως εκείνο το βράδυ, έχει τα φόντα να κρατηθεί στη ζωή ή έχει όλα τα στοιχεία µιας τερατογένεσης από την οποία µόνο δεινά µπορούν να προέλθουν;
Από την άλλη πλευρά, η ανησυχία ότι ο αγροτικός χώρος παραµένει καιρό τώρα χωρίς καµιά εκπροσώπηση αλλά και η βαθιά πίστη στην ενότητα που χαρακτηρίζει τις επιλογές πολλών στελεχών του χώρου, κάνει πολλούς να επιζητούν πάση θυσία µια λύση, µε την ελπίδα ότι µέσα από ένα διαµορφωµένο πλαίσιο, θα µπορούν να δώσουν τη µάχη για τη βελτίωση των συνθηκών στην πορεία του χρόνου.
Τι έγινε όµως εκείνο το δραµατικό βράδυ και που βρίσκεται σήµερα η υπόθεση του νέου φορέα; Είναι γνωστό ότι εδώ και αρκετούς µήνες, δηλαδή από τον περασµένο Μάρτιο όταν µια οµάδα στελεχών αποσκίρτησε - παραιτήθηκε αιφνιδίως από το ∆.Σ. της υπό κατάρρευση ΠΑΣΕΓΕΣ, ότι οι τελευταίοι ενασχολούµενοι µε τα συνεταιριστικά πράγµατα έχουν χωρισθεί σε δύο στρατόπεδα.
Στο πρώτο παραµένει ένας πυρήνας στελεχών που λειτουργούσε για χρόνια κοντά στις γραµµές της ΠΑΣΕΓΕΣ και παρά τις όποιες επιφυλάξεις πολλών εξ αυτών για πολλούς από τους χειρισµούς της µέχρι σήµερα ηγεσίας δεν θέλησε να προδώσει τις συνεταιριστικές αρχές και να λειτουργήσει υπονοµευτικά προς την κορυφαία θεσµική οργάνωση του χώρου, παρά τις σκληροπυρηνικές συχνά αντιλήψεις της.
Από την άλλη πλευρά, δείχνει να έχει διαµορφωθεί µια σύνθετη οµάδα ανθρώπων, πρώτο κύκλο της οποίας µπορεί να αποτέλεσαν οι αποσκιρτήσαντες από το ∆.Σ. της ΠΑΣΕΓΕΣ, ωστόσο, πραγµατικό εκκολαπτήριο για τη δηµιουργία της υπήρξε η κοινοπραξία του ΟΣ∆Ε και ο µόνιµος καθοδηγητής αυτής ο επονοµαζόµενος… µηχανογράφος. Περί τίνος πρόκειται; Πρόκειται για µια cult φιγούρα, έναν πρώην συνεργάτη της ΠΑΣΕΓΕΣ, ενός ανθρώπου που κατάφερε να οικειοποιηθεί τα τεχνικά µέσα (µηχανογραφικό σύστηµα) που µε το αζηµίωτο διέθετε για κάποια χρόνια στον ΟΠΕΚΕΠΕ, να «µαγέψει» µε τις υποσχέσεις τους τη συνεταιριστική ηγεσία, να πείσει µε τις «προσφορές» του την τράπεζα που ανέλαβε τα τελευταία χρόνια ρόλο στον αγροτικό χώρο και να πετύχει τη διαµόρφωση ενός κοινοπρακτικού σχήµατος και µια 7ετη συµφωνία µε το υπουργείο Γεωργίας, που του δίνει το δικαίωµα να διαχειρίζεται µονοπωλιακά και χωρίς ανταγωνισµό την υπόθεση της διαχείρισης των δηλώσενω ΟΣ∆Ε που υποβάλλουν κάθε χρόνο οι αγρότες. Μ’ αυτά και µ’ αυτά και για το… καλό πάντα του αγροτικού χώρου, αποκοµίζει κάποια εκατοµµύρια ευρώ που του δίνουν τη δυνατότητα να ποδηγετεί ένα φάσµα στελεχών του χώρου.
