Οι Ιταλοί φαίνεται πως ξεπέρασαν το αρχικό άγχος περί κάλυψης των αναγκών τους, βάσει των προδιαγραφών που απαιτούνται για το σήµα «made in Italy» στα ζυµαρικά τους, και µάλλον δεν θα βιαστούν για νέες αγορές. Επίσης πλησιάζουµε τον Αύγουστο, οπότε και παραδοσιακά η αγορά λειτουργεί σε πολύ χαµηλότερους ρυθµούς.
Στα σκληρά σιτάρια, σηµαντικές απώλειες της τάξης των 20 ευρώ ο τόνος είχαµε στις νέες τιµές της λίστας της Φότζια. Συγκεκριµένα τα ποιοτικά σιτάρια µε ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 80% και πρωτεΐνη 13% διαπραγµατεύονται µε τιµή αποθήκης παραγωγού στα 310-315 ευρώ ο τόνος. Επίσης για τη δεύτερη ποιότητα µε ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 12% η τιµή αποθήκης παραγωγού είναι στα 300-305 ευρώ ο τόνος. Η ιταλική αγορά δείχνει να αποφορτίζει από την αρχική άνοδο στα αλώνια, δεδοµένου ότι η σοδειά του Καναδά εξακολουθεί να είναι υποσχόµενη. Αντιθέτως στη Γαλλία έχουµε άνοδο των τιµών στα 300 ευρώ ο τόνος παραδοτέα σε λιµάνι τους, ως αποτέλεσµα των µειωµένων φετινών αποδόσεων και επίσηµοι φορείς εκτιµούν µείωση παραγωγής περί τους 250.000 τόνους.
Στο χρηµατιστήριο του Σικάγο, οι δυσκολίες της καλλιέργειας σε βασικές εξαγωγικές χώρες µαλακού (Γαλλία, ΗΠΑ, Αργεντινή) προκάλεσαν την άνοδο των χρηµατιστηριακών τιµών. Παράλληλα επηρεάζει θετικά και η γενικότερη ανοδική πορεία των χρηµατιστηρίων (εµπορευµάτων και αξιών). Στη Γαλλία η σοδειά αναθεωρείται
