Ο πρωτογενής μπορεί πάνω από 20% του ΑΕΠ

Η εθνική µας οικονοµία είναι εξαρτώµενη σε µεγάλο βαθµό (70% του ΑΕΠ) από τον τριτογενή κλάδο. ∆ηλαδή τον κλάδο των υπηρεσιών, όπως ο τουρισµός. Την ίδια στιγµή η παραγωγική διαδικασία, η γεωργία, η βιοµηχανία και η βιοτεχνία συµµετέχουν σε ελάχιστο βαθµό, γεγονός που σηµατοδοτεί βαθύτερη ύφεση σε σχέση µε άλλες χώρες που η οικονοµία τους είναι δοµηµένη διαφορετικά.

Η αναστροφή της ύφεσης προϋποθέτει διαφοροποιηµένη πολιτική στοχοθεσία µε προσανατολισµό σε πιο παραγωγικό µοντέλο ώστε να πολλαπλασιαστούν οι πηγές εσόδων. Προτεραιότητα στο νέο αναπτυξιακό µοντέλο µπορεί να δώσει ο «κοιµώµενος γίγαντας» της ελληνική οικονοµίας που αναφέρεται ως πρωτογενής τοµέας και οι εξ αυτού υποστηριζόµενοι παραγωγοί τροφίµων, ενέργειας, καλλυντικών, και άλλων προϊόντων µε εξαγωγικό προσανατολισµό.

Ο πρωτογενής τοµέας, µε τη φυτική και ζωική παραγωγή, ανέρχεται σήµερα στα 11 δις ή 5,1% του ΑΕΠ. Οι εξ αυτού προερχόµενες επιδοτήσεις υποστήριξης του εισοδήµατος των γεωργών σε 2 δις ή 1% του ΑΕΠ και η µεταποίηση σε 12 δις ή 5,2% του ΑΕΠ. Συνολικά δηλαδή 25 δις ή 11,3% του ΑΕΠ. Το ποσοστό αυτό είναι µεν διπλάσιο από το µέσο όρο της ΕΕ, αλλά σαν απόλυτο ποσό υστερεί σηµαντικά από το αντίστοιχο ποσό των µεγάλων ανταγωνιστριών µεσογειακών χωρών όπως είναι η Ιταλία, η Γαλλία και η Ισπανία. Ο στόχος των 40 δις στα επόµενα πέντε χρόνια, είναι απολύτως εφικτός ώστε τελικά η συνεισφορά στο Α.Ε.Π. να κυµαίνεται σταθερά πάνω από 20%.

Ήρθε η ώρα να περάσουµε από τα λόγια στην πράξη!

Είµαστε υποχρεωµένοι να αναδείξουµε τον κλάδο σε βασικό αναπτυξιακό παράγοντα οικονοµικής ισχύος της πατρίδας µας.

Πως θα γίνει αυτό;

Προκειµένου να επιτευχθεί αυτό χρειαζόµαστε µια σειρά µεταρρυθµίσεων, οικονοµικής µόχλευσης και επενδύσεων, αλλαγή του παραγωγικού µοντέλου µε στροφή στην εξωστρέφεια και στην κατανάλωση και επιπλέον, σύνδεση της πρωτογενούς παραγωγής µε τις Ανανεώσιµες Πήγες Ενέργειας (ΑΠΕ) στο πλαίσιο της κυκλικής οικονοµίας και της προστασίας του περιβάλλοντος, σύνδεση µε τον τουρισµό και τη χηµική - φαρµακευτική βιοµηχανία. Αναλύοντας τα παραπάνω, και δεδοµένου πως ενέχουν προτεραιότητα βάσει σειράς αναφοράς, µιλώντας για µεταρρυθµίσεις εννοώ τη δηµιουργία αγροτικού επιµελητηρίου, τη θέσπιση των διεπαγγελµατικών οργανώσεων, τους συνεταιρισµούς και τις οργανώσεις παραγωγών και το σύστηµα παροχής συµβουλών.

Μιλώντας για οικονοµική µόχλευση και επενδύσεις αναφέροµαι στην άµεση προώθηση των εγκεκριµένων επενδύσεων και των σχεδίων βελτίωσης, στην ένταξη της γεωργίας, κτηνοτροφίας και πρώτης µεταποίησης στην αναπτυξιακή τράπεζα και στο χαµηλότοκο δανεισµό των προγραµµάτων της EΕ και της EBRD και στην είσοδο των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών στον γεωργικό τοµέα.

Μιλώντας για εξωστρέφεια και κατανάλωση αναφέροµαι στην αλλαγή ποικιλιακής σύνθεσης καλλιεργειών µε στόχο τη δωδεκάµηνη διάθεση, στην υιοθέτηση νέων καινοτοµικών µεθόδων σε συνεργασία µε πανεπιστήµια - ερευνητικούς φορείς και µέσω του συστήµατος παροχής συµβουλών, στη διαφοροποίηση των προϊόντων µέσω του συστήµατος ΠΟΠ - ΠΓΕ, ΒΙΟ, αλλά και στην κλιµατική ουδετεροποίηση.

Μιλώντας για Ανανεώσιµες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) αναφέροµαι στην προώθηση συστηµάτων βιοαερίου µε πρώτη ύλη τα γεωργικά υπολείµµατα και στην καθιέρωση ανάκτησης συστατικών, αλλά και στις ενεργειακές κοινότητες.

Είναι γεγονός πως ο ελληνικός τουρισµός εξυπηρετεί τις ανάγκες του χρησιµοποιώντας ελληνικά προϊόντα σε ποσοστό µόλις 6%, και συνεπώς η διασύνδεση των ελληνικών προϊόντων µε τον τουρισµό απαιτεί νέο µάρκετινγκ mix. Η ανάδειξη του πλούτου των αρωµατικών και φαρµακευτικών φυτών της χώρας µε επιστηµονική τεκµηρίωση, θα δώσει τεράστια υπεραξία και πρωτότυπα προϊόντα ευεξίας και καλλυντικά, µε προώθηση της εσωτερικής εξωστρέφειας.

Κλείνοντας υπενθυµίζω την προεκλογική δέσµευση της Νέας ∆ηµοκρατίας που οφείλει στην παρούσα συγκυρία να αποτελέσει άµεση πολιτική προτεραιότητα για να συµβάλλει πιο ενεργά και πιο δοµικά στην επόµενη ηµέρα της οικονοµικής επανεκκίνησης. Και αυτό πρέπει να γίνει µε αποφασιστικότητα, σχέδιο και δυναµισµό. Χωρίς καθυστερήσεις. Χωρίς ναι, µεν, αλλά!