Μορφές σύμπραξης, όπως οι ΣΔΙΤ, χαρακτηρίστηκαν πρόσφορες για να προχωρήσει η πιστοποίηση στη χώρα μας, στην οποία κατά γενική ομολογία των παρευρισκομένων έχουμε μείνει πάρα πολύ πίσω σε σχέση με τους ανταγωνιστές μας.
«Θα πρέπει να συνδράμουν όλοι οι φορείς δημόσιοι και ιδιωτικοί με κάποιον να έχει την ευθύνη του συντονισμού», ανέφερε ο Νικόλαος Κατής, καθηγητής φυτοπαθολογίας του ΑΠΘ.
Περαιτέρω, οι συμμετέχοντες στην ημερίδα τόνισαν ότι θα πρέπει να αξιοποιήσουμε το δικό μας γενετικό υλικό, ιδιαίτερα όσον αφορά τις ποικιλίες αμπέλου, όπου ο πλούτος είναι σημαντικός.
Την εμπειρία τους από την αγροτική παραγωγή της Γαλλίας μετέφεραν στα μέλη της Ένωσης Φυτωριούχων ο Δημήτρης Σκουτέλας, σύμβουλος αμπελουργίας οινολογίας στην περιοχή της Καμπανίας, και η Κωνσταντίνα Δεμέστιχα, Δρ αγροοικολογίας οπωρώνων.
Ανέφεραν δε ότι πλέον τα κριτήρια πιστοποίσης δεν αφορούν μόνο το να είναι το υλικό απαλλαγμένο από αρρώστιες αλλά το αν είναι επίσης παραγμένο με περιβαλλοντικά και κοινωνικά κριτήρια. Ωστόσο, οι ίδιοι τόνισαν ότι το μοντέλο της Γαλλίας είναι μία ξεχωριστή περίπτωση και δεν μπορεί να εφαρμοστεί κατά γράμμα σε κάποια άλλη χώρα.
Τέλος, στην ομιλία του ο Θεόδωρος Γεωργόπουλος, καθηγητής νομικής στο πανεπιστήμιο του Reims μίλησε για την αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού του Ν. 1564/1985 για το πολλαπλασιαστικό υλικό, τονίζοντας ότι το υπάρχον γενετικό υλικό είναι άοπλο, δεν είναι ανταγωνιστικό στη διεθνή αγορά και ενώ επίσης δεν μπορεί να εξαχθεί. Και ο κ. Γεωργόπουλος στάθηκε επίσης στις συμπράξεις που θα πρέπει να γίνουν μεταξύ των κρατικών φορέων και των ιδιωτών.
