Με κάθετη πτώση 60 ευρώ στη Φότζια το σκληρό μετά το καλοκαίρι

Η κάθετη πτώση στη νέα λίστα τιμών τοποθετεί στα 395 με 400 ευρώ ο τόνος την πρώτη ποιότητα σκληρού σίτου με µε ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 12%. Για τη δεύτερη ποιότητα µε ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 50% και πρωτεΐνη 11% η τιµή αποθήκης εµπόρου κυµαίνεται στα 385 με 390 ευρώ ο τόνος. Οι προηγούμενες τιμές, αναρτημένες στις 3 Αυγούστου, τοποθετούσαν στα 355 με 360 ευρώ ο τόνος την πρώτη ποιότητα σκληρού σίτου και στα 445 με 450 ευρώ τη δεύτερη.

Η εξέλιξη αυτή έρχεται να ανατρέψει τα δεδομένα και στην εγχώρια αγορά όπου φαίνεται πως δεν θα αργήσουν οι αναπροσαρμογές των τιμών σε συνάρτηση με τις τιμές της Ιταλίας. Μάλιστα, η διόρθωση της Φότζια έγινε μια ημέρα μετά την ανακοίνωση εκτιμήσεων παραγωγής στον Καναδά, κάτι που δείχνει ότι η αγορά είχε υπερτιμήσει τις προοπτικές προσφοράς, παρά την πτώση της παραγωγής κατά 26% συγκριτικά με πέρυσι. Ο Καναδάς αναμένει μια σοδειά της τάξης των 4,3 εκατ. τόνων έναντι 6,1 εκατ. τόνων το 2022, ωστόσο οι ισορροπίες στη διεθνή αγορά, δεν φαίνεται πως επιτρέπουν μια επανάληψη της εμπορικής περιόδου 2021-22, όταν ο Καναδάς συγκόμισε κάτω από 3 εκατ. τόνους. Ήδη από τα τέλη Ιουλίου, όταν η Αλγερία ακύρωσε διαγωνισμό για αγορά 50.000 τόνων σκληρού σίτου, θεωρώντας τις τιμές πολύ υψηλές.

Με 4,3 εκατ. τόνους σκληρό ο Καναδάς, βουτιά 48 ευρώ στο Μπάρι πριν τη Φότζια

Μείωση παραγωγής σκληρού σίτου 26% στους 4,3 εκατ. τόνους έδειξε η πρώτη επίσημη μέτρηση της στατιστικής υπηρεσίας του Καναδά, που δημοσιεύθηκε αργά το απόγευμα της Τρίτης 29 Αυγούστου, σε μια εξέλιξη που επιβεβαιώνει μεν τις αρχικές αγωνίες περί προβληματικής σοδειάς, αλλά δεν είναι τόσο δραματική ώστε να υποστηρίξει περαιτέρω άνοδο στις τιμές.

Ήδη οι τιμές στην Ευρώπη ξεκίνησαν να υποχωρούν, με τελευταία έκφραση του πνεύματος διόρθωσης, να γίνεται στο Μπάρι στις 29 Αυγούστου, όπου σημειώθηκε βουτιά 48 ευρώ ο τόνος για τα ιταλικά σκληρά σιτάρια και 10 ευρώ ο τόνος για τις προελεύσεις του Καναδά. Είχε προηγηθεί μια πτωτική συνεδρίαση στη Μπολόνια την περασμένη Πέμπτη, που έκοψε 10 ευρώ ο τόνος στις τιμές σκληρού σίτου, ενώ λίγο νωρίτερα, στο Μιλάνο, οι καναδικές προελεύσεις σκληρού σίτου, έγραψαν απώλειες 12 ευρώ ο τόνος.

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένονται οι σημερινές αποφάσεις στο εμπορικό κέντρο της Φότζια, το οποίο είναι και σημείο αναφοράς για τις ελληνικές τιμές, αν και το πνεύμα στις αγορές αφήνει δικαιολογημένες υποψίες πως και εκεί οι τιμές θα ακολουθήσουν στην πτώση.

