Υδατοκαλλιέργειες. Τις θέλουμε τελικά ή όχι;

Τα μαζικά αρνητικά σχόλια για το παρόν άρθρο του κ. Αναγνόπουλου (Υδατοκαλλιέργειες. «Τις θέλουμε τελικά ή όχι;») προκύπτουν από πολλές περιπτώσεις τυχοδιωκτικών επιχειρήσεων με ανυπαρξία κρατικών επεμβάσεων σε παρανομίες σε βάρος του Περιβάλλοντος και όχι μόνο. Θα είναι εξαιρετικά λυπηρό η Χώρα μας να στερηθεί των πολλά υποσχόμενων υδατοεκτροφών και υδατοκαλλιεργειών εξ αιτίας των παραπάνω. Η Ελλάδα με την δαντελωτή ακτογραμμή της ηπειρωτικής χώρας και τα 1.000 νησιά έχει ακτογραμμή 16.040 χιλιομέτρων, την μεγαλύτερη στη λεκάνη της Μεσογείου. Με σωστό θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό των ακτών μπορούν να αναπτυχθούν άνετα, χωριστά και απερίσπαστα και οι τουριστικές επιχειρήσεις, και τα θαλάσσια αιολικά πάρκα, και οι υδατοεκτροφικές και υδατοκαλλιεργητικές επιχειρήσεις και να αφεθούν πολλές παραλίες χωρίς καμία παρέμβαση. Αρκεί το αγροτικό Υπουργείο σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος να εκπονήσει τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, να θεσμοθετήσουν τους κανόνες επιχειρηματικής δράσης για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και να συστήσουν αξιόπιστες ελεγκτικές Υπηρεσίες για τον έλεγχο τήρησης των κανόνων επιχειρηματικής δράσης. Έχουμε τέτοιο κράτος που να κάνει τα παραπάνω; Όχι, αλλά ας ελπίσουμε κάποτε οι Πολιτικοί μας να βάλουν το συμφέρον της Ελλάδος πάνω από το κομματικό τους συμφέρον και να φτιάξουν σωστά Υπουργεία χωρίς κομματικούς γραμματείς, όπως στην Εσπερία.

Η αδιαφορία των επιχειρηματιών είναι διότι, κάθε χωροθέτηση-εγκατάσταση στόχο έχει ο άνεμος να είναι βοηθός τους και αντίθετος από την υδατοκαλλιέργεια ώστε τα απόβλητα να ταξιδεύουν. -Σημαντικό θέμα είναι η αποτέφρωση σε κλιβάνους και η καθημερινή καταγραφή για την απομάκρυνση των νεκρών και άρρωστων ψαριών,(από τις πληροφορίες μας ανέρχεται σε ποσοστό του 20% της παραγωγής)και είναι αμφίβολο εάν τηρούνται τα μέτρα αυτά, (θα έχει επιπτώσεις στην δημόσια υγεία και στα ελεύθερα ψάρια από τα χρησιμοποιούμενα αντιβιοτικά). -Να εξασφαλισθεί η διακίνηση των ψαριών–τροφών–φορτηγών–ψυγείων έξω από τις κατοικημένες περιοχές. -Να υποχρεώνεται κάθε μονάδα να πραγματοποιούν αναλύσεις του θαλάσσιου χώρου όπως και του βυθού, ανά δίμηνο, από Δημόσια εργαστήρια,και αυτές να γίνονται σε μεγαλύτερη απόσταση από τους κλωβούς [διότι τα θαλάσσια ρεύματα στέλνουν πολύ μακρύτερα τα απόβλητα της εκάστοτε μονάδας ρυπαίνοντας προσθετικά]. Ειδικά σε κλειστούς κόλπους που δεν υπάρχουν τα ανάλογα ρεύματα, η συγκέντρωση γίνεται στο κέντρο τους. Άρα προϋπόθεση ΠΡΙΝ την όποια έγκριση για εγκατάσταση θα πρέπει να υπάρχουν μελέτες του χώρου. -Να ελέγχει η πολιτεία τα διάφορα Πανεπιστήμια, ΕΛΚΕΘΕ που κατά κανόνα έχουν χορηγούς τους ίδιους τους Υδατοκαλλιεργητές και τους γύρω προμηθευτές των για τις μελέτες και τα προγράμματα τους. Μέτρα εξυγίανσης δεν σημαίνει προστατευτισμός αποκλειστικά και ΜΟΝΟΝ των υδατ/των.

