Επειδή οι πληρωµές αφορούν µόνο γη που βρίσκεται σε «καλλιεργήσιµη κατάσταση», το συγκεκριµένο σύστηµα δηµιουργεί ένα παράξενο κίνητρο να καταστραφούν οικοσυστήµατα άγριας ζωής, ακόµη και σε µέρη ακατάλληλα για καλλιέργεια ώστε να δηµιουργηθεί χώρος που θα µπορούσε να συµπεριληφθεί στις επιδοτήσεις.
Επιπλέον, οι αγρότες πληρώνονται µε το εκτάριο για κατοχή ή χρήση γης, όση περισσότερη έχεις τόσο περισσότερα χρήµατα λαµβάνεις. ∆εν απαιτείται καν κάποιος να ζει στην ΕΕ για να δικαιούται αυτά τα χρήµατα. Ρώσοι ολιγάρχες, Σαουδάραβες πρίγκηπες και βαρόνοι πετρελαίου από το Τέξας προσπορίζονται αυτά τα χρήµατα. Οι ευρωπαϊκές ενισχύσεις έχουν µετατρέψει τα χωράφια σε κερδοσκοπικό µαγνήτη, καθιστώντας τα ιδιαίτερα ελκυστικά για τους χρηµατοοικονοµικούς συµβούλους του City. Η τιµή της γης έχει υπερδιπλασιαστεί, κάνοντάς την απλησίαστη για τους περισσότερους αγρότες.
Τα σχέδια της βρετανικής κυβέρνησης για τη µετα-ΚΑΠ εποχή αφορούν το να ανταµείβονται οι αγρότες για την προστασία της άγριας φύσης και των οικοσυστηµάτων και όχι για την κατοχή γης. Θέλουν να κατευθύνουν τις ενισχύσεις στη βελτίωση της κατάστασης του εδάφους, της ποιότητας του νερού και του χαρακτήρα του τοπίου.
Είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς πώς αυτή η πολιτική υπερασπίζεται τους µικρούς καλλιεργητές. Το ευρωπαϊκό σύστηµα ήταν καταστροφικό για εκείνους, αλλά αυτό που θα το αντικαταστήσει θα είναι καθόλου καλύτερο; Η ερώτηση φωτίζεται από τη φιλοδοξία της βρετανικής κυβέρνησης των συντηρητικών να κλείσει εµπορική συµφωνία µε τις ΗΠΑ, που έχει πολλές πιθανότητες να θυσιάσει τη γεωργία µε αντάλλαγµα παραχωρήσεις της άλλης πλευράς στις χρηµατο-οικονοµικές υπηρεσίες. Κάθε αµερικανική κυβέρνηση που ορίζει χαµηλότερα στάνταρντ στη διατροφή και το κράτος πρόνοιας ενδέχεται να θέλει να διοχετεύσει τα κακής ποιότητας αγροτικά της προϊόντα στο Ηνωµένο Βασίλειο. Εάν αυτό συµβεί, µόνο οι µεγάλοι αγρότες και εκείνοι που χρησιµοποιούν τις χειρότερες πρακτικές θα είναι σε θέση να τα συναγωνιστούν.
* ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥ ΤΟΥ Guardian
