Αξιοσηµείωτο είναι το γεγονός ότι η υπερχρέωση του πλανήτη έχει φτάσει σε ιστορικό ρεκόρ τόσο σε απόλυτα νούµερα όσο και σε ποσοστό ως προς το ΑΕΠ. Σύµφωνα µε στοιχεία της world bank, το συνολικό χρέος στο γ’ τρίµηνο του 2018 έχει φτάσει τα 224 τρις δολάρια αποτελώντας το 318% του παγκόσµιου ΑΕΠ και το παγκόσµιο δηµόσιο χρέος ξεπέρασε τα 65 τρις δολάρια και αποτελεί το 93% του παγκοσµιου ΑΕΠ. Να σηµειωθεί ότι το κατά κεφαλήν χρέος έχει ανέλθει πλέον στα 80.000 δολάρια! [...].
Επίσης οι χαµηλοί ρυθµοί ανάπτυξης των χωρών αυτών –αφού µεγάλο µέρος των πόρων κατευθύνεται στην αποπληρωµή των παρελθόντων δανείων- και η µετατόπιση των επενδύσεων και του πλούτου προς τους νέους οικονοµικούς γίγαντες της Ανατολής επιδεινώνει το πρόβληµα των πολιτών σε βαθµό να διακυβεύεται το (πλασµατικό) επίπεδο ζωής τους.
Η πολυπλοκότητα του χρηµατοπιστωτικού συστήµατος, οι αδυναµίες του και τα σφάλµατα του παρελθόντος δίνουν την ευκαιρία σε κάθε µορφής λαϊκιστές να διαστρεβλώνουν την πραγµατικότητα (για παράδειγµα για όλα φταίει το ευρώ ή οι µετανάστες) αφού οι πολίτες αδυνατούν να δουν τη µεγάλη εικόνα και να καταλάβουν τους πραγµατικούς λόγους της στασιµότητας του βιοτικού τους επιπέδου[...].
Σε όλα αυτά θα πρέπει να αναφέρουµε ότι οι πολίτες για πρώτη φορά στην ιστορία αντιµετωπίζουν και ένα επιπρόσθετο άγχος, το οποίο οφείλεται στις ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις και την απειλή εκατοµµυρίων θέσεων εργασίας από τη χρήση των robots. Πρόσφατη µελέτη της IBM (2019) αναφέρει ότι τουλάχιστον 120 εκατοµµύρια εργαζόµενοι στις 12 πιο ανεπτυγµένες οικονοµίες θα οδηγηθούν σε επανεκπαίδευση λόγω της διείσδυσης της τεχνητής νοηµοσύνης σε όλο το φάσµα της παραγωγικής διαδικασίας. [...]. Απαιτείται λοιπόν κατανόηση του προβλήµατος,διαύγεια σκέψης και ένα λεπτοµερές σχέδιο για την επίτευξη της χρηµατοοικονοµικής ανεξαρτησίας µας [...].
*Καθηγητή Χρηµατοοικονοµικής Πανεπιστηµίου Πειραιά και Επιστηµονικου διευθυντή του Interamerican Research Center
