Το γεγονός ότι οι τιµές για τα πολλά και κρίσιµα αγροτικά προϊόντα κινούνται σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα δεν αρκεί. Είναι κάτι που απηχεί τις διεθνείς εξελίξεις στην αγορά εµπορευµάτων, ενδεχοµένως δε να αποδυναµώνει περαιτέρω τη θέση της εγχώριας παραγωγής στο διεθνή ανταγωνισµό (βγαίνουµε ακόµα ακριβότεροι). ∆εν αποκλείεται µάλιστα να επιδρά ανασταλτικά στις µεγάλες µεταρρυθµίσεις που έχει ανάγκη η ελληνική γεωργία.
Η πείρα δείχνει ότι σε παρόµοιες συνθήκες οι παραγωγοί, στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν αξιοποιούν παραγωγικά τα όποια οφέλη από την άνοδο των τιµών και πολύ συχνά αρνούνται ή και δυσκολεύονται να προχωρήσουν ακόµα και σε προγραµµατισµένες αναδιαρθρώσεις των αγροτικών τους εκµεταλλεύσεων, πράγµα το οποίο, σε ορατό χρόνο, κάνει τα πράγµατα ακόµα πιο δύσκολα.
Η ιδιαίτερα υψηλή τιµή την οποία απολαµβάνει σήµερα το σκληρό σιτάρι για παράδειγµα, είναι πολύ πιθανό να διευρύνει περαιτέρω την παρουσία των αγροτών σε µια καλλιέργεια χαµηλών εισροών αλλά και πεπερασµένων δυνατοτήτων αναζήτησης προστιθέµενης αξίας. Αυτό ανακόπτει κατά κάποιο τρόπο το ρεύµα µετάβασης σε πιο εντατικές καλλιέργειες και σε νέες λύσεις καθετοποίησης της παραγωγής.
Ειδικά στην Ελλάδα, όπου η διάρθρωση του κλήρου είναι προβληµατική και µεγάλο µέρος παραγωγικών εκτάσεων βρίσκονται σε χέρια µη αγροτών, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να διευκολυνθεί τελικά άλλος ένας κύκλος δραστηριότητας από «αγρότες του καναπέ». ∆ηλαδή από κατόχους αγροτικής γης που θα προτιµήσουν την ιδιοχρησία από την ενοικίαση των αγροτεµαχίων τους, χωρίς µάλιστα αυτό να συνοδεύεται από διάθεση για επενδύσεις σε παραγωγικά µέσα και χωρίς να διαµορφώνεται µια προοπτική δυναµικότερης ανάπτυξης της ελληνικής γεωργίας.
Αξίζει να αναφερθεί ότι στην αγορά αγροτικών µηχανηµάτων ήδη καταγράφεται µια κάµψη των πωλήσεων, καθώς, ο κύκλος επενδύσεων που είχε αναφορά στα προηγούµενα Σχέδια Βελτίωσης τείνει να ολοκληρωθεί. Παράλληλα οι αβεβαιότητες που σχετίζονται µε τη νέα ΚΑΠ, τη µεταβλητότητα των αγροτικών τιµών, τις ανατιµήσεις στα µηχανήµατα, ακόµα και µε τις ακραίες καιρικές συνθήκες (κλιµατική αλλαγή) δεν ευνοούν το νέο επενδυτικό σχεδιασµό και τις αντίστοιχες πράξεις.
Στα παραπάνω θα πρέπει να προστεθεί και η ταχεία εξέλιξη της τεχνολογίας, σε τέτοιο βαθµό που να µην ξέρει ένας φιλόδοξος αγρότης αν είναι τώρα η στιγµή να βάλει στην εκµετάλλευσή του ένα καινούργιο τρακτέρ ή αν θα ήταν καλύτερο να περιµένει τους αυτόνοµους ελκυστήρες και τις λύσεις χωρίς οδηγό που ήδη βρίσκονται προ των πυλών. Σηµαντικό ρόλο σ’ αυτή την αναβλητικότητα παίζει και το έλλειµµα σχεδιασµού εκ µέρους των αρµοδίων των απαραίτητων υποδοµών για τη στήριξη αυτών των λύσεων, όπως και η καθυστέρηση µε την οποία προχωράει η ενσωµάτωση της νέας τεχνολογίας στα αντίστοιχα αναπτυξιακά προγράµµατα.