Γνώμες

H επίθεση του Βλαντιµίρ Πούτιν στην Ουκρανία έδειξε στον κόσµο ότι µια αναγεννηµένη Ρωσία σηµαίνει, αναγκαστικά, µια ιµπεριαλιστική Ρωσία.

Η γη δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μας γιατί ζητάμε πάρα πολλά από τον πλανήτη μας για να διατηρήσουμε τρόπους ζωής που δεν είναι βιώσιμοι. Είναι μια πραγματικότητα που όλοι γνωρίζουμε, αλλά ελάχιστοι κάνουν κάτι για να σταματήσει η καταστροφική πορεία.

Αν δεν έχει ζήσει κάποιος την αγωνία του παραγωγού πριν από τη συγκοµιδή, αν δεν έχει βιώσει τον κίνδυνο που επικρέµεται µέχρι την ολοκλήρωση αυτής της επίπονης και αγωνιώδους προσπάθειας υποστήριξης της παραγωγικής διαδικασίας, είναι δύσκολο να εκτιµήσει τη συνεισφορά του αγρότη στην κοινωνία.

Μια πετρελαϊκή κρίση χτυπά την οικονοµία σαν ένα µεγάλο κύµα το οποίο σκάει στην παραλία: ο αντίκτυπος είναι άµεσος και δραµατικός, καθώς η κορυφή του κύµατος βυθίζεται στην ακτή.

Στη Γαλλία, όπου τα θέµατα της αγροτικής παραγωγής αντιµετωπίζονται µε µεγάλη ευαισθησία, ο πρόεδρος Μακρόν αποφάσισε όχι µόνο να λάβει µια σειρά από µέτρα για την οµαλή συνέχιση της παραγωγικής διαδικασίας, αλλά και να µετονοµάσει το αντίστοιχο υπουργείο, σε Γεωργίας Επισιτιστικής Κυριαρχίας.

Η ρύθµιση που προβλέπει µείωση του φόρου εισοδήµατος των αγροτών στο 50%, δηλαδή στο µισό, εφόσον οι παραγωγοί παραδίδουν την παραγωγή τους σε συνεργατικά σχήµατα ή εφαρµόζουν τους κανόνες της συµβολαιακής γεωργίας µε ιδιωτικές επιχειρήσεις, αναµφίβολα έχει το ενδιαφέρον της.

Αγαπητέ αναγνώστη, τον τελευταίο καιρό, το θέµα των εργατών γης γίνεται όλο και πιο δύσκολο.

Προ ηµερών η Ουγγαρία απαίτησε να εξαιρεθούν οι εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου στην ΕΕ από τις προτεινόµενες κυρώσεις του µπλοκ σε βάρος της Μόσχας για την εισβολή στην Ουκρανία.

Την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός βρέθηκε στον Αλμυρό Μαγνησίας στα εγκαίνια μιας νέας μονάδας παραγωγής βιολογικής φέτας, της εταιρίας «Κτηνοτροφική Μαγνησίας – Greek Family Farm».

Αν υπάρχει ένα αγροτικό προϊόν που αδικείται κατάφωρα από τις συνθήκες που επικρατούν τον τελευταίο χρόνο στην αγορά, αναμφίβολα αυτό είναι το ελαιόλαδο. Κι αυτό γιατί οι δαπάνες για εφόδια και ενέργεια (λιπάσματα, ρεύμα κ.ά.) έχουν τριπλασιαστεί, οι τιμές των προϊόντων ελαιόλαδου στο ράφι έχουν διπλασιαστεί και οι τιμές παραγωγού, παραμένουν τον τελευταίο χρόνο σχεδόν αμετάβλητες.

Η προσπάθεια ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ έχει βάλει τη διεύρυνση ψηλά στην ατζέντα της ΕΕ.

Η συµβουλευτική στον τοµέα της αγροτικής παραγωγής, ειδικά τα τελευταία χρόνια, είναι µια έννοια παρεξηγηµένη.

Με ή χωρίς την στρατηγική farm to fork, το βέβαιο είναι ότι η φυτοπροστασία διεθνώς αλλάζει σελίδα.

Η Ηµέρα της Ευρώπης που πλησιάζει, προσφέρει µια καλή ευκαιρία για προβληµατισµό σχετικά µε τη µελλοντική κατεύθυνση της ΕΕ.

Η ανάληψη της ευθύνης του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης από τον Γιώργο Γεωργαντά, δείχνει να ξαναβάζει σε κάποια τάξη τις πολιτικές προσεγγίσεις τουλάχιστον στα µεγάλα ζητήµατα της αγροτικής παραγωγής.

Οι συνθήκες που διαμορφώνονται αυτό τον καιρό στις αγορές φρέσκων φρούτων και λαχανικών, θα μπορούσαν να είναι μια καλή αφορμή για επαναπροσδιορισμό του τρόπου με τον οποίο αναπτύσσεται η αγροτική παραγωγή στον συγκεκριμένο τομέα αλλά και υιοθέτηση μιας άλλης λογικής προμηθειών από τα δίκτυα λιανικής.

Σίγουρα η δουλειά του κτηνοτρόφου είναι από τις πιο δύσκολες. Ειδικά στον κλάδο της αιγοπροβατοτροφίας οι απαιτήσεις είναι τεράστιες.

Η «αµείλικτη» ισχύς του δολαρίου των ΗΠΑ ως παγκόσµιου καταφυγίου αρχίζει να προκαλεί προβλήµατα - και όχι µόνο στις αναδυόµενες αγορές. Η Ιαπωνία και η Ευρώπη παραδοσιακά προτιµούσαν να έχουν τα νοµίσµατά τους κάπως αδύναµα έναντι του δολαρίου προκειµένου να ενισχύουν τις εξαγωγές τους.