Προσωρινό συµβούλιο Νέου Φορέα
Πιo συγκεκριµένα, στο πρώτο προσωρινό διοικητικό συµβούλιο συµφωνήθηκε να συµµετάσχουν οι εξής:
Πρόεδρος:
Αλέξανδρος Κοντός
Αντιπρόεδρος A:
Nικήτας Πρίντζος
Αντιπρόεδρος Β:
Αχιλλέας Λιούτας
Γενικός Γραµµατέας:
Θωµάς Κουτσουπιάς
Ταµίας:
Θανάσης Τσιοτίνας
Μέλη:
Nίκος Προκοβάκης
Θανάσης Σωτηρόπουλος
Παύλος Σατολιάς
Χρήστος Μπαρλιάς
Κώστας Κατσούλης
Χρήστος Γιαννακάκης
∆ηµήτρης Ντούρος
Νίκος Γκίζας
Βασίλης Παρόλας
Νικήστρατος Χαροκόπος
Χρήστος Τσιχήτας
Ανδρέας Στρατάκης
Τη νύχτα που ο Κοντός έπαιξε μπάλα... για πάρτη του
∆ική του έµπνευση ήταν η υπονόµευση από ένα σηµείο και µετά της λειτουργίας της ΠΑΣΕΓΕΣ, δική του απόφαση ήταν η υπαναχώρηση από τα συµπεφωνηµένα στο πλαίσιο της κοινοπραξίας µε τους συνεταιριστές, δική του ήταν και η ιδέα της στράτευσης των δυσαρεστηµένων και η δηµιουργία ενός νέου φορέα – συνδέσµου που θα υποκαταστήσει την ΠΑΣΕΓΕΣ, θα την διαδεχθεί στα ευρωπαϊκά όργανα και θα νέµεται από δω και µπρος τα κοινοτικά προγράµµατα του αγροτικού τοµέα. Αρωγός και στυλοβάτης σ’ αυτή την προσπάθεια, ένας τραπεζικός, µε επιτελικό ρόλο στα θέµατα που σχετίζονται µε το αγροτικό χαρτοφυλάκιο και από κάποια στιγµή και µετά πρόεδρος στο κοινοπρακτικό σχήµα του ΟΣ∆Ε.
Έλα όµως που κανείς εξ αυτών δεν είχε σχέση µε τα συνεταιριστικά. Ως εκ τούτου αναζητούσαν ένα πρόσωπο εγνωσµένου κύρους, που να µην έχει καεί στις µεταξύ των συνεταιριστών αντιπαλότητες, να διαθέτει την έξωθεν καλή µαρτυρία και να έχει κατά το δυνατόν την αναγκαία πρόσβαση στους κοµµατικούς µηχανισµούς, γιατί, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η βοήθεια αρωγή του κράτους είναι πολύτιµη.
Τα χαρακτηριστικά αυτά βρέθηκαν τελικά στο πρόσωπο του Αλέξανδρου Κοντού. Με αναφορά στον τόπο καταγωγής του Αλέξανδρου Μπαλτατζή, µαθητής της σχολής που είχε δηµιουργήσει ο αείµνηστος συνεταιριστής, στέλεχος για χρόνια της ΣΕΚΕ (εµπόριο καπνού), βουλευτής επί σειρά ετών της Ξάνθης, υφυπουργός και υπουργός Γεωργίας στην κυβέρνηση Καραµανλή και πιστός στον κύκλο των στελεχών του, είχε όλα τα προσόντα για να κάνει πράξη το µεγάλο σχέδιο του µηχανογράφου.
Το τυράκι του 51% και η φάκα του Συνδέσμου Συνδαιτυμόνων
Το ολοήμερο μασάζ όσων είχαν αντιρρήσεις και η νύχτα που τους πήρε ο ύπνος
Τι θα κέρδιζε ο ίδιος; Πρώτον τη θέση του προέδρου σε έναν νέο και µεγάλο, όπως τον φαντάζονται κάποιοι, φορέα, δεύτερον την ενίσχυση της πανελλαδικής δικτύωσής του µε τον αγροτικό χώρο, τρίτον τη δυνατότητα, µέσα σε λίγο καιρό, να µπορεί να επιλέξει µε καλύτερους µάλιστα όρους, την καριέρα του σ’ αυτό το σχήµα ή την εκ νέου µετάβασή του στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ό,τι πρέπει ανταλλάγµατα για τη συµµετοχή ενός πρώην υπουργού σε ένα project το οποίο φυσικά ντύθηκε απαραιτήτως από τον εµπνευστή της µε τα κατάλληλα «καρυκεύµατα». Και επειδή ο Αλέκος Κοντός, ότι πιάνει θέλει να το τελειώνει και φυσικά να το πιστώνεται δεν έκανε πίσω, ούτε όταν κατάλαβε την καχυποψία και τις αναστολές µε τις οποίες παλιοί συνοδοιπόροι, υποδέχθηκαν το όλο εγχείρηµα.
Τότε ο Αλέκος άλλαξε πλάκα. Ντύθηκε τον γεφυροποιό και προσπάθησε µε νύχια και µε δόντια να κρατήσει στην υπόθεση, πρώτα τους δικούς του, στη συνέχεια τους επιφυλακτικούς και στο τέλος και τους πιο καχύποπτους και αρνούµενους να στρατευθούν µε τα σχέδια του µηχανογράφου. Φυσικά, τα «νόθα» τέκνα, ήταν πάντοτε εκεί.
