Διαβάστε μερικά από τα περιεχόμενα της εφημερίδας Agrenda
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ• Μέχρι τις 15 ∆εκεµβρίου αναµένεται η εξόφληση του τσεκ περί το 1 δις
ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ• Απέτυχε πριν ακόµα προκηρυχθεί το Μέτρο 16 «Συνεργασία»
ΕMΠΟΡΕΥMΑΤΑ• Με αύξηση 30% στις τιµές του Έλληνα παραγωγού φέτος το µήλ
EditorialΌπως και να το δει κανείς, ο ρυθµός προσαρµογής των δικαιωµάτων ενιαίας ενίσχυσης προς τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό µέσο όρο, είναι ένα θέµα που χωράει πολύ συζήτηση.
Όσο δίκιο έχουν οι κάτοχοι ιστορικών δικαιωµάτων υψηλής αξίας, πολλοί εκ των οποίων έχουν επενδύσει σ’ αυτά οικοδοµώντας σε πολλές περιπτώσεις ανάλογης τάξης αγροτικές εκµεταλλεύσεις, άλλο τόσο δίκιο έχουν και οι νέοι ή νεοεισερχόµενοι στο αγροτικό επάγγελµα που φιλοδοξούν να αναπτύξουν τη δική τους δυναµική και να ανταγωνίζονται επί ίσοις όροις.
Για τους παλιούς και προνοµιούχους κατά βάση του συστήµατος ενισχύσεων, το επιχειρηµατικό άστρο µάλλον πλησιάζει στη δύση, ενώ αντίθετα, πολλοί νέοι άνθρωποι κάνουν όνειρα για µια λαµπρή πορεία στον τοµέα της αγροτικής παραγωγής, µε ξεκάθαρο προσανατολισµό στην αγορά και χωρίς τις αγκυλώσεις και τα προσχώµατα του παρελθόντος
Το κακό είναι ότι οι φέροντες την πολιτική ευθύνη αυτών των αποφάσεων, τόσο κατά το πρόσφατο παρελθόν όσο και σήµερα, δυσκολεύονται να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να υιοθετήσουν ένα πλαίσιο οµαλής µετάβασης στη νέα εποχή. Όπως οι προηγούµενοι δεν ήθελαν µε τίποτα την ταχεία προσαρµογή και την εξίσωση όλων των δικαιωµάτων προς τον κοινοτικό µέσο όρο, έτσι και οι σηµερινοί βιάζονται να κάνουν πράξη ή δυνατόν µέσα σε µια νύχτα την εξαφάνιση των ιστορικών δικαιωµάτων. Φυσικά τη «νύφη» την πληρώνουν οι αγρότες, είτε βλέποντας από µακριά τις επιδοτήσεις να περνούν είτε βλέποντας ξαφνικά τις εκµεταλλεύσεις τους να καταρρέουν
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ• Μέχρι τις 15 ∆εκεµβρίου αναµένεται η εξόφληση του τσεκ περί το 1 δις
ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ• Απέτυχε πριν ακόµα προκηρυχθεί το Μέτρο 16 «Συνεργασία»
ΕMΠΟΡΕΥMΑΤΑ• Με αύξηση 30% στις τιµές του Έλληνα παραγωγού φέτος το µήλ
EditorialΌπως και να το δει κανείς, ο ρυθµός προσαρµογής των δικαιωµάτων ενιαίας ενίσχυσης προς τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό µέσο όρο, είναι ένα θέµα που χωράει πολύ συζήτηση.
Όσο δίκιο έχουν οι κάτοχοι ιστορικών δικαιωµάτων υψηλής αξίας, πολλοί εκ των οποίων έχουν επενδύσει σ’ αυτά οικοδοµώντας σε πολλές περιπτώσεις ανάλογης τάξης αγροτικές εκµεταλλεύσεις, άλλο τόσο δίκιο έχουν και οι νέοι ή νεοεισερχόµενοι στο αγροτικό επάγγελµα που φιλοδοξούν να αναπτύξουν τη δική τους δυναµική και να ανταγωνίζονται επί ίσοις όροις.
Για τους παλιούς και προνοµιούχους κατά βάση του συστήµατος ενισχύσεων, το επιχειρηµατικό άστρο µάλλον πλησιάζει στη δύση, ενώ αντίθετα, πολλοί νέοι άνθρωποι κάνουν όνειρα για µια λαµπρή πορεία στον τοµέα της αγροτικής παραγωγής, µε ξεκάθαρο προσανατολισµό στην αγορά και χωρίς τις αγκυλώσεις και τα προσχώµατα του παρελθόντος
Το κακό είναι ότι οι φέροντες την πολιτική ευθύνη αυτών των αποφάσεων, τόσο κατά το πρόσφατο παρελθόν όσο και σήµερα, δυσκολεύονται να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να υιοθετήσουν ένα πλαίσιο οµαλής µετάβασης στη νέα εποχή. Όπως οι προηγούµενοι δεν ήθελαν µε τίποτα την ταχεία προσαρµογή και την εξίσωση όλων των δικαιωµάτων προς τον κοινοτικό µέσο όρο, έτσι και οι σηµερινοί βιάζονται να κάνουν πράξη ή δυνατόν µέσα σε µια νύχτα την εξαφάνιση των ιστορικών δικαιωµάτων. Φυσικά τη «νύφη» την πληρώνουν οι αγρότες, είτε βλέποντας από µακριά τις επιδοτήσεις να περνούν είτε βλέποντας ξαφνικά τις εκµεταλλεύσεις τους να καταρρέουν
