Την τελευταία δεκαετία, η βορειοδυτική Ευρώπη (Δανία, Γερμανία, Ολλανδία και Βέλγιο) βρέθηκε στο επίκεντρο της αύξησης παραγωγής γάλακτος στην ΕΕ. Τώρα, η περιοχή παρουσιάζει σημάδια διαρθρωτικής μείωσης στην παραγωγή, εξαιτίας μιας εκτεταμένης περιόδου αποδυναμωμένης κερδοφορίας, περιβαλλοντικών περιορισμών, περιορισμένης διαθεσιμότητας εργατικού δυναμικού, επιδείνωσης των κλιματικών συνθήκων και αβεβαιότητας σχετικά με επικείμενες πολιτικές αλλαγές. Καθώς πλησιάζουν οι προθεσμίες για τους κανονισμούς περί ποιότητας του νερού και οι στόχοι μείωσης της αμμωνίας εντείνονται, φαίνεται ότι η μείωση στην αύξηση της παραγωγής γάλακτος θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο σημαντική από ό,τι προβλεπόταν προηγουμένως.
Οι γαλακτοκομικές εταιρείες αντιμετωπίζουν πληθώρα προκλήσεων λόγω της διαρθρωτικά μειούμενης ποσότητας γάλακτος, η οποία επηρεάζει τη λειτουργική και οικονομική τους απόδοση. Αυτές οι προκλήσεις αποτυπώνονται αρχικά με απώλειες εσόδων και μειωμένη απόδοση κόστους, ακολουθούνται από αυξημένο ανταγωνισμό για το γάλα και καταλήγουν στις κεφαλαιακές επιπτώσεις της πλεονάζουσας ικανότητας επεξεργασίας στον ισολογισμό. Στην περίπτωση των γαλακτοκομικών συνεταιρισμών, οι προκλήσεις είναι ακόμη πιο περίπλοκες, καθώς η χαμηλότερη πρόσληψη γάλακτος συμπίπτει γενικά με την απόσυρση κεφαλαίων από τα μέλη.
Σε ένα σενάριο σταδιακής μείωσης των όγκων γάλακτος κατά μήκος ενός μακροχρόνιου χρονικού διαστήματος, μια στρατηγική μετάβασης σε πρωτεϊνικά συστατικά υψηλότερης προστιθέμενης αξίας, επώνυμα καταναλωτικά προϊόντα και τυρί θα ήταν πιθανώς εφικτή. Σε περίπτωση απότομων μειώσεων των ποσοτήτων γάλακτος σε σύντομο διάστημα, οι επιπτώσεις γίνονται πιο σοβαρές καθώς οι απώλειες εσόδων, η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα και οι περιορισμοί κεφαλαίου συσσωρεύονται γρήγορα.
Για να αποφευχθεί η πιθανότητα μιας «καταιγίδας» στην πρόσληψη γάλακτος, απαιτούνται πιο συνεπείς πολιτικές. Οι παύσεις και οι ανενεργές αποφάσεις πολιτικής μόνο δυσχεραίνουν την κατάσταση καθώς οι προθεσμίες πλησιάζουν. Ως εκ τούτου, είναι καλύτερο για τις γαλακτοκομικές εταιρείες να λαμβάνουν προληπτικά μέτρα παρά να αντιμετωπίσουν πιο αυστηρές συνέπειες σε μεταγενέστερο στάδιο.
Οι γαλακτοκομικές εταιρείες αντιμετωπίζουν πληθώρα προκλήσεων λόγω της διαρθρωτικά μειούμενης ποσότητας γάλακτος, η οποία επηρεάζει τη λειτουργική και οικονομική τους απόδοση. Αυτές οι προκλήσεις αποτυπώνονται αρχικά με απώλειες εσόδων και μειωμένη απόδοση κόστους, ακολουθούνται από αυξημένο ανταγωνισμό για το γάλα και καταλήγουν στις κεφαλαιακές επιπτώσεις της πλεονάζουσας ικανότητας επεξεργασίας στον ισολογισμό. Στην περίπτωση των γαλακτοκομικών συνεταιρισμών, οι προκλήσεις είναι ακόμη πιο περίπλοκες, καθώς η χαμηλότερη πρόσληψη γάλακτος συμπίπτει γενικά με την απόσυρση κεφαλαίων από τα μέλη.
Σε ένα σενάριο σταδιακής μείωσης των όγκων γάλακτος κατά μήκος ενός μακροχρόνιου χρονικού διαστήματος, μια στρατηγική μετάβασης σε πρωτεϊνικά συστατικά υψηλότερης προστιθέμενης αξίας, επώνυμα καταναλωτικά προϊόντα και τυρί θα ήταν πιθανώς εφικτή. Σε περίπτωση απότομων μειώσεων των ποσοτήτων γάλακτος σε σύντομο διάστημα, οι επιπτώσεις γίνονται πιο σοβαρές καθώς οι απώλειες εσόδων, η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα και οι περιορισμοί κεφαλαίου συσσωρεύονται γρήγορα.
Για να αποφευχθεί η πιθανότητα μιας «καταιγίδας» στην πρόσληψη γάλακτος, απαιτούνται πιο συνεπείς πολιτικές. Οι παύσεις και οι ανενεργές αποφάσεις πολιτικής μόνο δυσχεραίνουν την κατάσταση καθώς οι προθεσμίες πλησιάζουν. Ως εκ τούτου, είναι καλύτερο για τις γαλακτοκομικές εταιρείες να λαμβάνουν προληπτικά μέτρα παρά να αντιμετωπίσουν πιο αυστηρές συνέπειες σε μεταγενέστερο στάδιο.
