Μόλις έγινε γνωστό το σχέδιο μεταρρύθμισης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής για την περίοδο 2014-2020 από την Κομισιόν, εκφράστηκαν ανησυχίες για το γεγονός ότι ένα ποσοστό 90% (60% βάση και 30% πρασίνισμα) μπορεί να το λάβει ένας ιδιοκτήτης χωραφιού χωρίς να παράγει κάτι συγκεκριμένο
Γι’ αυτό και ο Επίτροπος Γεωργίας, Ντάτσιαν Τσιόλος, είχε αφήσει «ανοιχτό» το θέμα του ορισμού του «ενεργού αγρότη»
Βλέποντας, όμως, τα αδύναμα σημεία αυτού του ορισμού και σε συνάφεια με τον κίνδυνο της Ε.Ε. να καταστεί εισαγωγική αγορά αντί για εξαγωγική στα αγροτικά προϊόντα, κέρδισε έδαφος η άποψη ότι: όποιος παράγει πρέπει να πριμοδοτείται με ένα υψηλό ποσοστό συνδεδεμένης ενίσχυσης
Μάλιστα, σε αυτό φαίνεται να συμφώνησαν όλα, σχεδόν, τα κράτη μέλη και μένει τώρα να αποφασίσουν για το ύψος του ποσοστού της συνδεδεμένης ενίσχυσης, όπως εξήγησε την προηγούμενη εβδομάδα στην αποκλειστική συνέντευξη στην Agrenda, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Αθνάσιος Τσαυτάρης
Τα παζάρια των 27Σύμφωνα με τις πληροφορίες για τα «παζάρια» μεταξύ υπουργών Γεωργίας και ευρωβουλευτών, η χρυσή τομή βρίσκεται περίπου στο 13-13,5%
Το δεύτερο μεγάλο μέρος της διαπραγμάτευσης είναι ποια προϊόντα θα λαμβάνουν τη συνδεδεμένη ενίσχυση και υπό ποιες προϋποθέσεις
Η θέση της Ελλάδας και ορισμένων χωρών είναι να δημιουργηθεί ένας πίνακας προϊόντων και δράσεων, από όπου κάθε χώρα θα μπορεί να επιλέγει ποια θέλει να πριμοδοτήσει, ενώ άλλες χώρες πιστεύουν ότι πρέπει να τεθούν συγκεκριμένα προϊόντα και δράσεις για όλους
Σε κάθε περίπτωση, όπως εξήγησε και στην Αgrenda o υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, γίνεται προσπάθεια αυτή τη στιγμή να συμπεριληφθούν στις συνδεδεμένες ενισχύσεις προϊόντα όπως το ελαιόλαδο, ο καπνός, τα αμπελουργικά προϊόντα, τα ψυχανθή, το κρέας, το γάλα, τα τεύτλα και, βέβαια, να παραμείνει το βαμβάκι
Γιατί «καίνε» οι συνδεδεμένεςΚατά γενική ομολογία, οι συνδεδεμένες ενισχύσεις είναι ο καλύτερος τρόπος για να διατηρήσει μία χώρα την αγροτική παραγωγή της. Όμως, οι αναπτυσσόμενες χώρες-μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου κατήγγειλαν ότι με αυτό τον τρόπο η Ευρώπη πριμοδοτεί τους αγρότες της και χρησιμοποιεί αθέμιτο ανταγωνισμό έναντι των αγροτών του υπόλοιπου κόσμου. Κι έτσι η μεταρρύθμιση του 2007 εγκατέλειψε σχεδόν το σύνολο των συνδεδεμένων. Βλέποντας το λάθος που έγινε τότε, οι Ευρωπαίοι επαναφέρουν αυτό το είδος της επιδότησης, αλλά αυτή τη φορά με επιχειρήματα έναντι των εταίρων τους στον ΠΟΕ.
Γι’ αυτό και ο Επίτροπος Γεωργίας, Ντάτσιαν Τσιόλος, είχε αφήσει «ανοιχτό» το θέμα του ορισμού του «ενεργού αγρότη»
Βλέποντας, όμως, τα αδύναμα σημεία αυτού του ορισμού και σε συνάφεια με τον κίνδυνο της Ε.Ε. να καταστεί εισαγωγική αγορά αντί για εξαγωγική στα αγροτικά προϊόντα, κέρδισε έδαφος η άποψη ότι: όποιος παράγει πρέπει να πριμοδοτείται με ένα υψηλό ποσοστό συνδεδεμένης ενίσχυσης
Μάλιστα, σε αυτό φαίνεται να συμφώνησαν όλα, σχεδόν, τα κράτη μέλη και μένει τώρα να αποφασίσουν για το ύψος του ποσοστού της συνδεδεμένης ενίσχυσης, όπως εξήγησε την προηγούμενη εβδομάδα στην αποκλειστική συνέντευξη στην Agrenda, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Αθνάσιος Τσαυτάρης
Τα παζάρια των 27Σύμφωνα με τις πληροφορίες για τα «παζάρια» μεταξύ υπουργών Γεωργίας και ευρωβουλευτών, η χρυσή τομή βρίσκεται περίπου στο 13-13,5%
Το δεύτερο μεγάλο μέρος της διαπραγμάτευσης είναι ποια προϊόντα θα λαμβάνουν τη συνδεδεμένη ενίσχυση και υπό ποιες προϋποθέσεις
Η θέση της Ελλάδας και ορισμένων χωρών είναι να δημιουργηθεί ένας πίνακας προϊόντων και δράσεων, από όπου κάθε χώρα θα μπορεί να επιλέγει ποια θέλει να πριμοδοτήσει, ενώ άλλες χώρες πιστεύουν ότι πρέπει να τεθούν συγκεκριμένα προϊόντα και δράσεις για όλους
Σε κάθε περίπτωση, όπως εξήγησε και στην Αgrenda o υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, γίνεται προσπάθεια αυτή τη στιγμή να συμπεριληφθούν στις συνδεδεμένες ενισχύσεις προϊόντα όπως το ελαιόλαδο, ο καπνός, τα αμπελουργικά προϊόντα, τα ψυχανθή, το κρέας, το γάλα, τα τεύτλα και, βέβαια, να παραμείνει το βαμβάκι
Γιατί «καίνε» οι συνδεδεμένεςΚατά γενική ομολογία, οι συνδεδεμένες ενισχύσεις είναι ο καλύτερος τρόπος για να διατηρήσει μία χώρα την αγροτική παραγωγή της. Όμως, οι αναπτυσσόμενες χώρες-μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου κατήγγειλαν ότι με αυτό τον τρόπο η Ευρώπη πριμοδοτεί τους αγρότες της και χρησιμοποιεί αθέμιτο ανταγωνισμό έναντι των αγροτών του υπόλοιπου κόσμου. Κι έτσι η μεταρρύθμιση του 2007 εγκατέλειψε σχεδόν το σύνολο των συνδεδεμένων. Βλέποντας το λάθος που έγινε τότε, οι Ευρωπαίοι επαναφέρουν αυτό το είδος της επιδότησης, αλλά αυτή τη φορά με επιχειρήματα έναντι των εταίρων τους στον ΠΟΕ.
