Οι επιλογές του υπουργείου της πλατείας ξυπνούν μνήμες άλλων εποχών ή μήπως έτσι ήταν πάντα τα πράγματα; Δηλαδή η στάση της πολιτείας έναντι του αγροτικού κόσμου να την καθορίζουν οι πολιτευτές, τα κοινωνικά φρονήματα και όχι την πραγματική συμβολή των εμπλεκομένων στην αγροτική παραγωγή.
ΥΒΡΙΔΙΑ
Το ‘ριξαν στην ποίηση οι Κακαβάδες, επικαλούμενοι τον νομπελίστα Ελύτη, για να υπογραμμίσουν την σημασία της ελαιοκαλλιέργειας και την ανησυχία τους για τα τεκταινόμενα με τις εθνικές στρατηγικές επιλογές μέσω της νέας ΚΑΠ για την χρηματοδοτική στήριξη του τομέα.
Όπως λένε, η ελαιοκαλλιέργεια στη χώρα μας εισέρχεται σε επικίνδυνα μονοπάτια απαξίωσης εξαιτίας αντιλήψεων όπως του γενικού Μπαγινέτα ότι δεν χρειάζεται πρόσθετη στήριξη επειδή τυγχάνει να έχει πολλούς ετεροεπαγγελματίες μιας και μόλις το 20% των εκμεταλλεύσεων κατέχονται από επαγγελματίες Αγρότες!
Όμως πως να πάρει κανείς στα σοβαρά τα σχόλια τους όταν λένε ότι «η εξαιρετική πρωτοβουλία, επί υπουργίας του κ. Λιβανού, για την στοχευμένη αντιμετώπιση των προβλημάτων του κλάδου, φαίνεται ότι έχει μείνει στα αζήτητα».
