
Σχεδόν 35 στρέμματα θα καταφέρει να καλλιέργήσει φέτος η ομάδα του Πανεπιστημίου Harper Adams που εδρεύει στην Αγγλία και «τρέχει» από το 2016 ένα πρότζεκτ που βασίζεται στην διαμόρφωση ενός απλού τρακτέρ σε αυτόνομο. Οι προκλήσεις που δημιουργεί το πρότζεκτ της αυτόνομης οδήγησης έκανε την ομάδα να δουλέψει ακόμη περισσότερο με τη φιλοδοξία να καταφέρει να βάλει το τρακτέρ σε ακόμη πιο δύσκολες αλλά και πιο μεγάλες καλλιέργειες.
Η εταιρεία που υποστηρίζει το συγκεκριμένο εγχείρημα, η Precision Decisions, με επικεφαλής μηχανικό τον Martin Abell ερευνά το πώς θα μπορούσε η συγκεκριμένη τεχνολογία να γίνει εφαρμόσιμη και έξω από το πεδίο, με το τρακτέρ να είναι ικανό να κινηθεί από τον αυτοκινητόδρομο στο χωράφι αυτόνομα. Ωστόσο, σύμφωνα με τον αρχιμηχανικό Martin Abell, κύριος ανασταλτικός παράγοντας για την εκτενή εφαρμογή της αυτόνομης οδήγησης είναι η συνδεσιμότητα με δίκτυα 5G, με τον ίδιο να διερωτάται ποια τελικά τεχνολογία θα πρέπει να τελειοποιηθεί πρώτη. Η αυτόνομη οδήγηση ή η συνδεσιμότητα με δίκτυα 5G; Προς το παρόν το GPS είναι το πιο ασφαλές σύστημα που συμβάλλει στην αυτόνομη οδήγηση.
Εκτός από την καθοδήγηση με GPS κατά μήκος μια προκαθορισμενης διαδρομής εντός του πεδίου, το τρακτέρ είναι εξοπλισμένο με μια σειρά από συστήματα ασφαλείας για την αποτροπή κάθε είδους ατυχήματος. Ένας ανιχνευτής με λέιζερ είναι τοποθετημένος στο καπό με δύο αισθητήρες ανίχνευσης εμποδίων να μειώνουν σταδιακά τη ταχύτητα του τρακτέρ καθώς αυτό προσεγγίζει το εμπόδιο. Επιπλέον, ένα ζευγάρι αισθητήρων υπερήχων έχουν τοποθετηθεί στα πλαϊνά μέρη του ελκυστήρα για την ανίχνευση αντικειμένων και πρόκειται να προστεθούν περισσότερα.
Μάλιστα στο μπροστινό μέρος του τρακτέρ έχουν τοποθετηθεί ειδικοί προφυλακτήρες που εμποδίζουν τα μικρά χορτάρια να έρθουν σε επαφή με το σύστημα ανίχνευσης εμποδίων και κατ'επέκταση να προκαλέσουν την ακινητοποίηση του τρακτέρ όπως προβλέπεται. Για το συγκεκριμένο πρότζεκτ χρησιμοποιούνται αυτή τη στιγμή τρία μικρά τρακτέρ, συμπεριλαμβανομένου το πρώτου τροποποιημένου τρακτέρ (ένα μικρό χωρίς καμπίνα Iseki) ενώ μετέπειτα θα προστεθεί και μια θεριζοαλωνιστική μηχανή της Claas.
Ο αρχιμηχανικός του πρότζεκτ Martin Abell εξηγεί: «Θα ερευνήσουμε πώς μπορούν πολλά μηχανήματα να συνεργαστούν μεταξύ τους», φιλοδοξώντας να διαμορφώσει ένα «αυτόνομο σμήνος» από οχήματα που θα αλληλοβοηθούνται.