Για τον κλάδο δηλαδή που δεν είναι µόνον ο λιγότερο ανταγωνιστικός ολόκληρης της Ελληνικής Οικονοµίας [και πώς να είναι ανταγωνιστικός, αφού επί πολύ περισσότερο από 40 χρόνια, κανένας ποτέ δεν νοιάστηκε για το ποιος είναι ο βαθµός λειτουργικότητας των Γεωργικών της Εκµεταλλεύσεων (Γ.Ε.), τουτέστιν του συνόλου της υπαρκτής γεωργίας µας, µε το 90% των Γ.Ε. µη βιώσιµο], αλλά και µε καθοριστική συνέπεια, την ∆ηµογραφική Πανωλεθρία στην ύπαιθρο χώρα, να υπονοµεύει αυτή καθ’ αυτή την Εθνική µας υπόσταση.
∆εν είµαστε Γαλλία, µε ιδιαίτερα προηγµένες τις γειτνιάζουσες χώρες. Τα περί αναθεωρητισµού, τους τούρκους, αφενός τους αφήνουν παγερά αδιάφορους και αφετέρου, ίσως να µην έχουν κατά νουν µόνον (!) γαλάζιες πατρίδες. Προς τούτοις η αµυντική θωράκιση είναι το άµεσα αναγκαίο, αλλά και η χωρίς κενά ∆ηµογραφική δικτύωση, αποτελεί την αδήριτη ανάγκη, εις το διηνεκές.
Για τους µη ειδότες, απαραίτητες προϋποθέσεις για βιώσιµες και συνεπώς λειτουργικές Γ.Ε. είναι: α) Η ικανοποιητική Εγγειοδιαρθρωτική δοµή και όχι οι πολυτεµαχισµένες και νάνες Γ.Ε., οι οποίες δικαιολογηµένα εγκαταλείπονται προτροπάδην (άπελπις έκφραση απεργίας) . β) Αρδευτικά δίκτυα µε κάποιο βαθµό αυξηµένης ετοιµότητας, γ) Προηγµένο Συνεταιριστικό κίνηµα και Συνδικαλισµός που να µπορεί τουλάχιστον να ιεραρχήσει τα αιτήµατα των επικεφαλής Γ.Ε., δ)Αποτελεσµατική κατανοµή Επιδοτήσεων /Ενισχύσεων, ε) ∆ίκαιες Ασφαλιστικές Εισφορές. στ) Αποτελεσµατικό χρηµατοπιστωτικό σύστηµα, ζ) Εφαρµοσµένη Γεωργική Έρευνα/Εκπαίδευση, σε κάπως προχωρηµένο στάδιο, η) Οργανωσιακή και ρυθµιστική αποτελεσµατικότητα της αγοράς, παρόµοια µε αυτήν της Ε.Ε. (των άλλων πρώτων 14 χωρών), ι) Όχι διασπορά αρµοδιοτήτων, που στην υπόλοιπη ∆ύση, το θεσµικό τους µέρος ανήκει αποκλειστικά στα Υπουργεία Γεωργίας.
Όσοι δε από τους «ειδότες» θεωρούν πως έστω και ένα από τα αµέσως παραπάνω ισχύει οσηµέραι στην Ελλάδα, να σηκώσουνε το Χέρι τους!
* Βιοκαλλιεργητή, Γεωπόνου Μ.sc. Γ.Π.Α– Οικονοµολόγου Manch. Un., ∆ιδάκτωροσ του Πανεπιστηµίου της Σορβόννης E.N.A. (Περιφερειακή Ανάπτυξη)