Το βράδυ της 29ης Αυγούστου (κοίµηση του Αη Γιάννη του Προδρόµου ή αλλιώς του αλάδωτου) ήταν η βραδιά της µεγάλης παράστασης του Αλέξανδρου Κοντού. Έτσι κι αλλιώς η πλευρά των παιδιών του µηχανογράφου ήταν δασκαλεµένη και µπετόν, εκεί που χρειάζονταν να κάνει δουλειά ήταν στην άλλη πλευρά, στους πρώην συνοδοιπόρους του. Εκεί, πρώτο βιολί, ήταν µέχρις εκείνο το βράδυ ο Θωµάς Κουτσουπιάς. Στενός συνεργάτης και πιστός µέχρι στον Καραµίχα, εκπρόσωπος µιας µεγάλης για τις περιστάσεις οργάνωσης, ουδέτερος πολιτικά ως προερχόµενος από το ΠΑΣΟΚ, χωρίς τεράστια απήχηση στις τάξεις των συνεταιριστών, τουλάχιστον πανελλαδικά, ήταν ότι πρέπει «αντίπαλος». Το προεόρτια άρχισαν µετά το 15Αύγουστο, όταν οι δύο άνδρες είχαν την πρώτη συνάντηση στη συµπρωτεύουσα και τα προζύµια άναψαν το µεσηµέρι της ∆ευτέρας (29 Αυγούστου) σε κεντρικό σηµείο της Αθήνας. Ούτε λίγο, ούτε πολύ ο Κουτσουπιάς έφυγε απ’ αυτή τη µεσηµεριανή συνάντηση σχεδόν πανευτυχής. Ο Αλέκος ήταν µαζί τους, θα έκανε ότι µπορούσε για να περάσει τις θέσεις τους, χωρίς να «προγκίξει» και τους άλλους, τώρα, ο µόνος δύσκολος, που έκανε ακόµα κόνξες (αντιδρούσε στην εκλογή του προέδρου από τη γενική συνέλευση και όχι από το ∆.Σ.) ήταν ο Νίκος Προκοβάκης της ΕΑΣ Λακωνίας, παλιότερα φίλος (όχι απλώς συµπατριώτης) του µηχανογράφου που τον έµαθε όµως καλά στην πορεία και τώρα… δεν θέλει ούτε να τον βλέπει. Ένα ραντεβού του Κοντού µε τον Λάκωνα, λίγο πριν µπουν στη συνάντηση της Συνεταιριστικής Ασφαλιστικής (χώρου που ο Αλέκος τον αισθάνεται δικό του, άρα παίζει εντός έδρας) θα µαλάκωνε λίγο ακόµα τα πράγµατα, οπότε, η δουλειά… θα πήγαινε ρολόϊ.
Έτσι κι έγινε. Η συζήτηση άνοιξε µε το αν θα είναι ή δεν θα είναι µέλος του νέου φορέα και θα εκπροσωπείται στη γενική του συνέλευση η κοινοπραξία του ΟΣ∆Ε. Λες και όλα τ’ άλλα είχαν λυθεί. Γι’ αυτό µάλιστα, ο Αλέκος ανέλαβε τη γενναία πρωτοβουλία να προτείνει, το θέµα να λυθεί στην πρώτη γενική συνέλευση, όπου, αν η κοινοπραξία, δηλαδή ο µηχανογράφος, δεχθεί µέσα σε 18 µήνες -άκουσον άκουσον- να παραδώσει την πλειοψηφία (51%) των µετοχών στους συνεταιρισµούς, θα µπορούσε να είναι ισότιµο µέλος, αν όχι δεν θα µπορούσε να συµµετέχει µε εκπροσώπους στη γενική συνέλευση. Αυτό ήταν… το πρόβληµα και το έλυσε µε τη δεξιοτεχνία του ο Κοντός. Λίγη συζήτηση για την εκπροσώπηση των… υπολοίπων οργανώσεων στη γενική συνέλευση του νέου φορέα και όλοι πείστηκαν να είναι αναλογική και βλέπουµε, το θέµα της εκλογής του προέδρου είχε κλείσει στις κατ’ ιδίαν, αυτό ήταν.
