Στην πράξη, η αύξηση των επενδύσεων, περνά από τη μεγάλη πρόσκληση να μπορέσει η ελληνική δημόσια διοίκηση, να απορροφήσει αποτελεσματικά κοινοτικούς πόρους ύψους 13,2 δις ευρώ (6,2 δις ευρώ από το ΕΣΠΑ και7 δις από ΤΑΑ), κάτι, που δεν έχει καταφέρει ποτέ κατά το παρελθόν. Αντίστοιχα, η αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης κατά 1,5% δεν είναι δεδομένη. Τούτο διότι οι αυξήσεις των εισοδημάτων από τη φορολογική μεταρρύθμιση, την αύξηση του κατώτερου μισθού και των συντάξεων, θα κάνουν αναλογικά μεγαλύτερα και τα πραγματικά εισοδήματα.
Ωστόσο, η αύξηση της κατανάλωσης θα πρέπει να επιδιωχθεί και με το μετριασμό του πραγματικού κόστους διαβίωσης των νοικοκυριών, το οποίο συντηρείται και από τον σχετικά υψηλότερο πληθωρισμό που καταγράφεται στην Ελλάδα σε σχέση με την υπόλοιπη ΕΕ.
Την ίδια ώρα, η ανάγκη να εξασφαλίσουμε κάθε χρόνο τους δημοσιονομικούς στόχους που θέτουμε ως χώρα, υποχρεώνει το ΥΠΕΘΟ σε υπερσυντηρητικές προβλέψεις για το πρωτογενές πλεόνασμα κάθε χρονιάς. Αυτό, έχει ως αποτέλεσμα, να έχουμε συνεχείς αναθεωρήσεις μεγεθών, έστω και αν αυτές γίνονται σταθερά προς τα πάνω. Τρανή απόδειξη, αποτελεί ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2025, το οποίο ξεκίνησε από το 2,4% του ΑΕΠ στο προϋπολογισμό του 2025, αναθεωρήθηκε στο 3,6% του ΑΕΠ στο προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2026 και τώρα, στο τελικό σχέδιο., έχει φτάσει το 3,7% του ΑΕΠ.
Τούτο, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις φθινοπωρινές της προβλέψεις, αναμένει για φέτος πλεόνασμα 4,3% του ΑΕΠ, Το πλεόνασμα για το 2026 παραμένει ως στόχος στο 2,8% του ΑΕΠ, αλλά μάλλον θα αναθεωρηθεί προς τα πάνω, στην αναθεωρημένο μεσοπρόθεσμο, το οποίο θα περάσει την επόμενη εβδομάδα , από υπουργικό. Σε ό,τι αφορά το χρέος, η πρόβλεψη είναι πιο σταθερή και στόχος του προσχεδίου αλλά και του τελικού σχεδίου του προϋπολογισμού είναι η μείωση κατά 7,7% του ΑΕΠ το 2026
Ο χρόνος των νέων ελαφρύνσεων
Πίσω από τις αναθεωρήσεις για το πρωτογενές πλεόνασμα τα φορολογικά έσοδα και τις δαπάνες βρίσκεται ένα νέο πακέτο ελαφρύνσεων για το οποίο υπάρχει πολιτική πίεση, το οποίο θα οριστικοποιηθεί και θα υλοποιηθεί μόνο αν υπάρξει ο κατάλληλος δημοσιονομικός χώρος. ¨ Όσο πιο αργά γίνει αυτό τόσο το καλύτερο καθώς το 2026 είναι προεκλογικό έτος. Αυτό εξηγεί ότι με την επίτευξη της οροφής αύξηση των δαπανών που είναι τα 10,3 δις ευρώ την περίοδο 2024 -2026, το οικονομικό επιτελείο δήλωνε χθες με νόημα ότι με βάση τη μέχρι τώρα εικόνα (η οποία θα αλλάξει προς το καλύτερο την ερχόμενη άνοιξη) αποκλείονται νέα μέτρα για το 2026 και πλέον οι όποιες νέες παρεμβάσεις, μεταφέρονται για το "εκλογικό" 2027, με πλαφόν τα 800 εκατ. ευρώ.
Η ασφάλεια για τα φορολογικά έσοδα
Η ασφάλεια για την εκτέλεση του προϋπολογισμού, έγκειται κυρίως στην υπέρβαση των φορολογικών εσόδων, αλλά και τη συγκράτηση των δαπανών, η οποία είναι πάγια σταθερά τα τελευταία χρόνια. Τα έσοδα από φοροδιαφυγή , για τα οποία δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη ούτε για το 2025 ούτε και για το 2026, έφτασαν τα 2,3 δις ευρώ από την αρχή του χρόνου ως τον Αύγουστο, έναντι 2 δις το 2024. Ούτε και για το 2026, υπάρχει πρόβλεψη εσόδων από φοροδιαφυγή, γεγονός που αναγορεύει τα έσοδα αυτά, σε ένα "μπαλαντέρ" ο οποίος εγγυάται από το 2024 την υπέρβαση των στόχων των φορολογικών εσόδων.
Την ασφάλεια ενισχύει και το γεγονός ότι από το 2024, η αρχική πρόβλεψη που γίνεται για τις δαπάνες του κάθε έτος αποδεικνύεται απαισιόδοξη και τελικά, επιτυγχάνεται εξοικονόμηση περίπου 2 δις το χρόνο.
Πηγή: Capital.gr
