Οι οινοποιοί χρειάζονται δουλειά στο αμπέλι και έρευνα στο φυτώριο

Σε ένα masterclass, «ταξίδι στον χρόνο», οι οικοδεσπότες Βαγγέλης Γεροβασιλείου και Βασίλης Τσακτσαρλής, από τα κτήματα Γεροβασιλείου και Βιβλία Χώρα αντίστοιχα, με τον συντονισμό του Master of Wine, Γιάννη Καρακάση, είχαν την ευκαιρία να δείξουν σε όσους βρέθηκαν στην εκδήλωση «Four Terroirs», το μεσημέρι της Δευτέρας 11 Φεβρουαρίου, μέσα από επιλεγμένες λευκές και ερυθρές ετικέτες, την ιστορία και την εξέλιξη του ελληνικού αμπελώνα από την γέννηση των δυο κτημάτων μέχρι σήμερα.


Τέσσερεις αίθουσες φιλοξένησαν τέσσερα Κτήματα, στην εκδήλωση Four Terroirs, στην Amalias 36.

Επιστρέφοντας στο αρχικό ερώτημα, μια πρώτη απάντηση, θα μπορούσε να είναι το κλίμα. «Το κλίμα μας ταιριάζει περισσότερο στο λευκό» εξήγησε ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου, οποίος στην συνέχεια αναφέρθηκε και σε μια ιδιομορφία της ελληνικής παραγωγής η οποία «μας θέλει καθισμένους στο Αγιωργίτικο και το Ξινόμαυρο». Όπως εξήγησε ο ίδιος, οι μικροί παραγωγοί χρειάζονται σιγουριά, ενώ συνήθως για να πάνε τα πράγματα ένα βήμα παρακάτω χρειάζεται κάποιος να ξεκινήσει και να ακολουθήσουν οι υπόλοιποι. «Πλέον όμως υπάρχουν νέα παιδιά που πιστεύουν και επενδύουν στις λιγότερο γνωστές ελληνικές ποικιλίες», είπε. Προκειμένου αυτό να γίνει πραγματικότητα, χρειάζεται να γίνουν μελέτες. «Είναι κρίμα στο κομμάτι αυτό, ο ιδιωτικός τομέας να προηγείται του πανεπιστημίου. Στην Ελλάδα η οινολογία είναι πολύ προηγμένη, η αμπελουργία όμως παραμένει σε στάδιο ανάπτυξης, ή στην εφηβεία», ανέφερε χαρακτηριστικά. Δίνοντας μάλιστα ένα παράδειγμα από την προσωπική του πείρα, αναφέρθηκε στην ποικιλία Λημνιό. «Ήμουν από τους πρώτους που το χρησιμοποίησα, επένδυσα όμως στο Syrah, γιατί οι ξένες ποικιλίες είναι πολύ πιο εύκολες ως προς την καλλιέργειά τους, συγκριτικά με τις ελληνικές. Στο Λημνιό λοιπόν, τώρα βρήκα κλώνο που να μου δίνει αυτό που θέλω. Πρέπει άρα ο καθένας να εξελίσσει μόνος του μια ποικιλία. Αυτά όμως πρέπει να γίνουν από το Ινστιτούτο Αμπέλου, και είναι κρίμα που δεν δούλεψε κανείς με συνέπεια πάνω στο θέμα αυτό».


Το γευσιγνωστικό ταξίδι στον χρόνο συντόνiσε ο Master of Wine Γιάννης Καρακάσης. 

Από την πλευρά του, ο κ. Τσακτσαρλής, ανέφερε πως, για να φτιάξει κανείς ένα καλό κρασί από λευκές ποικιλίες, χρειάζεται 10 χρόνια έρευνας, ενώ για να φτιάξει κάτι καλό με κόκκινες, 15 με 20 χρόνια. «Τα μεγάλα κόκκινα θα έρθουν σιγά σιγά. Θέλει χρόνο και αμπελουργία ακριβείας. Στο λευκό αν ποτίσεις λίγο παραπάνω, δεν θα γίνει τίποτα, στο κόκκινο όμως μπορεί να χαλάσει όλη η σοδειά. Οι οινοποιοί θέλουμε πολύ δουλειά στο αμπέλι και υπομονή».


Όσοι βρέθηκαν στην εκδήλωση, είχαν την ευκαιρία να γευθούν δημιουργίες του chef Λευτέρη Λαζάρου, που επιμελήθηκε ειδικά για τα κρασιά των Four Terroirs.

Ακόμα ο άνθρωπος πίσω από το κτήμα Βιβλία Χώρα, ανέφερε πως όλα τα πειράματα που κάνουν οι αμπελουργοί, γίνονται σε συνεργασία με πανεπιστήμια του Μπορντώ, γιατί στην Ελλάδα δεν υπάρχει έρευνα, ενώ αναφορά έκανε και στα φυτώρια Μπακασιέτα, τα οποία επίσης καταβάλουν σημαντικές προσπάθειες και αναγκάζονται να απευθυνθούν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού προκειμένου να εξασφαλίσουν πολλαπλασιαστικό υλικό απαλλαγμένο από ασθένειες, που να μπορεί να αποδώσει ανάλογα με τις απαιτήσεις των σύγχρονων αμπελουργών.

Φωτογραφίες: Γεωργία Καραμαλή