Αντί Ανέστης - Παρόλας
Ο νέος φορέας ήταν γεγονός, κι αφού κανένας δεν είχε αντίρρηση, δεν ετίθετο θέµα και για το προσωρινό ∆.Σ. της οργάνωσης θα το διαµόρφωνε µε τους συνεργάτες του ο Κοντός, πάντα σε συνεννόηση (βέβαια στη θέση του Ανέστη βρέθηκε το όνοµα του Παρόλα), λευκός καπνός από τις καµινάδες της Συγγρού, όλοι χαρούµενοι, η φωτογραφία µε τους χαµογελαστούς, το ίδιο βράδυ, δέσποζε στην ιστοσελίδα της µηχανογραφικής υπηρεσίας. ∆εν πέρασαν παρά λίγες ώρες για ν’ αρχίσουν ξανά τα όργανα. Όσο βάθαινε η νύχτα τόσο και καταλάβαιναν οι συνοδοιπόροι του President ότι κάτι δεν τους άρεσε κάτι είχε πάει στραβά. Σωστός λογαριασµός και ο λύκος χορτάτος! Το όνοµα του νέου φορέα ήταν όπως ακριβώς το είχε βαφτίσει το µηχανογραφικό σύστηµα (Σύνδεσµος Αγροτικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων και Επιχειρήσεων Ελλάδος), το καταστατικό το ίδιο µ’ αυτό που είχαν δει πριν από λίγες µέρες τα µάτια τους και δεν το πίστευαν (τζάµπα τα ξενύχτια της Μητροπούλου), οι αρχές πανοµοιότυπες µ’ αυτές που ευαγγελίζονταν οι κοινοπράκτες, ακόµα και τα ονόµατα στο
προσωρινό ∆.Σ. γράφτηκαν καθ’ υπόδειξη του Αµαρουσίου.
Οι απατημένοι ξανά President
Πού βρίσκεται σήμερα αυτή η υπόθεση; Μάλλον στον αέρα. Οι «απατημένοι» κάνουν λόγο για παραιτήσεις από την προσωρινή διοίκηση του υπό σύσταση φορέα, για νέα συνάντηση του President, για αναβίωση της ιδέας για «νέα ΠΑΣΕΓΕΣ», άλλωστε το καταστατικό είναι ήδη έτοιμο, για άρνηση της παράδοσης άνευ όρων στα σχέδια ενός καιροσκόπου, για αναζήτηση μιας άλλης λύσης, έστω και μετά από μια οδυνηρή ήττα. «Πως θα πάμε στα χωριά μας και θα πούμε πως φτιάξαμε έναν φορέα, στον οποίο πρόεδρος θα είναι ο Αλέκος Κοντός κι ελάτε τώρα να ψηφίσετε», τόνιζε με απορία στην Agrenda συνεταιριστής της νεότερης γενιάς από τη Θεσσαλία, «να αναβάλουμε για λίγο τις επίσημες αποφάσεις, ν’ αφήσουμε να τρέξει λίγο νερό κάτω από τα «γεφύρια», να καταλάβουμε καλύτερα που το πάνε και να αποφασίσουμε με καθαρό μυαλό, ψύχραιμα και όχι απαραίτητα με γνώμονα την συμπόρευση», τόνιζε έμπειρο στέλεχος του νότου, γνωστό για την ψυχραιμία του. Νίκος Προκοβάκης (Λακωνία), Παύλος Σατολίας (Καλάβρυτα) είναι οι πρώτοι που δηλώνουν ήδη έτοιμοι να τα βροντήξουν και σ’ αυτή την περίπτωση είναι ν’ απορείς τι στάση θα τηρήσει ο Κουτσουπιάς που πήρε την αποτυχημένη διαπραγμάτευση πάνω του και αν μείνει μόνο με τα… θηρία θα τον κλαιν’ κι οι ρέγκες, οι νεώτεροι τριγύρω έχουν ήδη αρχίσει επαφές για συνάντηση στο President και το θέμα είναι, τι από όλα αυτά, έχει ενδιαφέρον για τους αγρότες για τους πραγματικούς συντελεστές της αγροτικής παραγωγής. Πόση σχέση μπορούν να έχουν όλα αυτά, με τα πραγματικά καθημερινά θέματα που αντιμετωπίζει στη δουλειά του ο κάθε αγρότης, με τον σχεδιασμό μιας άλλης αγροτικής πολιτικής με τη βελτίωση των συνθηκών στο στάβλο και στο χωράφι, με την αναζήτηση ενός νέου αγροδιατροφικού μοντέλου, με την ενίσχυση της υπεραξίας των αγροτικών προϊόντων προς όφελος των παραγωγών. Με δοτούς πατεράδες και νόθα παιδιά συνεταιριστικό κίνημα δεν γίνεται, συμμαχίες δεν δημιουργούνται, βελτίωση της διαπραγματευτικής θέσης των παραγωγών δεν επιτυγχάνεται, όλοι δουλεύουν για τους μεταποιητές, τους ενδιάμεσους και τους μεταποιητές, οι κοινοτικές ενισχύσεις διαρρέουν στους επιτήδειους που διατηρούν στενή σχέση με το κράτος και ταίζουν τους συνήθεις πρόθυμους δεξιά και αριστερά. Συνεταιρισμοί καληνύχτα!
