Το α’ τρίµηνο του 2024 πιθανότατα σηµατοδότησε το δεύτερο συνεχόµενο οικονοµικής συρρίκνωσης και για ολόκληρο το έτος η χώρα αναµένεται να καταγράψει µικρή έως καθόλου ανάπτυξη. Η βιοµηχανική της ισχύς έχει µετατραπεί σε… βαρίδι, µε τη ζήτηση να είναι ακόµη υποτονική, ενώ ένας κόσµος που αποπαγκοσµιοποιείται τής έχει αφαιρέσει µοχλούς όπως οι κινεζικές εξαγωγές, το φθηνό ρωσικό αέριο και µια αξιόπιστη εγγύηση ασφαλείας από πλευράς των ΗΠΑ. Η νέα ανησυχία είναι ο ήχος του «βήχα» που προέρχεται από αλλού στη ζώνη του ευρώ. Ολλανδία και Ιρλανδία, που εξαρτώνται από το εµπόριο υπήρξαν µεγάλοι µοχλοί της ευρωπαϊκής ανάπτυξης τα τελευταία χρόνια (ίσως παραπλανητικά στην περίπτωση της Ιρλανδίας), αλλά τώρα «φρενάρουν». Η Γαλλία, της οποίας η οικονοµία, καθοδηγούµενη από τη ζήτηση, συνήθως κάνει ζικ όταν η Γερµανία κάνει ζακ, επιτυγχάνει πενιχρή ανάπτυξη παρά το διογκούµενο δηµοσιονοµικό έλλειµµα.[…].
Και πάµε στην τελευταία ελπίδα - την Ιταλία, όπου οι αξιωµατούχοι της Τζόρτζια Μελόνι αψηφούν το ζοφερό ευρύτερο περιβάλλον, αναµένοντας ότι το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν θα αυξηθεί γύρω στο 1% φέτος. […]Το πρόβληµα είναι ότι υπάρχουν επίσης σηµάδια κακής υγείας ή εκείνο που ο Ιταλός υπουργός Οικονοµικών Giancarlo Giorgetti αποκάλεσε πρόσφατα «στοµαχόπονο». Αναφερόταν στο Superbonus, µια έκπτωση φόρου για φιλικές προς το περιβάλλον ανακαινίσεις σπιτιών αξίας 110% του κόστους τους, που έφερε µια µεγάλη βιασύνη για επενδύσεις σε κατοικίες και έπαιξε σηµαντικά θετικό αναπτυξιακό ρόλο στην Ιταλία µετά την πανδηµία.[…]. Το συµπέρασµα είναι ότι η Ιταλία εξακολουθεί να είναι πιο πιθανό να επιβραδύνει παρά να τα πάει καλύτερα του αναµενοµένου φέτος, ενισχύοντας τον «συναγερµό» µεταξύ των Ευρωπαίων αξιωµατούχων για το µακροπρόθεσµο άνοιγµα µεταξύ της ψαλίδας µεταξύ Ευρώπης και οικονοµίας των ΗΠΑ.
Η Ευρώπη έχει τεράστιες επενδυτικές ανάγκες και µια πιο επιτυχηµένη εφαρµογή των ταµείων για την πανδηµία σηµαίνει περισσότερες πιθανότητες να ξεκινήσουν άλλες απαραίτητες πρωτοβουλίες δαπανών, όπως για την άµυνα. «Πάντα γίνεται λόγος για τη Γερµανία ως τον µεγάλο ασθενή… Ανησυχώ περισσότερο ότι είναι η Ευρώπη που αρρωσταίνει», δήλωνε ο επικεφαλής της Bundesbank, Joachim Nagel.