Η παρέμβαση μας αυτή θέλουμε να κριθεί με αντικειμενικότητα και στα πραγματικά γεγονότα. σήμερα εμπειρία μας στην περιοχή που έχουμε επενδύσει προκύπτει ότι,η Πολιτεία δεν κάνει καν προληπτικό έλεγχο για τις προτεινόμενες περιοχές ούτε υποχρεώνει τον μελετητή να ερευνήσει, αναλύσει , συζητήσει τις προοπτικές της κάθε προτεινόμενης περιοχής πριν την όποια κατάθεση - πρόταση -μελέτη – εγκατάστασης. Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να υποχρεώνονται οι μελετητές είναι να έλθουν σε επαφή με τους τοπικούς φορείς, Συλλόγους , Δήμους, διότι αυτά τα θέματα τα γνωρίζουν ΜΟΝΟΝ αυτοί, για το ποιες είναι οι προοπτικές ή τι έχει προ εγκριθεί για την περιοχή τους. -Να αποκλεισθούν οι κλειστοί όρμοι όπως του Σκορπονερίου από την όποια εγκατάσταση Υ/Κ εκτός και εάν για την λειτουργία της μονάδας θα πρέπει να αποκλεισθεί η όποια άλλη χωροθέτηση η επένδυση όπως οι κατοικίες και ο τουρισμός. Για αυτό το μπάχαλο την ευθύνη την έχει το κράτος(Να μας αποζημίωση & να ανήκει ολόκληρος ο όρμος στην μονάδα της Υ/Κ ) Να γίνουν μελέτες – έρευνα για τις συγκεκριμένες προτεινόμενες περιοχές, για την ταχύτητα των θαλάσσιων ρευμάτων και να μην αποτελεί όμως στοιχείο για την εγκατάσταση ΥΔ διότι η επιβάρυνση των αποβλήτων είναι προσθετική και δεν είναι στοιχείο βλάβης του θαλάσσιου οικοσυστήματος τα 100μ μόνο η απόσταση. (προληπτικός έλεγχος επιπτώσεων ). -Ο ορισμός του όρμου να είναι συγκεκριμένος δηλ.το στόμιό του να είναι μεγαλύτερο του βάθους-μήκος, και να απέχει τουλάχιστον 2000 χιλ. από την πλησιέστερη κολυμβητική ακτή, με ελάχιστο βάθος εγκατάστασης της Υ/Κ τα 40 μέτρα. (για την βιολογική καλλιέργεια προβλέπεται η μεταξύ Υ/Κ απόσταση να είναι 6χιλ.? ) -Οι αρμόδιες υπηρεσίες της Πολιτείας να εξοπλιστούν με το ανάλογο επιστημονικό προσωπικό Η ίδιες αδειοδοτήσεις αναφέρουν τα στοιχεία εκείνα που θα πρέπει να εφαρμόζω ντε στην λειτουργία των μονάδων (αλλά και πάλι δεν ελέγχουνε)

Σαφώς ένα άρθρο πίεσης προς την κυβέρνηση, προς τι όμως, όταν η ίδια θέλει να 24πλασιάσει την έκταση των ιχθυοκαλλιεργειών; Δεν θα επαναλάβω όσα σωστά ειπώθηκαν για τα χημικά και τα αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται μοιραία σε κάθε περίπτωση συγκέντρωσης μεγάλου αριθμού ψαριών σε μικρό χώρο, ούτε για τις εργασιακές σχέσεις και τις επιπτώσεις στο περιβάλλον. Οι ιχθυοκαλλιέργειες στις οποίες αναφερόμαστε και είναι η συντριπτική πλειοψηφία, όπου εκτρέφονται ψάρια που είναι ψηλά στην τροφική αλυσίδα, ΔΕΝ είναι ούτε αειφόρος ούτε παραγωγική δραστηριότητα. Αυτό διότι κάθε ψάρι τέτοιας εκτροφής όταν φτάνει στη ζυγαριά έχει καταναλώσει άγρια ψάρια, πολλαπλάσια του βάρους του. Αυτές οι ιχθυοκαλλιέργειες είναι κρίκος της καταστροφικής αλυσίδας της βιομηχανικής αλιείας που είναι βαριά επιδοτούμενη και σε συνθήκες φαρ ουέστ εξαντλεί τα παγκόσμια αλιεύματα. 15% των δηλωμένων αλιευμάτων πηγαίνουν για τροφή σε ιχθυοκαλλιέργειες και άλλο 15% σε πουλερικά και γουρούνια βιομηχανικής εκτροφής. Ως εκ τούτου 1) δεν είναι αειφόρες αφού συμμετέχουν στην εξάντληση των παγκόσμιων αλιευμάτων και 2) ΔΕΝ είναι παραγωγική δραστηριότητα αλλά ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ, εφόσον μπαίνει σε αυτές περισσότερη ιχθυομάζα απο όση βγαίνει.

