Άφησε μεροκάματο φέτος η ελαιοκράμβη και διεκδικεί τα 45 λεπτά όπως η Βουλγαρία

Παρότι οι εποχές που η ελαιοκράµβη «έβαφε» µε έντονο κίτρινο χρώµα µεγάλες εκτάσεις στους κάµπους και στα ορεινά στην ελληνική ύπαιθρο ανήκουν σε ένα όλο και πιο µακρινό παρελθόν, η καλλιέργεια συνεχίζει να αποτελεί αξιόπιστη εναλλακτική λύση, για ορισµένους παραγωγούς, κυρίως, στη ∆υτική και στην Κεντρική Μακεδονία και υπό όρους µπορεί να επανέλθει δυναµικά στο προσκήνιο στη νέα καλλιεργητική περίοδο.

«Το αλώνι στην περιοχή µας ολοκληρώθηκε στις 25 Ιουνίου. Η χρονιά εξελίχθηκε ικανοποιητικά και θα έλεγα πως είχαµε ευνοϊκές συνθήκες για την καλλιέργεια, µε αποτέλεσµα και οι αποδόσεις να πάνε καλά. Τα υβρίδια που κυκλοφορούν είναι παραγωγικά και έχει αποδειχθεί ότι η κλιµατική αλλαγή έχει βοηθήσει την καλλιέργεια. Για τρίτη χρονιά φέτος διαπιστώσαµε ότι η σπορά αρχές Νοεµβρίου, µε τους ήπιους χειµώνες που έχουµε, βοηθά το φυτό να συνεχίσει να αναπτύσσεται, αντί να πέσει σε λήθαργο και δίνει µια αξιοπρεπή απόδοση», µας ανέφερε ο παραγωγός Κώστας Χατζηπαραδείσης από το ∆ρυµό Θεσσαλονίκης.

∆εν έχουν δικαιολογία οι µεταποιητές

Όσον αφορά στις τιµές του προϊόντος, σύµφωνα µε τον συνοµιλητή µας αυτές κυµάνθηκαν, ανάλογα µε την εταιρεία, µεταξύ 40 - 42 λεπτών το κιλό, τη στιγµή που στη Βουλγαρία οι παραγωγοί πληρώθηκαν µε 45-47 λεπτά το κιλό. «∆εν έχουν πλέον δικαιολογία οι µεταποιητές, ούτε και µπορούν να επικαλεστούν πως θα κάνουν εισαγωγή ελαιοκράµβης από τη γειτονική χώρα», σηµειώνει ο ίδιος, προειδοποιώντας, ταυτόχρονα, πως αν δεν ανέβουν οι τιµές, υπάρχει κίνδυνος να εγκαταλείψουν την καλλιέργεια και οι εναποµείναντες θιασώτες της ελαιοκράµβης.

Εφόσον, πάντως, το µήνυµα το λάβουν οι µεταποιητικές βιοµηχανίες, η καλλιέργεια έχει τις προϋποθέσεις, ακόµη κι από την νέα καλλιεργητική περίοδο, να αρχίσει να κερδίζει νέες εκτάσεις.

«Αν ανεβάσουν τελικά τον πήχη της τιµής οι βιοµηχανίες βιοντίζελ, είναι σίγουρο πως περισσότεροι θα είναι και οι παραγωγοί που θα πάρουν το ρίσκο στο καλλιεργητικό τους χαρτοφυλάκιο και την ελαιοκράµβη, ενώ ένας ακόµη παράγοντας που µπορεί να λειτουργήσει ευνοϊκά για την καλλιέργεια, έχει να κάνει µε τις πολύ χαµηλές τιµές του σταριού, του καλαµποκιού και του βαµβακιού. Η οικονοµική δυσπραγία τους, θα οδηγήσει αγρότες σε αναζήτηση εναλλακτικών καλλιεργειών, µεταξύ των οποίων και την ελαιοκράµβη», εκτιµά ο κ. Χατζηπαραδείσης.

Το ζητούµενο είναι η στάση των µεταποιητικών εταιρειών 

Με σπορά αρχές Νοέµβρη και σωστά υβρίδια χτίζει απόδοση

Ευνοϊκό κλίµα για την ελαιοκράµβη, ενόψει της νέας καλλιεργητικής περιόδου, διαπιστώνει και ο γεωπόνος Αλέξανδρος Τάνος, ο οποίος δραστηριοποιείται, µεταξύ άλλων, και ως ενδιάµεσος κρίκος, µεταξύ παραγωγών και µεταποιητικής βιοµηχανίας.

«Φέτος τα συµβόλαια που είχαµε υπογράψει µε παραγωγούς από τη λεκάνη της Φλώρινας, για λογαριασµό της Agroinvest, ήταν για περίπου 3.000 στρέµµατα, µε ελάχιστη εγγυηµένη τιµή στα 40 λεπτά το κιλό, χωρίς ΦΠΑ και έγινε, µάλιστα και η πληρωµή. Οι µέσες στρεµµατικές αποδόσεις κυµάνθηκαν στα 350 κιλά το στρέµµα, ικανοποιώντας τους παραγωγούς, οι οποίοι για τη νέα καλλιεργητική σεζόν έχουν εκφράσει ενδιαφέρον να διπλασιάσουν τις εκτάσεις τους», µας είπε χαρακτηριστικά ο κ. Τάνος.