Η τελευταία λίστα τιμών στο Μπάρι, τοποθετεί πλέον στα 395 με 405 ευρώ ο τόνος την πρώτη ποιότητα σκληρού σίτου (fino), ενώ η δεύτερη, διαπραγματεύεται στα 377 με 387 ευρώ ο τόνος. Η παραγωγή του Καναδά για τα σκληρά σιτάρια με πρωτεΐνη 15% διαπραγματεύεται πλέον στα 505 με 515 ευρώ ο τόνος έναντι ενός εύρους 515-520 ευρώ στις 8 Αυγούστου.

Στη σοδειά του Καναδά τώρα, η Στατιστική Υπηρεσία της χώρας, αναμένει μια παραγωγή της τάξης των 4,3 εκατ. τόνων έναντι των 6,1 εκατ. τόνων πέρυσι. Πρόκειται για μια σημαντική μείωση αλλά σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει την κατάσταση του 2021, όταν συγκομίστηκαν κάτω από 3 εκατ. τόνους σκληρού σίτου. Όπως έγραφε η Agrenda στο περασμένο φύλλο, ο «αριθμός» στον όγκο παραγωγής που θα δώσει σήμα στις αγορές είναι το «4». Εφόσον πλέον η σοδειά διατηρείται με σχετική άνεση πάνω από τους 4 εκατ. τόνους στον Καναδά, τότε λίγο έως πολύ, οι τιμές με τις οποίες εμπορεύονταν τα καναδέζικα στάρια στην Ιταλία ( 520 ευρώ ο τόνος) κρίθηκαν τελικά ως υψηλές, ειδικά τώρα που το ευρώ αποδυναμώθηκε.

Μάλιστα, στην ευρύτερη εικόνα αξίζει να συνυπολογιστεί και η κατάσταση στις αγορές μαλακού σίτου, που εδώ και δύο εβδομάδες βρίσκονται σε πτώση.

Υποχωρούν οι τιμές στο μαλακό σιτάρι, τριβές για το σκληρό πριν την αποτίμηση της σοδειάς Καναδά στη Φότζια

Νευρικότητα στις αγορές που για την ώρα µεταφράζεται σε στασιµότητα των τιµών σιτηρών αναφέρουν τα περισσότερα ενηµερωτικά σηµειώµατα που κυκλοφορούν στα ενεργά εµπορικά κέντρα, µε το ενδιαφέρον πλέον, ειδικά στην περίπτωση του σκληρού σίτου, να µεταφέρεται για την προσεχή εβδοµάδα κατά την οποία ο Καναδάς θα δώσει τις πρώτες επίσηµες εκτιµήσεις για το µέγεθος της φετινής παραγωγής, ενώ µια ηµέρα µετά, στις 30 Αυγούστου, η Φότζια θα ανακοινώσει τη νέα της λίστα τιµών. 

Στο µεταξύ, στον Καναδά, µε τη συγκοµιδή να προσεγγίζει το 7% της παραγωγής, οι τιµές σκληρού σίτου οριακά έµειναν αµετάβλητες στα 360 ευρώ ο τόνος.

Χρηµατιστηριακά, στα µαλακά σιτάρια, διαφαίνεται και εδώ µια σταθεροποίηση των τιµών στο επίπεδο των 230 ευρώ ο τόνος, µια περιοχή στην οποία µε µικρές αποκλείσεις ανάλογα µε τις εκάστοτε εξελίξεις στα διάφορα µέτωπα που διαµορφώνουν την αγορά (Μαύρη Θάλασσα, καιρός, ποιότητες παραγωγών στην Ευρώπη) φαίνεται πως η αγορά βρίσκει το λεγόµενο equilibrium τους τελευταίους µήνες, δηλαδή ένα σηµείο ισορροπίας µετά από κάθε ανοδική ή πτωτική διακύµανση.

