1. Καταστροφή των υπολειμμάτων της καλλιέργειας.
2. Αμειψισπορά 3-4 έτη στην οποία να μην περιλαμβάνοντα ψυχανθή.
3. Χρήση πολλαπλασιαστικού υλικού από τελείως υγιείς καλλιέργειες που βρίσκονται σε ξηρές περιοχές.
4. Απολύμανση του σπόρου με επιτρεπόμενα φυτοπροστατευτικά.
5. Ψεκασμοί των φυτών μόλις εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα της ασθένειας (περίπου 15 ημέρες μετά το φύτρωμα, εφόσον έχουν επικρατήσει ευνοϊκές καιρικές συνθήκες για τον παθογόνο μύκητα) με επιτρεπόμενα για την ασθένεια σκευάσματα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο μύκητας που προκαλεί την ασκοχύτωση έχει πολλούς ξενιστές και προσβάλλει φυτά, όπως τα ρεβίθια, το μπιζέλι, το κτηνοτροφικό μπιζέλι, το βίκο, τις φακές, τα κουκιά, το λαθούρι, το φασόλι και το τριφύλλι. Το παθογόνο διατηρείται εντός ή επί του σπόρου καθώς και επί των υπολειμμάτων. Έτσι οι πρώτες μολύνσεις προέρχονται από το σπόρο και εμφανίζονται οι πρώτες κηλίδες στο λαιμό των φυτών.
Η προσβολή εκδηλώνεται με τον σχηματισμό νεκρωτικών κηλίδων σε όλα τα υπέργεια μέρη των φυτών.
Η ανάπτυξη του μύκητα πραγματοποιείται σε θερμοκρασίες 7-27οC, με άριστη θερμοκρασία 20-25οC. Σε θερμοκρασίες 5οC ο χρόνος επώασης του παθογόνου είναι 18 ημέρες. Τα ασκοσπόρια μεταφέρονται με τον άνεμο σε μεγάλες αποστάσεις.
Κάποια από τα εγκεκριμένα σκευάσματα που κυκλοφορούν στην αγορά είναι τα εξής: Συνδυασμός Heliocuivre και Heliosoufre της Intrachem.