Παρόµοια σχέδια έχει και ο παραγωγός Θωµάς ∆ιαµαντόπουλος από την περιοχή της Πτολεµαΐδας, ο οποίος καλλιέργησε φέτος γύρω στα 500 στρέµµατα ελαιοκράµβη και επίσης κατέγραψε υψηλές αποδόσεις. «Αν και το φθινόπωρο µετά τη σπορά δεν φαινόταν καλά τα χωράφια, την άνοιξη έκανα ό,τι έπρεπε για την καλλιέργεια και µε εξέπληξε το αλώνι πολύ ευχάριστα. Το στήσιµο διαµορφώθηκε στα 390 κιλά το στρέµµα, ενώ η διαφορά φέτος ήταν ότι ο σπόρος είχε κι ειδικό βάρος, κάτι που µάλλον ήταν απόρροια των βροχοπτώσεων του Απριλίου και του Μαΐου, αλλά και των επεµβάσεων που έκανα για τις µυκητολογικές και εντοµολογικές προσβολές», εξηγεί ο παραγωγός και διευκρινίζει ότι «η σύµβαση που είχα υπογράψει ήταν µε την Agronivest για 40 λεπτά το κιλό. Με δεδοµένο ότι το κόστος καλλιέργειας δεν ξεπερνά τα 90-100 ευρώ το στρέµµα, έµεινε ένα µεροκάµατο. Πιστεύω πως την επόµενη καλλιεργητική περίοδο, θα µπουν και νέα στρέµµατα».

Στη Θεσσαλία, ωστόσο, τα µηνύµατα δεν είναι το ίδιο καλά. Σύµφωνα µε τον γεωπόνο Νίκο Παναγιωτάκο, από τα Φάρσαλα, οι εκτάσεις που καλλιεργήθηκαν φέτος µε ελαιοκράµβη ήταν πραγµατικά ελάχιστες. «Ο κόσµος δεν έδειξε ενδιαφέρον. Οι τιµές τις προηγούµενες χρονιές δεν ικανοποίησαν τους παραγωγούς και έφυγαν από την καλλιέργεια. Για να καταλάβετε πριν τρία χρόνια στην περιοχή µας είχαµε πάνω από 5.000 στρέµµατα και φέτος οι εκτάσεις ήταν αµελητέες. Φοβάµαι πως και στη νέα καλλιεργητική περίοδο δεν θα προτιµηθεί η ελαιοκράµβη», είπε ο κ. Παναγιωτάκος και συµπλήρωσε: «Γενικά στη Θεσσαλία ο κόσµος δεν ξέρει τι να σπείρει πλέον. Με τις τιµές που πληρώνει το εµπόριο φέτος για το σιτάρι, το κριθάρι, το βαµβάκι, αλλά και το καλαµπόκι, είµαστε καταδικασµένοι, παρότι έχουµε εύφορη γη, αλλά και αρδευτικό νερό».

Ιδανικός συνδυασμός με σιτάρι

Μια καλλιέργεια που μπορεί να ευδοκιμήσει σε όλων των ειδών τα εδάφη αλλά προτιμάει τα βαθιά και καλά στραγγιζόμενα χωράφια είναι
η ελαιοκράμβη. Ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημά της είναι ότι στον κύκλο αμειψισποράς με σιτηρά, συνήθως επιτυγχάνονται εξαιρετικές αποδόσεις των σιτηρών που ακολουθούν. Πολύ κρίσιμος παράγοντας επιτυχίας του φυτρώματος είναι και η υγρασία με 15-20 χλστ. βροχής να είναι αρκετά για ένα πετυχημένο ξεκίνημα. Ο σπόρος είναι πολύ ψιλός. Όσον αφορά τις αποστάσεις γραμμών σποράς υπάρχει ευελιξία από 20 έως 40 εκ. αν αλλά οι άριστες αποστάσεις είναι 25-30 εκ. Χρειάζεται προσοχή για την αποφυγή πολύ πυκνής σποράς. Επιπλέον, η ταχύτητα σποράς πρέπει να είναι χαμηλή όχι πάνω από 4-5 χλμ./ώρα και το βάθος σποράς αντίστοιχα στα 1 με 2 εκ. Μεσοσταθμικά, ο στόχος είναι να υπάρχουν 40-50 φυτά ανά τ.μ. στο τέλος του χειμώνα.

Η ποσότητα του σπόρου καθορίζεται κυρίως από την φυτρωτική του ικανότητά του, από τους προβλεπόμενους κινδύνους απωλειών και το αν χρησιμοποιούμε ποικιλία ή υβρίδιο.

Η ελάχιστη φυτρωτική ικανότητα είναι 85%. Τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά για την επιλογή υβριδίου είναι: Υψηλή φυτρωτική ικανότητα και γρήγορη πρώτη ανάπτυξη, γερό στέλεχος, προσαρμογή σε χαμηλές θερμοκρασίες, ξηροθερμικές συνθήκες και ποικιλία εδαφών, αντοχή σε ασθένειες, πλούσια καρποφορία και μεγάλο δυναμικό παραγωγής.

Επιστρέφει μέρος της λίπανσης

Οι ανάγκες της ελαιοκράμβης σε θρεπτικά στοιχεία είναι μεγαλύτερες από εκείνες του μαλακού σιταριού, ιδίως σε άζωτο. Επιστρέφει όμως μεγαλύτερες ποσότητες θρεπτικών στοιχείων στο έδαφος μέσω των υπολειμμάτων μετά τη συγκομιδή σε σχέση με το σιτάρι. Η παρουσία αζώτου είναι σημαντική από τα πρώτα στάδια της καλλιέργειας για τη διασφάλιση αποδόσεων, καθώς συντελεί στη δημιουργία πλούσιας φυλλικής επιφάνειας, στο σχηματισμό των λοβών, στον αριθμό, το βάρος και την περιεκτικότητα των κόκκων σε λάδι.