«Καραµέλωσαν» τα καρύδια φέτος οι βροχοπτώσεις του Σεπτεµβρίου και δεν άνοιξε «τούφα» το βαµβάκι, µε αποτέλεσµα να µην το µαζεύει η βαµβακοσυλλεκτική και να έχουµε µεγάλη απώλεια παραγωγής» λέει µε πίκρα ο βαµβακοπαραγωγός Θεόδωρος Ντόντος, τον οποίο το Αγρόκτηµα συνάντησε στον κάµπο της Λάρισας µαζί µε άλλους δύο ειδήµονες της καλλιέργειας, το Κώστα Ζιώγα και τον Γιάννη Σακκαβό. Ήταν ένα ραντεβού που ακυρώθηκε πολλές φορές λόγω της συνεχούς βροχόπτωσης, η οποία ταλαιπωρεί φέτος τη βαµβακοκαλλιέργεια στον κάµπο της Λάρισας και όπως προσθέτει ο Κώστας Ζιώγας, βαµβακοπαραγωγός και ιδιοκτήτης βαµβακοσυλλεκτικής µηχανής, σε κάποιες περιπτώσεις ήταν καθοριστικό για τη φετινή παραγωγή.
«Ξεκινώ πρώτη µέρα 5 Οκτωβρίου για να πάω να συλλέξω βαµβάκι. Πριν φτάσω στο χωράφι, χαλάει το µοτέρ από τη µηχανή µε ζηµιά 10.000 ευρώ. Αποτέλεσµα; Πέντε ώρες αναµονή σε επαρχιακό δρόµο για να έρθει το συνεργείο και 3 µέρες καθυστέρηση για να µπω στο χωράφι µε αποτέλεσµα να µε προλάβει η βροχή. Με τι όρεξη να µπω να συλλέξω, αφού το άγχος µε τσάκισε! Αυτή είναι η δουλειά µου και την επέλεξα, όµως η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο. Η ενασχόληση µε την γη είναι πρώτα µεράκι και µετά επάγγελµα επιβίωσης, όµως υπάρχουν και υποχρεώσεις πίσω. Ας σκύψουν οι κυβερνώντες στα πραγµατικά προβλήµατα και ας δώσουν λύσεις. Επιτέλους ας µην µας βλέπουν µόνο σαν νούµερα…».«Εγώ επέλεξα συνειδητά το επάγγελμα του γεωργού χωρίς να έχω κληρονομήσει κλήρο που θα με έσπρωχνε προς τα κει. Ανήκω στο 80% των αγροτών της χώρας που είναι μικρομεσαίοι, δηλαδή με εισόδημα κάτω από 10.000 ευρώ καθαρά» λέει στο Αγρόκτημα ο Πρόεδρος της τοπικής κοινότητα Νέσσονα, Γιάννης Σακκαβός και συνεχίζει: «Καλλιεργώ αποκλειστικά βαμβάκι και τα τελευταία χρόνια με την εμφάνιση του πράσινου και του ρόδινου σκουληκιού το κόστος καλλιέργειας έχει εκτιναχθεί στα 220-240 ευρώ το στρέμμα. Άρχισα αρχές του Οκτώβρη τη συλλογή και τελείωσα τώρα, αποκομίζοντας μέτρια παραγωγή 350-400 κιλά το στρέμμα. Αυτό οφείλεται στις έντονες βροχοπτώσεις του Σεπτεμβρίου, ενώ σε κάποιες περιοχές μας γέλασε το ρόδινο και δεν το προλάβαμε με τους ψεκασμούς. Στην καμπίνα της βαμβακοσυλλεκτικής «περνούν» από μπροστά μου όλες οι δυσκολίες και ο αγώνας της χρονιάς για να φτάσω στην κορύφωσή του, που είναι το μάζεμα. Μετρώ την παραγωγή, γεμάτος άγχος να την μαζέψω σωστά, να μην πατήσω τις γραμμές, να μην μπουκώσει μπροστά το μηχάνημα ή πάθει βλάβη. Το μέλλον για εμάς τους μικρομεσαίους αγρότες με όλα τα προβλήματα – φορολογία, ασφαλιστικό, κόστος, συνταξιοδοτικό κ.α. – που συσσωρεύονται είναι αβέβαιο μέχρι να ξεκαθαρίσει τοπίο»
Ακόµη και µε ούριο άνεµο
«Αλλά και σε περίπτωση καλών έως ιδανικών συνθηκών χωρίς ζηµιά, µας υφαρπάζει η εφορία το 65% της παραγωγής µας και µε την προκαταβολή φόρου αγγίζει το 100%», αναφέρει µε έµφαση ο Θεόδωρος Ντόντος. «Για παράδειγµα αν ένας αγρότης έχει εισόδηµα πάνω από 40.000 ευρώ, έχει 45% φόρο εισοδήµατος, 45% προκαταβολή, συν ο φόρος αλληλεγγύης, συν ο ΟΓΑ 26% του εισοδήµατος. Μπορεί τα ποσά να φαίνονται µεγάλα για τους µη αγρότες, στην πραγµατική οικονοµία της αγροτικής επιχείρησης είναι πολύ µικρά, µε αποτέλεσµα η επιχείρηση να γίνεται ασύµφορη έως µη βιώσιµη. Έτσι δεν αξίζει να επενδύεις την άλλη χρονιά στη γεωργική σου επιχείρηση για µέγιστη παραγωγή σε λιπάσµατα, καλούς σπόρους, γεωργικό εξοπλισµό κ.α. γιατί είσαι παραγωγός και όχι έµπορος να προκαταβάλεις το 100% του ΦΠΑ. Τελικά ποιο είναι το κίνητρο να µείνουµε στα χωράφια, όταν η πολιτική των κυβερνώντων είναι αντιπαραγωγική; Αυτά σκεφτόµαστε µέσα στην καµπίνα της βαµβακοσυλλεκτικής και αναρωτιόµαστε για ποιο λόγο να αγωνιζόµαστε τόσο πολύ, όταν πολεµούν τους εργατικούς και παραγωγικούς ιστούς της χώρας».
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΑΣΧΑΛΗ- ΤΣΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
