Στην αρχή η πανδηµία, µετά οι ανατιµήσεις και τώρα ο πόλεµος στην Ουκρανία, έχουν δηµιουργήσει πρωτόγνωρη αναστάτωση στις αγορές, ανατρέποντας πολλές φορές κάθε σχεδιασµό των συντελεστών της αγροτικής παραγωγής.
Οι συνθήκες απαιτούν εγρήγορση και οι παρεµβάσεις από την κεντρική διοίκηση είναι απαραίτητες για να αποφευχθούν τα χειρότερα. Αρκεί να αναφερθεί ότι οι κεντρικές τράπεζες σε Ευρώπη και Αµερική είναι που κρατάνε όρθιες τις οικονοµίες, αποτρέποντας τα χειρότερα. Βεβαίως, κι αυτές οι παρεµβάσεις έχουν το κόστος τους µε το πληθωριστικό χρήµα να δυσκολεύει πάλι τα πράγµατα.
Στην Ελλάδα η κυβέρνηση έδειξε από την πρώτη στιγµή ισχυρά αντανακλαστικά, προβαίνοντας νωρίς και αποφασιστικά σε σειρά µέτρων µετριασµού των επιπτώσεων στο εισόδηµα των πολιτών και στην εν γένει οικονοµική δραστηριότητα.
Ειδικότερα στον αγροτικό χώρο ωστόσο, τα ειδικά µέτρα ενίσχυσης που εφαρµόσθηκαν δεν διακρίνονται για τη στόχευσή τους. Μάλλον αποσπασµατικά µπορούν να χαρακτηρισθούν, µε έντονο το «πελατειακό φίλτρο» στην επιλογή τους, µε µεγάλες καθυστερήσεις στη διεκπεραίωσή τους, µε µικρή απήχηση στους οφεληθέντες και πολύ γκρίνια από τους πολλούς που έµειναν εκτός.
Αποδεικνύεται για άλλη µια φορά ότι οι «οριζόντιες ενισχύσεις» ακόµα και κλαδικού χαρακτήρα, σε έναν παραγωγικό τοµέα µε τεράστια ανοµοιογένεια, δηµιουργούν συχνά περισσότερα προβλήµατα απ’ όσα καλούνται να επιλύσουν. Στο τέλος της µέρας αυτό που έχει αποµείνει, είναι ένας εθισµός στο κρατικό χρήµα, το οποίο, επειδή δεν είναι άφθονο, στην επόµενη… στροφή θα πρέπει και πάλι να επιστραφεί.
Μ’ αυτή την έννοια, η «αµυντική στάση» Γεωργαντά στην τελευταία φάση αναστάτωσης που διέρχεται ο αγροτικός χώρος, κυρίως λόγω των µεγάλων ανατιµήσεων σε ενέργεια, αγροτικά εφόδια και ζωοτροφές έχει και αποχρώσεις «πολιτικής σοφίας». Ο εξορθολογισµός στη λειτουργία των αγορών και οι µεταρρυθµίσεις που συνδέονται µε τις αγροτικές δοµές στον αγροτικό χώρο, έχουν µεγαλύτερη σηµασία από οποιαδήποτε «πυροσβεστική παρέµβαση», άµεσης οικονοµικής ενίσχυσης γεωργών και κτηνοτρόφων.
Ένα αξιόπιστο ΟΣ∆Ε, µια σωστή κατανοµή των βοσκοτόπων, ένας έλεγχος της γνησιότητας των προϊόντων, µια επαρκής διασύνδεση των βάσεων δεδοµένων σε ΟΠΕΚΕΠΕ, ΕΛΓΑ, ΕΛΓΟ, ΕΦΕΤ και Οικονοµικές Αρχές, µπορεί να δώσει πολύ περισσότερα στους γνήσιους υποστηρικτές της παραγωγής, απ’ όσα έχουν δώσει, εδώ και χρόνια οι «ειδικές ενισχύσεις» µε δάνεια του κράτους τα οποία τελικά φαίνεται να κοστίζουν πολύ ακριβά και στους αγρότες.