Τρίμματα

Μετά την απόφαση του πρωθυπουργού να κόψει, όπως είπε, το γόρδιο δεσµό του ΟΠΕΚΕΠΕ, τα θέµατα που ανακύπτουν είναι δύο.

Επειδή έχουν δει πολλά τα µάτια µας, τα όσα συµβαίνουν τις τελευταίες µέρες στον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν πείθουν για την αποφασιστικότητα των ιθυνόντων να επιδιώξουν αυτή τη φορά πειστικές λύσεις στα µεγάλα προβλήµατα που υπάρχουν στη διαχείριση των κοινοτικών ενισχύσεων. Ακόµα και η εισαγγελική έρευνα που βρίσκεται σε εξέλιξη και στις αρχές της εβδοµάδας αναζήτησε τεκµήρια για παράνοµες επιδοτήσεις στα γραφεία του Οργανισµού Πληρωµών, υπάρχει κίνδυνος, να χάσει τη µεγάλη εικόνα και να περιορισθεί σε µικρές, επιµέρους περιπτώσεις, οι οποίες δεν απηχούν το µέγεθος της απάτης σε βάρος των πραγµατικών αγροτών και δεν αγγίζουν την τεράστια σπατάλη, η οποία συντελείται στα κονδύλια της ΚΑΠ.

Κι όµως η γη κινείται. Ο λόγος για την κινητικότητα που δείχνει να αναπτύσσεται τον τελευταίο καιρό στον αγροτικό τοµέα και τη βούληση που φαίνεται να επικρατεί, τόσο στις Βρυξέλλες, όσο και στην Ελλάδα, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της θέσης των αγροτών. Καλό είναι να κρατάµε µικρό καλάθι, ωστόσο υπάρχουν αυτό τον καιρό κάποια σηµάδια που δείχνουν ότι οι ιθύνοντες αντιλαµβάνονται τις αγωνίες που βιώνουν οι άνθρωποι της πρωτογενούς παραγωγής και τον κίνδυνο που δηµιουργείται ακόµα και για το ίδιο το πολιτικό σύστηµα.

Η ακινησία είναι πρόβληµα και η ακινησία που καταγράφεται εδώ και χρόνια στον αγροτικό τοµέα της Ελλάδας δεν είναι καλό σηµάδι. Παρά την τεράστια τεχνολογική εξέλιξη και την πρόοδο της επιστήµης σε ότι αφορά την τεχνική φροντίδα, η αγροτική παραγωγή παραµένει στάσιµη, η ανανέωση του αγροτικού πληθυσµού δείχνει υποτονική και η παρακµή της υπαίθρου είναι διαρκής.

Απ’ ότι φαίνεται, τα ακραία καιρικά φαινόµενα που συµβαίνουν κάθε τόσο και οι ζηµιές που προκύπτουν στην αγροτική παραγωγή, είναι ένας ωραίος τρόπος για τον κάθε υπουργό να δικαιολογεί το... µισθό του και να αφήνει για τον επόµενο τα θέµατα που αφορούν τη χάραξη πολιτικής.

Ο ασκός του Αιόλου έχει ανοίξει και το που θα ισορροπήσει ο κόσµος στο ορατό µέλλον, κανείς δεν µπορεί να το πει µε βεβαιότητα. Μια αναδροµή στον τελευταίο αιώνα της παγκόσµιας ιστορίας, έχει να µας δείξει τη διεθνή οικονοµική κρίση του 1929, την καταστροφή που επέφερε ο δεύτερος παγκόσµιος πόλεµος, τις συνέπειες του ψυχρού πολέµου έως τα τέλη της δεκαετίας ’80, συµπεριλαµβανοµένης της οικονοµικής κρίσης του ‘73 και µια ενδιαφέρουσα περίοδο παγκοσµιοποίησης των αγορών, η οποία φαίνεται να κλείνει µε τους δασµούς Τραµπ.

Στις αναπτυγµένες οικονοµικά χώρες, ιδίως της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανεξαρτήτως των κοινοτικών ενισχύσεων που απευθύνονται σε αγρότες, η κεντρική διοίκηση, δηλαδή το κράτος - µέλος διατηρεί αµείωτη τη φροντίδα για τη βελτίωση του περιβάλλοντος εντός του οποίου ασκείται η παραγωγική δραστηριότητα. Μεταξύ αυτών είναι η συστηµατική εκπαίδευση και επαγγελµατική κατάρτιση των αγροτών, τα κίνητρα για συλλογική δράση, οι διευκολύνσεις για πρόσβαση σε αγροτική γη κ.α.