και η απάντηση είναι Όχι βέβαια!! Για να συνηγορήσω στα προηγούμενα σχόλια αναφέρω ότι έχουμε ζήσει εδώ και 35 χρόνια με τις ιχθυοκαλλιέργειες στο Μύτικα Αιτωλοακαρνανίας και σε όλη την παράκτια ζώνη του δήμου Ξηρομέρου, όπως και στο απέναντι νησί του Καλάμου Λευκάδος κι έχουμε δει τα αποτελέσματά τους… Πρόκειται για επιχειρήσεις που στήθηκαν εκείνα τα χρόνια από «τυχοδιώκτες» και τις παρέες τους, χωρίς νόμιμες άδειες, με παράνομες επεκτάσεις όλα αυτά τα χρόνια, πάνω σε λειμώνες Ποσειδωνίας, μέσα σε αρχαιολογικούς χώρους και προστατευόμενες περιοχές Natura και Ramsar, δίπλα σε παραδοσιακά ιαματικά λουτρά και σε τουριστικά αναπτυσσόμενη περιοχή Κι ενώ οι επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον είναι ορατές, με την καταστροφή της «προστατευόμενης» ποσειδωνίας και την υποβάθμιση των ιχθυαποθεμάτων ειδικά μέσα στο φυσικό «ιβάρι» του κόλπου του Μύτικα, όλες αυτές οι επιχειρήσεις ιχθυοκαλλιέργειας που λειτουργούν χρόνια τώρα με την ανοχή των ανεύθυνων «υπευθύνων» χωρίς κανέναν ουσιαστικό έλεγχο, με αυθαιρεσίες σε θάλασσα και σε στεριά, με υπαλλήλους που ζουν σε εργασιακό μεσαίωνα, έρχονται με μια πληρωμένη από τους ίδιους μελέτη να νομιμοποιήσουν τις παρανομίες τους και να δεσμεύσουν τεράστιες επιπλέον εκτάσεις, υποθηκεύοντας το μέλλον των κατοίκων, το μέλλον του τόπου που πλέον κινδυνεύει περιβαλλοντικά και οι αρμόδιοι περί άλλων τυρβάζουν. Εε ‘Οχι λοιπόν κύριε Αναγνόπουλε, δεν τις θέλουμε αυτές τις ιχθυοκαλλιέργειες που καταστρέφουν τον τόπο μας, τον φυσικό του πλούτο, που στραγγαλίζουν τις ζωές μας.

Είναι γνωστές οι απόψεις όσων έχουν οικονομικά συμφέροντα απο τις Υ/Δ. Κανείς δεν απαντά στις προβληματικές επενδύσεις των Υ/Κ (πόσες επιχειρήσεις Υ/Δ έχουν πτωχεύσει και πόσα χρήματα έχουν χάσει τράπεζες & δημόσιο/φυσικά αυτά τα χρήματα τα πληρώνουν οι πολίτες) Γιατί όλες οι μελέτες γίνονται για συνενώσεις ,εξαγορές, με μέτρα για την παραμονή των Υ/Δ στις γνωστές θέσεις που λειτουργούν επί σειρά ετών ? τώρα έχουμε της Π.Ο.Α.Υ που θα κρίνουν τις Προ υπάρχουσες θέσεις τους. Οι έχοντες έννομο συμφέρον θα είναι αυτές που θα κρίνουν (Θα διοικούνται από τους ίδιους τους Υ/Κ) Τώρα γιατί μιλούν για αύξηση της οικονομικής ανάπτυξης της κάθε περιοχής όταν είναι γνωστό όπου υπάρχει δραστηριότητα Υ/Δ η περιοχή υποβαθμίζεται, αναστέλλει την όποια ανάπτυξη και μάλιστα μειώνει όλες τις αξίες. Φυσικά δεν μιλούν για ποιους εργαζόμενους χρησιμοποιούν. Υπάρχουν τόσες πολλές μελέτες για την εμφάνιση του θαλάσσιου μετώπου, μελέτες απο την επιβάρυνση που του θαλάσσιου περιβάλλοντος απο τις τροφές, την ρίψη αντιβιοτικών, τα κόπρανα, κλπ. Μήπως θα έπρεπε το κράτος η περιβαλλοντικές οργανώσεις να ασχοληθούν σοβαρά & αντικειμενικά ? Μήπως όλοι αυτοί οι ειδήμονες μελετητές, ΕΛΚΕΘΕ που χρηματοδοτούνται απο τους Υ/Δ σκεφθούν και τους πολίτες?