Με τα υφιστάµενα δεδοµένα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα έχει το πώς θα διαχειριστούν οι εµπλεκόµενοι στην αγορά σκληρού σίτου, την ψαλίδα τιµών ανάµεσα στην αναγκαία πρώτη ύλη για την παραγωγή ζυµαρικών και τα µαλακά σιτάρια. Αν και πρόκειται για δυο παράλληλες αγορές που δεν σχετίζονται άµεσα ως προς τις τιµές, «εθιµοτυπικά» διατηρείται ένας άτυπος σύνδεσµος που δεν αφήνει για µεγάλα διαστήµατα την απόκλιση να υπερβαίνει τα 100 µε 150 ευρώ ο τόνος. Σήµερα η διαφορά αυτή, διαµορφώνεται στα 190 ευρώ στη Γαλλία (συµβόλαια µαλακού Σεπτεµβρίου (230 ευρώ/τόνος – παραδόσεις σκληρού στη Γαλλία 420 ευρώ/τόνος). Τα τελευταία δεδοµένα από την πραγµατική αγορά, δείχνουν τα καναδέζικα σκληρά σιτάρια να διαµορφώνονται στα 435 ευρώ ο τόνος CIF για τα ευρωπαϊκά λιµάνια, ενώ στον τελευταίο διαγωνισµό της Αιγύπτου για 50.000 τόνους µαλακού σίτου στις 22 Αυγούστου, την δουλειά πήραν οι Ρουµάνοι µε τιµή 270 δολάρια ο τόνος CIF (248,80 ευρώ). Οι τιµές αυτές αφορούν σε παράδοση του προϊόντος στο λιµάνι του αγοραστή, περιλαµβάνουν δηλαδή µεταφορικά, ασφάλειες και εγγυήσεις µέχρι το λιµάνι που επιλέγει ο αγοραστής.

Πιο ανταγωνιστικές από τα ρωσικά, οι ευρωπαϊκές προελεύσεις

Πάντως, οι ευρωπαϊκές τιµές στα µαλακά σιτάρια, υποχρεώθηκαν σε µια αναπροσαρµογή προς τα κάτω, τις προηγούµενες ηµέρες, κάτι που φάνηκε να αποδίδει στο µέτωπο των εξαγωγών. Από αυτή την εξέλιξη προκύπτουν και οι παραπάνω τιµές. Συγκεκριµένα, ο κρατικός φορέας εισαγωγών σιτηρών της Αιγύπτου, έλαβε προσφορές για τους 50.000 τόνους που ξεκινούσαν από τα 270 δολάρια CIF της Ρουµανίας, ήτοι 256 δολάρια ο τόνος FOB (237,73 ευρώ) συν 14 δολάρια τα µεταφορικά. Από την άλλη, οι Ρώσοι που σχεδόν κυριαρχούσαν στις εξαγωγές µέχρι και τις αρχές της εβδοµάδας που πέρασε, έδωσαν τιµές 270 δολαρίων FOB.

Υποτονική η παρουσία των funds στο Σικάγο

Μέσα σε αυτό το κλίµα µικρών πτωτικών αναπροσαρµογών των τιµών αλλά και αναµονής για επίσηµα στατιστικά παραγωγής σιτηρών από τη Βόρεια Αµερική, οι κινήσεις των funds που δραστηριοποιούνται στις χρηµατιστηριακές αγορές, ιδίως του Σικάγο και του Παρισιού, ήταν ιδιαίτερα προσεκτικές και µάλλον υποτονικές. Συγκεκριµένα, κατά τη διάρκεια της περασµένης εβδοµάδας, οι επενδυτές έκλεισαν ανοιχτές θέσεις και προχώρησαν στην πόληση 3.000 θέσεων για τις τιµές καλαµποκιού στο Σικάγο, καθώς και 1.500 θέσεων για τη σόγια. Μάλιστα, προχώρησαν στις κινήσεις αυτές, παρά τον παρατεταµένο καύσωνα
και τα 40άρια που έχουν ταλαιπωρίσει σηµαντικά τις καλλιέργειες καλαµποκιού στις µεσοδυτικές πολιτείες. Από την άλλη, αγόρασαν 1.500 τόνους σιτηρών. 

