Το γεγονός ότι διαµαρτύρονται µε σθένος ανά τη Γηραιά οι αγρότες, κάνει την εγχώρια πολιτική κυβερνητική σκηνή να υπολογίζει µε… σεβασµό αυτή την κάστα και να βγάζει από νωρίς απέξω τα περί υποκινούµενων διαµαρτυριών. Αν µη τι άλλο τα τεράστια δοµικά και διαχειριστικά ζητήµατα που µένουν ανεπίλυτα στο διηνεκές από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, σε συνδυασµό µε την κλιµατική και ενεργειακή κρίση, κάνουν αφόρητη την κατάσταση για τους Έλληνες αγρότες. Τι ζητούν; Επιδοτήσεις και αποζηµιώσεις στην ώρα τους, όχι πετσοκοµένες από λάθη άλλων, φοραπαλλαγές, ελέγχους στην αγορά και κίνητρα για παραµονή στο επάγγελµα. Ακούει κανείς;
- Kάποιοι εκ του αστικού χώρου, λένε ότι δεν εκπλήσσουν λοιπόν οι αγροτικές κινητοποιήσεις που λαµβάνουν σχεδόν εθιµοτυπικά χώρο σχεδόν κάθε χρόνο το διάστηµα Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου µε επίκεντρο τον Θεσσαλικό κάµπο, καθώς είναι η εποχή που δεν χρειάζεται να πάνε στα χωράφια τους.
- Μόνο που αυτή τη φορά, οι αγρότες δεν έχουν καν χωράφια, αφού 180.000 στρέµµατα είναι κάτω από το νερό, ελέω Daniel.
- ∆υστυχώς, το αγροτικό ζήτηµα έρχεται κάθε φορά στο προσκήνιο όταν τα τρακτέρ βγαίνουν στους δρόµους, µε τους κυβερνώντες να ισχυρίζονται πόσο καλά καµωµένα και καλοπληρωµένα είναι τα πάντα. Φευ!
