Η ευρωπαϊκή οικονοµική ανάπτυξη είχε επιβραδυνθεί σηµαντικά, µέσα σε λίγους µήνες η παγκόσµια οικονοµία θα κατέρρεε και η οικονοµική περιφέρεια της Ευρωζώνης πνιγόταν στο χρέος. Αυτή η αύξηση των επιτοκίων τον Ιούλιο του 2008 έµοιαζε µε µοιραίο χτύπηµα για µια οικονοµία που βρισκόταν σε πτώση και ενίσχυσε περαιτέρω την ένταση της κρίσης χρέους της Ευρωζώνης που επρόκειτο να ακολουθήσει.
Επιστρέφοντας στο σήµερα, φαίνεται ότι µια υπερβολικά εξαρτώµενη από δεδοµένα ΕΚΤ αγνοεί τις µεγάλες καθυστερήσεις µε τις οποίες λειτουργούν οι γρήγορες αυξήσεις επιτοκίων και επαναλαµβάνει το ίδιο λάθος πολιτικής που έκανε το 2008. Επιθυµώντας διακαώς να σκοτώσει το θηρίο του πληθωρισµού µε κάθε κόστος, η ΕΚΤ συνεχίζει να αυξάνει τα επιτόκια στο υψηλότερο επίπεδο που βρέθηκαν από την αρχική κυκλοφορία του ευρώ το 1999. Μάλιστα, το κάνει αυτό παρά τα προειδοποιητικά σήµατα που δείχνουν ότι η Ευρωζώνη µπορεί να βρίσκεται στο κατώφλι µιας ύφεσης.[…] Μια ένδειξη ότι η Ευρωζώνη θα µπορούσε να οδηγηθεί σε ύφεση είναι η θλιβερή κατάσταση της γερµανικής οικονοµίας. Η Γερµανία έχει πλέον καταγράψει τρία συνεχόµενα τρίµηνα αρνητικής οικονοµικής ανάπτυξης, ενώ οι προοπτικές για οποιαδήποτε πρόωρη ανάκαµψη της γερµανικής οικονοµίας φαίνεται να είναι αµυδρές.[…]
Ένας λόγος για να πιστεύουµε ότι για την ΕΚΤ η τρέχουσα συγκυρία είναι ιδιαίτερα κακή για να εµπλακεί σε µια υπερβολική νοµισµατική πολιτική είναι ότι οι προοπτικές της παγκόσµιας οικονοµίας επιδεινώνονται. Πράγµατι, υπάρχουν ολοένα αυξανόµενες ενδείξεις ότι η µεγάλη φούσκα της αγοράς ακινήτων και της πιστωτικής αγοράς της Κίνας σκάει.[…]
Σε µια εποχή υψηλών επιτοκίων και παύσης της ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, το τελευταίο πράγµα που χρειάζεται η ευρωζώνη είναι µια οικονοµική ύφεση που θα τη δυσκολέψει ακόµη περισσότερο της να εξυπηρετήσει το βουνό του δηµόσιου χρέους της.[…] Εάν υπάρχουν καλά νέα, αυτά είναι ότι η ΕΚΤ θα επιτύχει τον στόχο της για πληθωρισµό 2%.
*Μέλος του American Enterprise Institute.
