Στις τάξεις των κτηνοτρόφων, µετά από τρία χρόνια πίεσης των τιµών παραγωγού και απαξίωσης του αιγοπρόβειου γάλακτος, δεν είναι λίγοι οι αρχηγοί εκµεταλλεύσεων που µε χαρά θα παρέδιδαν τα κλειδιά των µονάδων τους, ειδικά από τη στιγµή που η νέα ΚΑΠ µεριµνούσε, κατά κάποιο τρόπο, για τη γενναία αποζηµίωσή τους.
Από την άλλη πλευρά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, παρά τα κροκοδείλια δάκρυα που έδειξε να χύνει µετά το δηµοσίευµα της Agrenda, όλο το προηγούµενο διάστηµα δεν φαινόταν να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την τύχη της εν λόγω πολυάριθµης επαγγελµατικής οµάδας. Σηµειωτέον ότι οι παραδοσιακοί κτηνοτρόφοι κράτησαν ψηλά τη σηµαία της παραγωγής, προσφέροντας τροφή στην κοινωνία, ακόµα και σε πολύ δύσκολες εποχές.
Βέβαια, απ’ ό,τι φαίνεται, το µοντέλο των παραδοσιακών κτηνοτρόφων δεν συνάδει µε τη βιοµηχανοποίηση των γαλακτοκοµικών προϊόντων και το µοντέλο εντατικής κτηνοτροφίας που επιχειρούν να επιβάλλουν, ακόµα και στον ευρωπαϊκό νότο, τα µεγάλα βιοµηχανικά συµφέροντα και οι εντολοδόχοι τους επιτελείς των Βρυξελλών.
Σε ορατό λοιπόν χρόνο, οι κοινοτικοί αξιωµατούχοι καλούνται να αποφασίσουν... µε ποιους θα πάνε και ποιους θ’ αφήσουν. Είναι σαφές ότι το µοντέλο της εντατικής αιγοπροβατοτροφίας, το οποίο επιζητά η µεγάλη γαλακτοβιοµηχανία δεν µπορεί να συµβαδίσει µε τα αποµεινάρια παραδοσιακής κτηνοτροφίας, που ενδηµεί ακόµα στον τόπο µας.
Ο διαχωρισµός είναι αναπόφευκτος κι απ’ ότι φαίνεται, ενόψει αυτού του διαχωρισµού, κάποιοι κοινοτικοί σκέφθηκαν ότι θα ήταν καλό να περιορίσουν, έστω και µε ειδικά κίνητρα, τα επίπεδα της παραδοσιακής κτηνοτροφίας. Άλλωστε, πριν απ’ αυτό, το είχαν κάνει µε την ιδιότυπη «υποκλοπή» των βοσκοτόπων και τη γνωστή «τεχνική λύση» που εισήγαγαν προ τριετίας.
Agrenda
