Οι διεργασίες στα άλλα δύο όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ευρωβουλή και Συµβούλιο) αλλά και η διαχείριση της ατζέντας αυτής καθ΄εαυτής από ΜΜΕ διεθνούς εµβέλειας (Financial Times, Politico, Deutsche Welle) , αν µη τι άλλο, δείχνουν ότι το πολιτικό κεφάλαιο της υφιστάµενης Επιτροπής λίγο έως πολύ έχει εξαντληθεί, µε τη φθορά να είναι µεγάλη από την εµµονική προσήλωση στα µαχαίρια του 50% στη χρήση εφοδίων, στην βιαστική µετατροπή προς τη βιολογική γεωργία ή την ραγδαία µείωση των εκποµπών διοξειδίου του άνθρακα.
Ο εκλογικός θρίαµβος που πέτυχε πριν από λίγους µήνες το Κίνηµα Αγροτών Πολιτών στην Ολλανδία, είναι βέβαιο ότι έχει θορυβήσει αρκετούς Ευρωβουλευτές, ειδικά µέλη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόµµατος (ΕΛΚ) από χώρες της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης, οι οποίοι τώρα αρχίζουν να µπλοκάρουν µε «µισόλογα» αρκετές οδηγίες της Κοµισιόν που στρώνουν το δρόµο για την πράσινη µετάβαση. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι η Κοµισιόν επιµένει πως θα υπάρξουν κίνητρα για την προσαρµογή των αγροτών σε αυτήν τη νέα πραγµατικότητα, όπως διαβεβαίωνε πριν από λίγο καιρό από το Forum ∆ελφών ο Maciej Golubiewski, επικεφαλής του γραφείου του Επιτρόπου Γεωργίας της ΕΕ.
Ενδεικτική είναι η στάση που υιοθετήθηκε από το ΕΛΚ προ ολίγων ηµερών κατά τη συζήτηση για την αποκατάσταση τυρφώνων στην ΕΕ, µια δράση που περιλαµβάνεται στο Νόµο για την Αποκατάσταση της Φύσης που έχει προτείνει η Κοµισιόν. Σε χώρες όπως η Γερµανία, η υποβάθµιση τυρφώνων και η µετατροπή τους για αγροτική χρήση υπερβαίνει σε αυτήν τη φάση το 90% επί του συνόλου των οικοσυστηµάτων αυτών εντός της γερµανικής επικράτειας. Οι υπολογισµοί της Κοµισιόν για την Ελλάδα, τοποθετούν το ποσοστό αυτό στην περιοχή του 80 µε 90%.
Χαρακτηριστική είναι η ανακοίνωση που εξέδωσε το ΕΛΚ το οποίο αναφέρει ότι «η προστασία των οικοσυστηµάτων και της βιοποικιλότητας είναι προτεραιότητα. Θέλουµε να τα προστατεύσουµε, αλλά πρέπει να γίνει µε σύνεση […] Η γεωργία και η προστασία του περιβάλλοντος πάνε πακέτο» κάτι που µε δυο λόγια σηµαίνει πως ο σχεδιασµός ως έχει δεν είναι γραµµένος µε σύνεση. Στο µεταξύ, για την ίδια συζήτηση, αντιπροσωπείες αγροτών από όλη την Ευρώπη συγκεντρώθηκαν στην Place du Luxembourg µπροστά από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, διαδηλώνοντας πως ο νόµος για την αποκατάσταση της φύσης «βγάζει τη γεωργία έξω από την ευρωπαϊκή εικόνα».
Αν και η ευρωπαϊκή πραγµατικότητα ποτέ δεν απασχόλησε ιδιαίτερα την ελληνική δηµόσια σφαίρα, τουλάχιστον όχι στο βαθµό µε τον οποίο γίνεται στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, πράγµα που φαίνεται σταθερά και από τις επιλογές των κοµµάτων στα ευρωψηφοδέλτια τους, η εξέλιξη αυτή είναι σηµαντική, αφού θα µπορούσε να φρενάρει σηµαντικά τις εξελίξεις γύρω από το Farm to Fork, µεταφέροντας το δύσκολο σκέλος του στις αρµοδιότητες της επόµενης σύνθεσης της Κοµισιόν.
Άλλωστε, όπως φαίνεται διαρκώς στην πράξη, ο αγροτικός τοµέας είναι πολύ δύσκολο να ρυθµιστεί. Οι 9,1 εκατοµµύρια εκµεταλλεύσεις της ΕΕ ποικίλλουν ως προς τον τύπο και την κλίµακα, ξεκινώντας από βιοµηχανικές επιχειρήσεις µε χιλιάδες «ζωικές µονάδες», έως µικροκαλλιεργητές µε µια χούφτα αµπέλια και µερικές κατσίκες. Επίσης, η οικονοµική δραστηριότητα, συνήθως λειτουργεί µε πολύ µικρά περιθώρια. Υπάρχουν παραγωγοί βιολογικών προϊόντων που επιβιώνουν από το τοπικό εµπόριο, αλλά και χοιροτρόφοι που εκτίθενται σε σκληρό διεθνή ανταγωνισµό, όπου ακόµη και µια µικρή αύξηση στην τιµή των ζωοτροφών µπορεί να εξαφανίσει τα ετήσια κέρδη. Μ’ αυτές τις ισορροπίες, η χρυσή τοµή της πράσινης µετάβασης είναι δύσκολο να υπολογιστεί.
