Ακόµα δεν έχουν ακουστεί προπωλήσεις, κάτι το οποίο θα βοηθούσε στο να δούµε τι περιθώρια υπάρχουν για τις τιµές στα αλώνια. Είναι βέβαιο πως µέχρι τον Ιούνιο τα φετινά αποθέµατα προς πώληση θα έχουν σχεδόν µηδενιστεί, οπότε και η προσφορά θα αφορά αποκλειστικά τη νέα παραγωγή. Παράλληλα πρέπει να σηµειωθεί πως όλοι οι µεγάλοι τοπικοί µύλοι κατέχουν σηµαντικό απόθεµα στις αποθήκες τους, δεδοµένου ότι η σχέση τιµής και ποιότητας φέτος ευνοούσε το «στοκάρισµα».
Στα σκληρά σιτάρια, για τρίτη εβδοµάδα δεν είχαµε αλλαγές στη νέα λίστα της Φότζια. Συγκεκριµένα στα ποιοτικά σιτάρια µε ειδικό βάρος 80 kg/hl, υαλώδη 80% και πρωτεΐνη 12% η τιµή αποθήκης παραγωγού κυµάνθηκε στα 305-310 ευρώ ο τόνος. Επίσης για τη δεύτερη ποιότητα µε ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 11,5% η τιµή αποθήκης παραγωγού διαπραγµατεύτηκε στα 300-305 ευρώ ο τόνος. Στη Γαλλία αντίστοιχα, οι τιµές επίσης έµειναν σταθερές στα υψηλά τους, στα 270 ευρώ ο τόνος παραδοτέα σε γαλλικό λιµάνι, παρότι δεν σηµειώθηκαν νέες πωλήσεις. Υποβόσκει µια ανησυχία σχετικά µε την πορεία της νέας παραγωγής, καθότι η σοδειά δείχνει σε χειρότερη κατάσταση σε σχέση µε την αντίστοιχη περσινή.
Στο χρηµατιστήριο του Σικάγο, την ίδια ώρα, τα µαλακά στάρια διόρθωσαν ως αποτέλεσµα της ρευστοποίησης κερδών από παλαιότερες ανοδικές θέσεις. Παράλληλα βοήθησε σε αυτή την κίνηση και η βελτίωση των καιρικών συνθηκών σε όλες τις βασικές χώρες καλλιέργειας σίτου, σβήνοντας για την ώρα τις ανησυχίες που υπήρχαν αναφορικά µε τη διαθεσιµότητα µαλακού στη νέα σεζόν. Στη Γαλλία, τέλος, οι τιµές κατέγραψαν απώλειες µε τα συµβόλαια Σεπτεµβρίου ‘20 να κυµαίνονται στα 184 ευρώ ο τόνος, χάνοντας σχεδόν 10 ευρώ µέσα σε µια εβδοµάδα.
