Στην Ελλάδα «είµαστε δέσµιοι της ψευδαίσθησης, ότι µόνο εµείς παράγουµε ποιοτικό ελαιόλαδο», είθισται να λέει ο πολύπειρος γεωπόνος – ερευνητής και νυν επιστηµονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων, ∆ρ Κωνσταντίνος Χαρτζουλάκης
Παράλληλα, κρούει καµπανάκι κινδύνου για το µέλλον της ελαιοκαλλιέργειας στην Ελλάδα, αφού κατά τον ίδιο, στα πολλά ταξίδια που έχει κάνει στο εξωτερικό ως σύµβουλος και εµπειρογνώµονας του ελαιολάδου έχει διαπιστώσει ιδίοις όµµασι τις συνθήκες για τεράστια πρόοδο που έχουν δηµιουργήσει στον ελαιοκοµικό τοµέα, άλλες χώρες, ανταγωνίστριες της δικής µας, όπως η Τουρκία και η Τυνησία για παράδειγµα.
Σε µια προσπάθεια µάλιστα να δείξει το βαθµό ανάπτυξης της Τυνησίας, σε σχέση µε το ελαιόλαδο λέει επί λέξει ότι «δεν είναι δυνατόν να µιλάµε για το καλύτερο ελληνικό έξτρα παρθένο διεθνώς και να πουλάµε περίπου σε τιµές του 1992 και η Τυνησία που τότε πούλαγε προς 400 δραχµές, σήµερα να µας έχει ξεπεράσει»
Το µεγαλύτερο πρόβληµα για τον ίδιο είναι ότι «δεν έχουµε στρατηγική στον ελαιοκοµικό τοµέα», δηλαδή δεν ξέρουµε «τι θέλουµε να παράγουµε και πώς, κάτω από τις υπάρχουσες συνθήκες στην χώρα (εδαφοκλιµατικές, µέγεθος εκµεταλλεύσεων, πολυτεµαχισµός κ.λπ.)».
Ο ∆ρ Χαρτζουλάκης δεν διστάζει να εξάρει ταυτόχρονα την Ισπανία για την αποτελεσµατικότητά της.
Επισηµαίνει δηλαδή ότι από το 1990 επένδυσε «στην αύξηση της παραγωγής και δευτερευόντως της ποιότητας» κι έτσι σήµερα έχει «υπερδιπλασιάσει την παραγωγή (700.0000 τόνοι το 1990, έως 1.600.000 τόνοι σήµερα κατά µέσο όρο), έχοντας βελτιώσει σηµαντικά την ποιότητα (5% έξτρα παρθένο το 1990, 30-35% σήµερα)
Την ίδια ώρα που µιλά όµως για τις δυνατότητες των ανταγωνιστών µας ο Χανιώτης γεωπόνος, που γεννήθηκε στον Κίσσαµο, δεν διστάζει ο ίδιος να «µαθαίνει» το ελαιόλαδο και τα µυστικά του σε χώρες, όπως η Κίνα, το Πακιστάν, το Ιράν, η Ιορδανία η Αίγυπτος, το Ισραήλ κ.λπ., έχοντας µάλιστα τη γνώµη ότι «αυτό όχι µόνο κακό δεν κάνει, αλλά απαραίτητα καλό, από την άποψη ότι κι άλλοι λαοί διδάσκονται την κουλτούρα του ελαιολάδου»
ΒιογραφικόΟ Κωνσταντίνος Χαρτζουλάκης γεννήθηκε στον Κίσσαµο το 1952. Είναι έγγαµος µε δύο παιδιά, έχει πτυχίο Γεωπονικής Σχολής Αθήνας, ενώ µετεκπαιδεύτηκε στο Department of Irrigation του Agricultural University of Wageningen της Ολλανδίας. Είναι κάτοχος Μaster of Science στα Κηπευτικά και Υποτροπικά Φυτά από το ICAMAS και διδακτορικού διπλώµατος από το ΑΠΘ. Υπηρετεί από το 1980 στο Ινστιτούτο Υποτροπικών και Ελιάς Χανίων του ΕΘΙΑΓΕ. Από το 2001 είναι ερευνητής Α, επικεφαλής του Εργαστηρίου Αρδεύσεων και Υδατικών Πόρων του Ινστιτούτου και από τον Σεπτέµβριο του 2006 ως το 2013 διετέλεσε διευθυντής του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών του ΕΘΙΑΓΕ
Παράλληλα, κρούει καµπανάκι κινδύνου για το µέλλον της ελαιοκαλλιέργειας στην Ελλάδα, αφού κατά τον ίδιο, στα πολλά ταξίδια που έχει κάνει στο εξωτερικό ως σύµβουλος και εµπειρογνώµονας του ελαιολάδου έχει διαπιστώσει ιδίοις όµµασι τις συνθήκες για τεράστια πρόοδο που έχουν δηµιουργήσει στον ελαιοκοµικό τοµέα, άλλες χώρες, ανταγωνίστριες της δικής µας, όπως η Τουρκία και η Τυνησία για παράδειγµα.