Μεταφορικά με επιδότηση 30 ευρώ σε ουκρανικά σιτηρά

Σε λιγότερο από ένα µήνα η υφιστάµενη συµφωνία που οριστικοποίησε µε δυσκολία την περασµένη άνοιξη η Κοµισιόν µε τα πέντε κράτη µέλη που έκλεισαν τα σύνορά τους στα ουκρανικά σιτηρά λήγει και, καθώς η διπλωµατία των Βρυξελλών έχει αναλάβει την ανανέωσή της, οι πρώτες διαρροές γύρω από το περιεχόµενο των συνοµιλιών φέρνουν στην επιφάνεια ένα σχέδιο επιδότησης των µεταφορικών.

Επιδότηση 30 ευρώ ανά τόνο σιτηρών που διέρχεται από τα σύνορα της Ρουµανίας, της Πολωνίας, της Ουγγαρίας, της Βουλγαρίας και της Σλοβακίας, για τουλάχιστον µέχρι το τέλος του 2023 ακούγεται πως διαπραγµατεύονται εκπρόσωποι των χωρών αυτών µε την Κοµισιόν, τουλάχιστον σύµφωνα µε ρεπορτάζ που αποδίδεται σε πολωνικό ραδιοφωνικό σταθµό.

Σε περίπτωση που πράγµατι οι Βρυξέλλες καταφέρουν να διατηρήσουν ανοιχτές τις ροές ουκρανικών σιτηρών µε το σχέδιο αυτό, ουσιαστικά πετυχαίνουν και τη συγκράτηση των τιµών τους σε πιο ανταγωνιστικά επίπεδα, αφού περίπου τόσο (30 µε 40 δολάρια) υπολογίζεται η επιβάρυνση των τιµών FOB για ουκρανικά σιτηρά που φτάνουν στα λιµάνια της Βαλτικής, µε τον κλάδο µεταφορικών της Πολωνίας και της Ουγγαρίας, να ευνοείται ιδιαιτέρως και µάλιστα ενόψει των εκλογών στην Πολωνία τον Οκτώβριο. Μάλιστα, λόγω των εκλογών, η κυβέρνηση της Πολωνίας είχε νωρίτερα ξεκαθαρίσει ότι δεν θα µπει καν στο τραπέζι των συνοµιλιών ανανέωσης της υφιστάµενης συµφωνίας, που επιτρέπει τη διέλευση ουκρανικών σιτηρών από τη χώρα.

Προκειµένου να επιτευχθεί όµως κάτι τέτοιο, το οποίο δεν αποκλείεται να πιέσει εκ νέου τις τιµές σιτηρών για τους παραγωγούς της υπόλοιπης Ευρώπης πλην των 5 κρατών – µελών που έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν θα δεχθούν την απορρόφηση από τις εσωτερικές τους αγορές εισαγόµενων ποσοτήτων, θα απαιτηθεί και ένας υδάτινος διάδροµος πέραν των θαλάσσιων της Μαύρης Θάλασσας.

Τα βλέµµατα πέφτουν στον ∆ούναβη, ωστόσο παραδουνάβια λιµάνια στο ∆έλτα του µεγάλου ποταµού που βρίσκεται σε ουκρανικά εδάφη, δέχθηκαν βοµβαρδισµούς, µε τους Ρώσους να αναπτύσσουν στρατιωτικές επιχειρήσεις που όπως φαίνεται µπλοκάρουν κάθε εναλλακτική για τις εξαγωγές σιτηρών από την Ουκρανία. Στην περίπτωση αυτή, η Ρουµανία θα µπορούσε να δει αυξηµένη κινητικότητα στα δικά της παραδουνάβια λιµάνια.

Ωστόσο, πρόκειται για ένα σχέδιο που θα στοίχιζε περίπου 90 εκατ. ευρώ για τη µεταφορά 3 εκατ. τόνων σιτηρών, όσα δηλαδή στοίχισε και η προηγούµενη συµφωνία στις Βρυξέλλες (100 εκατ. ευρώ), µόνο που τότε τα ποσά κατευθύνθηκαν ως έκτακτη ενίσχυση στους αγρότες αυτών των πέντε χωρών.