Προφανώς και ΟΧΙ!!! Ζήσαμε 35 χρόνια τη λαίλαπα των ιχυθοτροφείων στον Κόλπο της Αταλάντης με 12 μονάδες στα δυο νησιά Γάιδαρος και Αταλαντονήσι όπου χιλιάδες τόνοι απόβλητα(κόπρανα και ούρα των ψαριών , υπολείμματα τροφών , αντιβιοτικά) να πέφτουν στη θάλασσα και να πηγαινοέρχονται στις παραλίες μας μαζί με σακούλες, τεράστιους σωλήνες και σημαδούρες !!! Μια θάλασσα άθλια, κίτρινη, θολή, να μπαίνουμε μέσα και να μη βλέπουμε τα πόδια μας! Και ζούμε σήμερα ακόμα με τον εφιάλτη της ΠΟΑΥ Αταλάντης Λάρυμνας όπου ετοιμάζονται να αυξήσουν την υφιστάμενη δυναμικότητα από 6.500 τόνους σε 32.000 τόνους με μία ΣΜΠΕ γεμάτη ψέματα, λάθη, ελλείψεις και διαστρεβλώσεις και όλα αυτά μέσα σε ένα Βόρειο Ευβοϊκό Κόλπο κλειστό, μέτριας οικολογικής και γενικής κατάστασης που κινδυνεύει να κατέβει κατηγορία και να καταντήσει κακής οικολογικής κατάστασης –με δυο λόγια να γίνουμε η πίσω αυλή της χώρας! ΟΧΙ και πάλι ΟΧΙ!!!

Φαιδρή η παραίνεση για σοβαρότητα από ένα ασόβαρο άρθρο γνώμης, που αποκρύπτει ό,τι δεν εξυπηρετεί το αφήγημά του και τα συμφέροντα των εταιρειών (έχει ήδη αναλυθεί σε πληθώρα σχολίων), και επιχειρεί με σοφιστίες να παρουσιάσει μια εικόνα των κοινοτήτων που αντιδρούν στην εκβιομηχάνιση των ακτών τους ως αδιάφορων για τον τόπο και την ίδια τους την υγεία. Κανένα μέρος δεν είναι χωρίς προβλήματα, όμως οι κάτοικοι του Πόρου αγωνίζονται για να λύσουν τα υπάρχοντα (όπως με αποκατάσταση του βιολογικού καθαρισμού, ο οποίος φυσικά και υπάρχει, αντίθετα με τα ψεύδη του άρθρου) και να μη φορτωθούν και άλλα. Έλα, μπάρμπα μου, να σου δείξω τα αμπελοχώραφά σου…

Δεν θέλουμε καμία δραστηριότητα η οποία παραβιάζει τον νόμο, χρηματοδοτείται από δημόσια χρήματα, καταλαμβάνει δημόσιο χώρο και οι πολίτες δεν έχουν κανένα λόγο σε όλο αυτό. Θέλουμε δραστηριότητες που να σέβονται το περιβάλλον, τις δημοκρατικές διαδικασίες, τη βούληση των τοπικών αρχών οι οποίες δεν είναι διακοσμητικές ή απλά εκτελεστές εντολών και κάτι που δεν ακούγεται αλλά αρχίζει και γίνεται όλο και πιο γνωστό: δραστηριότητες που δεν στερούν την τροφή από λαούς που βρίσκονται σε δυσχερέστερη θέση όπως οι χώρες της Αφρικής. Υπάρχουν όλο και περισσότερες δημοσιογραφικές έρευνες που παρουσιάζουν αυτή την πτυχή. Είναι ανήθικο να βαφτίζουμε διατροφική ασφάλεια στη Δύση, την παραγωγή σολομού, τσιπούρας και λαβρακιου και να δημιουργούμε διατροφική ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ στη Σενεγάλη και σε άλλες αφρικανικές χώρες. Και σαφώς, με ότι προεκτάσεις έχει αυτό για την τροφή, τις δουλειές, την ασφάλεια και την μετέπειτα μετανάστευση αυτών των λαών. Υπάρχουν παλαιότερες έρευνες που συσχετίζουν τη στροφή προς την πειρατεία και το τζιχαντισμό στη Σομαλία με την παρουσία ξένων αλιευτικών. Εσείς, το θέλετε τελικά αυτό ή όχι;

Όχι - δεν τα θέλουμε. Τα ιχθυοτροφεία καταστρέφουν το περιβάλλον, τις τοπικές οικονομίες και μοιάζουν σαν αρρώστια απάνω στη θάλασσα.