Ίσως οι δασµοί Τραµπ να ήταν και µια ευκαιρία. Ο υπουργός Κώστας Τσιάρας πάντως το είπε. «Με φόντο τις νέες προκλήσεις στην παγκόσµια αγορά και την πίεση που ασκούν οι εµπορικοί δασµοί των Ηνωµένων Πολιτειών είναι ώρα για ριζική αναδιάταξη του εξαγωγικού µας µοντέλου και επανασχεδιασµό πολιτικών στον πρωτογενή τοµέα».

Η φετινή έναρξη της καλλιεργητικής περιόδου µοιάζει πολύ περιπετειώδης. Ειδικά στις µεγάλες καλλιέργειες, µε δεδοµένο ότι και τον περασµένο χρόνο τα πράγµατα δεν πήγαν και τόσο καλά, οι αγρότες ήταν εξαρχής πολύ διστακτικοί. Στο ίδιο διάστηµα, καταστήµατα αγροτικών εφοδίων και εταιρείες εισροών δυσκολεύονταν να κλείσουν τους «ανοιχτούς λογαριασµούς». Η τελευταία πληρωµή από τον ΟΠΕΚΕΠΕ ύψους άνω των 600 εκατ. ευρώ διευκόλυνε κάπως την κατάσταση στο οικονοµικό πεδίο. Εκεί όµως άρχισαν οι βροχές.

Αν µπορούσαν να αναδειχθούν κάποιες κρίσιµες περίοδοι στην πορεία εξέλιξης της ελληνικής γεωργίας µετά την απελευθέρωση της χώρας από τον τουρκικό ζυγό, τότε και η τρέχουσα περίοδος είναι πολύ πιθανό να αποδειχθεί ιστορική. Έχει προφανώς να κάνει µε τη συγκέντρωση της αγροτικής δραστηριότητας σε λιγότερα σχήµατα και την ταυτόχρονη ραγδαία µείωση του αγροτικού πληθυσµού.

Πιθανότατα µετά την παρέλαση αναµένεται να ξεκινήσει η πίστωση των προγραµµατισµένων γι’ αυτές τις µέρες ενισχύσεων των αγροτών, µε την ειδική του βάµβακος και κάποιες «ουρές» από την ενιαία ενίσχυση του 2024 να έχουν προτεραιότητα.

Τα νέα από την τελευταία έκθεση Agrothessaly δεν είναι καλά και σε αυτό δείχνουν να συµφωνούν όλοι όσοι συµµετείχαν στη θεσσαλική έκθεση.

Κάπως µουδιασµένα δείχνει να ξεκίνησε η φετινή Agrothessaly, καθώς δεν αρκεί η µεγάλη συµµετοχή εκθετών για να λειτουργήσει αποτελεσµατικά µια έκθεση.

Έτσι όπως πηγαίνουν τα πράγµατα, στον τοµέα της αγροτικής παραγωγής και ιδίως στις µεγάλες καλλιέργειες, το ενδιαφέρον µετατοπίζεται σχεδόν ολοκληρωτικά στα προϊόντα που έχουν τις προϋποθέσεις να χτίσουν υπεραξία.

Μπορεί να άργησε, όµως το κατάλαβε. Ο λόγος για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον τρόπο µε τον οποίο αντιµετωπίζει τα τελευταία χρόνια τον τοµέα της αγροτικής παραγωγής.

Ο Βορίδης έπεσε στον κορωνοϊό, ο Αυγενάκης στις πληµµύρες της Θεσσαλίας, ο Τσιάρας στην πανώλη και την ευλογιά (µικρών µηρυκαστικών), κάπως έτσι, πέταξε το πουλάκι.

Η εφηµερίδα Agrenda και η συγκεκριµένη στήλη έχουν αφιερώσει πολύ µελάνι για τα κακώς κείµενα στον ΟΠΕΚΕΠΕ, τη συγκάλυψη επί σειρά ετών της απάτης µε τα πλαστά δικαιώµατα ενισχύσεων, την κακοδιαχείριση στο θέµα των βοσκοτόπων, τη συγκρότηση µιας κάστας, δήθεν τεχνικών συµβούλων, που νέµεται προνοµιακά ένα µεγάλο µέρος των υπηρεσιών του αγροτικού χώρου και τη στρέβλωση που η ίδια «κλίκα» υπαγορεύει στη διαµόρφωση των αγροτικών πολιτικών, προκειµένου να εξυπηρετούνται οι οικονοµικές επιδιώξεις των συµφερόντων της.

Ο φόβος δεν είναι καλός σύµβουλος κι απ’ ότι φαίνεται, η κυβέρνηση και ειδικά οι επιτελείς αυτής στον αγροτικό χώρο αντιµετωπίζουν τα θέµατα πολύ φοβικά.