Τα εσπεριδοειδή θεωρούνται γενικά ευαίσθητα στους παγετούς, µε τη µεγαλύτερη ευαισθησία να την έχουν η κιτριά και η λεµονιά, µετά ή φράπα, το περγαµόντο και το γκρέιπφρουτ, ενώ τα πιο ανθεκτικά είναι η πορτοκαλιά, η νεραντζιά και τέλος η µανταρινιά, ενώ το επιλεγµένο υποκείµενο παίζει έναν σηµαντικό ρόλο στην αντοχή στον παγετό.
Για να αντιµετωπιστούν οι συνέπειες του παγετού, εκτός των προληπτικών µέτρων, καλό είναι σε χρονικές περιόδους µε πολύ χαµηλές θερµοκρασίες, ιδίως στα ορεινά της χώρας, να υπάρχουν εγκατεστηµένοι ανεµοµείκτες αέρος, οι οποίοι εκµεταλλεύονται τον θερµό αέρα πάνω από την κόµη και τον αναµειγνύουν µε τα παγωµένα ρεύµατα ώστε να ρίξουν τη µέση θερµοκρασία του αέρα που «χτυπάει» την κόµη και το φύλλωµα των δέντρων.
Άλλο ένα ευρέως χρησιµοποιούµενο και αποτελεσματικό µέτρο είναι η χρήση αντιπαγετικών υφασµάτων, που καλύπτουν ολόκληρο το δέντρο και κρατούν την εσωτερική θερµοκρασία κατά 3-4 βαθµούς υψηλότερη από ότι στο εξωτερικό περιβάλλον.
Μία εξίσου αποτελεσματική μέθοδος, και πολύ απλή, ενεργητικής φυτοπροστασίας είναι η χρήση μονωτικών υλικών με σκοπό την προστασία των νεαρών δενδρυλλίων εσπεριδοειδών, τα οποία είναι ομολογουμένως τα πιο ευαίσθητα στις χαμηλές θερμοκρασίες. Φθηνά μονωτικά υλικά που συνήθως χρησιμοποιούνται και τοποθετούνται γύρω από το κορμό των δέντρων είναι το φενιζόλ, το άχυρο, τυχαία πλαστικά υλικά και ακόμη και σκέτο χώμα.
Εξαιτίας του υψηλού ενεργειακού κόστους σε μία εποχή ανατιμήσεων, δεν συστήνεται η χρήση θερµαστρών η οποία αποδεικνύεται ασύμφορη, όπως επίσης δεν συστήνεται η τοποθέτηση συστήματος καταιονισμού με μπεκ τη δεδομένη χρονική στιγμή, καθώς στις περισσότερες περιοχές (πχ Δυτική Μακεδονία) η θερμοκρασία είναι ήδη στους μηδέν βαθμούς, ενώ όταν αρχίσει η λειτουργία των εκτοξευτήρων, η θερμοκρασία για κάποια ώρα πέφτει περαιτέρω, προκαλώντας πιθανώς ζημιές.
