Μεγαλώνοντας δίπλα στα ζωντανά και συντροφεύοντας τον πατέρα της από πολύ μικρή, ήταν εκείνη που θα αναλάμβανε κάποια στιγμή το κοπάδι. Σήμερα σε ηλικία 20 ετών, έχει στο υποστατικό της περίπου 100 πρόβατα και γίδια, με τον πληθυσμό τους να μοιράζεται σε γαλακτοπαραγωγικά και κρεατοπαραγωγικά ζώα. Σύντροφός της ο πατέρας της, ο οποίος με τη σειρά του ανέλαβε πριν από αρκετά χρόνια το κοπάδι από τον δικό του πατέρα. Η παραγωγική έδρα της οικογένειας Ρέτσα εντοπίζεται στα πεδινά της κοινότητας Γαβαλά του δήμου Κύμης – Αλιβερίου στην Εύβοια.
Κινούμενη μακριά από την στερεοτυπική εικόνα ενός άντρα κτηνοτρόφου, η Μαρία δέχτηκε και συνεχίζει να δέχεται καθημερινά την ενθάρρυνση των γύρω της για τη δουλειά της, λέγοντας ότι πολλοί από τους ανθρώπους που την ακολουθούν στα social media εκφράζουν την εκτίμηση και τον θαυμασμό τους για τον επαγγελματικό δρόμο που εκείνη διάλεξε, υποστηρίζοντας την ενασχόλησή της με ένα ομολογουμένως «δύσκολο» επάγγελμα.
Κίνητρο για την ενασχόληση με την κτηνοτροφία η αγάπη για τα ζώα
Αυτό που την ώθησε να γίνει κτηνοτρόφος ήταν πρωτίστως η αγάπη της για τα ζώα και τη φύση, λέει στην Agrenda. «Είχα πάντοτε μέσα μου το μικρόβιο της αγάπης για τα ζώα. Και ποτέ δεν γεννήθηκε μέσα μου το δίλημμα εάν θα έκανα κάτι άλλο ή αυτό που κάνω τώρα που μιλάμε».
«Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το κοπάδι από την εποχή που βρισκόμουν στην τετάρτη δημοτικού. Από τα δύο παιδιά της οικογένειας, εκείνη ήταν που έθελξε η κτηνοτροφία. Ο αδελφός της διάλεξε να “λοξοδρομήσει”, ακολουθώντας διαφορετική επαγγελματική διαδρομή».
Η καθημερινότητα
Το πρόγραμμά της ξεκινάει καθημερινά στις 5.30 το πρωί, την ώρα που ξυπνάει και πηγαίνει στα ζώα για να ξεκινήσει το τάισμα. Τις μέρες τις κακοκαιρίας ή του έντονου ψύχους η μέρα ξεκινάει λίγο αργότερα, γύρω στις 07.00, για να προλάβει να ξημερώσει. Μόλις φτάσει στον στάβολ ετοιμάζει τις τροφές για τα γίδια και τα πρόβατα και μετά ταΐζει τα κουνέλια, τις κότες και τα σκυλιά που συντροφεύουν το κοπάδι της. Αργότερα καταφθάνει ο πατέρας της, καθαρίζει το στάβλο κι όταν γυρίσουν τα ζώα από τη βοσκή βρίσκουν το μέρος καθαρό.
Το γάλα που παράγεται από τα ζωντανά εξυπηρετεί τις ανάγκες της οικογένειάς της και την παραγωγή τυριών για το σπίτι, καθώς «δεν το ζητάνε οι γαλατάδες. Μέρος του πηγαίνει και σε κάποιους ιδιώτες που μπορεί να θελήσουν κάποιες ποσότητες για τις ανάγκες τους. Κύρια πηγή εισοδήματος αποτελεί η πώληση των ζώων σε κρεοπωλεία με τα οποία συνεργαζόμαστε», συμπληρώνει η Μαρία Ρέτσα.
Όραμά της να μεγαλώσει το κοπάδι και να αποκτήσει μεγαλύτερους στάβλους
Στα σχέδιά της είναι να μεγαλώσει το κοπάδι της και να αποκτήσει πιο σύγχρονες εγκαταστάσεις σταβλισμού με μεγαλύτερους χώρους φιλοξενίας για τα ζώα.
Στεκόμενη στους παράγοντες δυσχερειών που εμφανίζει το επάγγελμά της, στέκεται στο αυξημένο κόστος των ζωοτροφών και στις ασύμφορες τιμές που μπορεί να πιάσει το γάλα ή η πώληση των ζώων στην αγορά. Όπως αναφέρει συγκεκριμένα οι τιμές κατά την περσινή χρονιά δεν υπερέβησαν τα 2,5 – 3 ευρώ για τα κατσίκια.
Κι αν κάποιος της έθετε το ερώτημα, εάν θα ήταν σώφρον να ξεκινήσει το επάγγελμα του κτηνοτρόφου ή όχι, η ίδια απαντά με βεβαιότητα: «Θα έλεγα σε κάθε άνθρωπο που θέλει να ασχοληθεί, ότι παρά τις δυσκολίες που μπορεί να έχει και την έκθεση στις καιρικές συνθήκες όλες τις ημέρες του έτους, να το αποφασίσει και να το πράξει. Χρειαζόμαστε νέους κτηνοτρόφους και η πραγματικότητα είναι ότι τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι είναι εκείνοι εγκαταλείπουν το επάγγελμα, παρά εκείνοι που καταπιάνονται με αυτό».
