του Szymon Karda*
Έτσι, η υποχρηµατοδοτούµενη, απαρχαιωµένη και κακώς διασυνδεδεµένη ηλεκτρική υποδοµή της ΕΕ δεν µπορεί να ακολουθήσει τον αυξανόµενο ρόλο των ανανεώσιµων πηγών ενέργειας. Το πιο σηµαντικό, όµως, είναι ότι αυτή η διακοπή έδειξε ότι η ΕΕ χρειάζεται µια νέα προσέγγιση στην ενεργειακή τους ασφάλεια και υποδοµή.
Πρώτον, η ΕΕ πρέπει να επιταχύνει επειγόντως τις επενδύσεις στον εκσυγχρονισµό και επέκταση των δικτύων ενέργειας. Για να επιτευχθεί µεταφορά ενέργειας σε πραγµατικό χρόνο, η ΕΕ θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα στη χρηµατοδότηση λειτουργικών διασυνδέσεων.
∆εύτερον, η ταχεία αύξηση των ανανεώσιµων πηγών ενέργειας απαιτεί την ανάπτυξη σταθεροποιητικών συστηµάτων στην αποθήκευση ενέργειας. Η ΕΕ πρέπει να υποστηρίξει επενδύσεις σε τεχνολογίες αποθήκευσης, όπως µπαταρίες λιθίου-ιόντων, υδροηλεκτρικά εργοστάσια µε συστήµατα αποθήκευσης υδρογόνου.
Τρίτον, η ΕΕ πρέπει να επιταχύνει την ψηφιοποίηση των ενεργειακών συστηµάτων. Η ευρεία εισαγωγή έξυπνων δικτύων, συστηµάτων πρόβλεψης βασισµένων στην τεχνητή νοηµοσύνη και έξυπνων µετρητών θα επιτρέψει ταχύτερη ανταπόκριση σε διάφορους κινδύνους, όπως κυβερνοασφάλεια, αστάθεια του δικτύου.
[…]. Ο κύριος ύποπτος είναι η απότοµη πτώση της ενεργειακής παραγωγής στη νοτιοδυτική Ισπανία, ιδιαίτερα στην περιοχή της Εξτρεµαδούρας, όπου βρίσκονται πολλά ηλιακά πάρκα και το πυρηνικό εργοστάσιο Αλµαράθ. […] Παρόλο που οι ανανεώσιµες πηγές ενέργειας δεν προκάλεσαν άµεσα τη διακοπή, το µεγάλο µερίδιό τους στο ενεργειακό µείγµα ίσως να αύξησε την ευπάθεια του δικτύου σε διαταραχές.
*Ανώτερου ερευνητή πολιτικής για την ενέργεια στο πλαίσιο του προγράµµατος European Power, µε έδρα το γραφείο του Ευρωπαϊκού Συµβούλιο ∆ιεθνών Σχέσεων-ECFR στη Βαρσοβία