Σε µια προσπάθεια µάλιστα να δείξει το βαθµό ανάπτυξης της Τυνησίας, σε σχέση µε το ελαιόλαδο λέει επί λέξει ότι «δεν είναι δυνατόν να µιλάµε για το καλύτερο ελληνικό έξτρα παρθένο διεθνώς και να πουλάµε περίπου σε τιµές του 1992 και η Τυνησία που τότε πούλαγε προς 400 δραχµές, σήµερα να µας έχει ξεπεράσει»
Το µεγαλύτερο πρόβληµα για τον ίδιο είναι ότι «δεν έχουµε στρατηγική στον ελαιοκοµικό τοµέα», δηλαδή δεν ξέρουµε «τι θέλουµε να παράγουµε και πώς, κάτω από τις υπάρχουσες συνθήκες στην χώρα (εδαφοκλιµατικές, µέγεθος εκµεταλλεύσεων, πολυτεµαχισµός κ.λπ.)».
Ο ∆ρ Χαρτζουλάκης δεν διστάζει να εξάρει ταυτόχρονα την Ισπανία για την αποτελεσµατικότητά της.
Επισηµαίνει δηλαδή ότι από το 1990 επένδυσε «στην αύξηση της παραγωγής και δευτερευόντως της ποιότητας» κι έτσι σήµερα έχει «υπερδιπλασιάσει την παραγωγή (700.0000 τόνοι το 1990, έως 1.600.000 τόνοι σήµερα κατά µέσο όρο), έχοντας βελτιώσει σηµαντικά την ποιότητα (5% έξτρα παρθένο το 1990, 30-35% σήµερα)
Την ίδια ώρα που µιλά όµως για τις δυνατότητες των ανταγωνιστών µας ο Χανιώτης γεωπόνος, που γεννήθηκε στον Κίσσαµο, δεν διστάζει ο ίδιος να «µαθαίνει» το ελαιόλαδο και τα µυστικά του σε χώρες, όπως η Κίνα, το Πακιστάν, το Ιράν, η Ιορδανία η Αίγυπτος, το Ισραήλ κ.λπ., έχοντας µάλιστα τη γνώµη ότι «αυτό όχι µόνο κακό δεν κάνει, αλλά απαραίτητα καλό, από την άποψη ότι κι άλλοι λαοί διδάσκονται την κουλτούρα του ελαιολάδου»
ΒιογραφικόΟ Κωνσταντίνος Χαρτζουλάκης γεννήθηκε στον Κίσσαµο το 1952. Είναι έγγαµος µε δύο παιδιά, έχει πτυχίο Γεωπονικής Σχολής Αθήνας, ενώ µετεκπαιδεύτηκε στο Department of Irrigation του Agricultural University of Wageningen της Ολλανδίας. Είναι κάτοχος Μaster of Science στα Κηπευτικά και Υποτροπικά Φυτά από το ICAMAS και διδακτορικού διπλώµατος από το ΑΠΘ. Υπηρετεί από το 1980 στο Ινστιτούτο Υποτροπικών και Ελιάς Χανίων του ΕΘΙΑΓΕ. Από το 2001 είναι ερευνητής Α, επικεφαλής του Εργαστηρίου Αρδεύσεων και Υδατικών Πόρων του Ινστιτούτου και από τον Σεπτέµβριο του 2006 ως το 2013 διετέλεσε διευθυντής του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών του ΕΘΙΑΓΕ
