Περίπου µια εβδοµάδα πριν αρχίσουν τα αλώνια του σκληρού στην Ελλάδα, κανείς δεν δείχνει διατεθειµένος να ανακοινώσει τιµή, όλοι ξέρουν ωστόσο ότι η αφετηρία προσδιορίζεται ανάµεσα στα 23 και 25 λεπτά το κιλό. Ως γνωστό, τα συµβόλαια της µεταποιητικής βιοµηχανίας αναφέρονται σε µια τιµή παραγωγού 25-26 λεπτά το κιλό, τιµή η οποία διασφαλίζει τις παραδόσεις σκληρού µε υψηλή πρωτεΐνη (12%).
Μια πρώτη σαφής εικόνα των φετινών αποδόσεων προέρχεται κυρίως από τη Σικελία και τη Νότια Ιταλία, όπου ο αλωνισµός έχει φθάσει στο 40%, η παραγωγή υπολογίζεται 40-50% πάνω από το µέσο όρο (σε ετήσια βάση) κι αυτό που κινείται κάπως χαµηλά είναι η περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη (11-11,5%).
Ξεφυλλίστε σε υψηλή ανάλυση την εβδομαδιαία Agrenda:
Μια σηµαντική παράµετρος σε σχέση µε τη διαµόρφωση των τιµών στην ευρύτερη περιοχή, έχει να κάνει µε την τιµή παραγωγού που έχει ορίσει η Τουρκική Αρχή Σιτηρών (ΤΜΟ), η οποία προσεγγίζει τα 290-300 ευρώ ο τόνος και µάλλον είναι απαγορευτική για εξαγωγή υπό τις παρούσες συνθήκες. Σηµειωτέον ότι την τελευταία 2 χρόνια οι τουρκικές εξαγωγές έχουν επιδράσει καταλυτικά στη διαµόρφωση της ευρωπαϊκής αγοράς.
Στην Ελλάδα, το µεγάλο πρόβληµα παραµένει η απουσία ισχυρών συνεταιριστικών δοµών, αλλά και όρων εύρυθµης λειτουργίας της αγοράς. Έτσι, συντριπτικά µεγάλο µέρος της παραγωγής παραδίδεται µε ανοιχτές τιµές στο ελεύθερο εµπόριο, το οποίο, ειδικά σε περιόδους µεγάλης παραγωγής, επωφελείται πέραν του δέοντος. ∆εν είναι εποµένως τυχαίο το γεγονός ότι όταν οι Ιταλοί παραγωγοί πληρώνονται µε 27 λεπτά το κιλό και οι Τούρκοι µε 30 λεπτά, στην Ελλάδα όλη η συζήτηση του εµπορίου στρέφεται γύρω από τα 24 λεπτά. Η τιµή αυτή καθιστά παραγωγική δραστηριότητα οριακά βιώσιµη. Αρκεί να αναφερθεί ότι ακόµα και µε 600 κιλά απόδοση, όταν η τιµή είναι 24 λεπτά το κιλό, η πρόσοδος (αγοράς) κινείται κάτω από τα 150 ευρώ το στρέµα. Μόνο ενοίκιο γης, σπόρος και λίπασµα ορίζουν ένα κόστος πάνω από 100 ευρώ το στρέµµα.
Σε κάθε περίπτωση, υπό τις παρούσες συνθήκες, ο Ιούνιος δεν δείχνει καλός µήνας για να κλείσει ο παραγωγός το σιτάρι του. Προς τα κάτω δεν φαίνεται να υπάρχει ρίσκο, ωστόσο και προς τα πάνω οι προσδοκίες είναι µικρές. Ο διαγωνισµός που προγραµµατίζει για τις αρχές Ιουλίου η ΕΑΣ Ορεστιάδας θα δώσει και φέτος µια καλή εικόνα των δυνατοτήτων της αγοράς.
Προς το παρόν, τα σιτάρια στην περιοχή του Έβρου δείχνουν πολύ καλά και αν δεν αλλάξει κάτι θεαµατικά µέσα στο µήνα (Ιούνιο), η τοπική Ένωση υπολογίζει να συγκεντρώσει περισσότερους από 40.000 τόνους σκληρό σιτάρι, άριστης µέχρι στιγµής ποιότητας.
Εκτός αγοράς τον Ιούνιο λόγω υψηλής τιµής το τούρκικο σκληρό
Στις 3 Ιουνίου, η Τούρκικη Αρχή Σιτηρών (TMO) ανακοίνωσε επίσηµα την τιµή αγοράς σκληρού σίτου για το 2025, ορίζοντας την σε 13.500 τούρκικες λίρες ανά αµερικ. τόνο. Το επίπεδο αυτό µεταφράζεται σε περίπου 345 δολάρια ανά αµερικ. τόνο ή αλλιώς 325 µε 330 ευρώ ο µετρ. Τόνος. Βέβαια, η τιµή αυτή είναι µεικτή. Στην αναγωγή, ο τούρκος παραγωγός θα πληρωθεί τον Ιούνιο καθαρά 29 µε 30 λεπτά το κιλό για την πρώτη ποιότητα, µε πίστωση εντός 1 µήνα µετά τις υπογραφές.
Η υψηλή αυτή τιµή, ουσιαστικά βγάζει εκτός αγοράς µεγάλο µέρος της εξαιρετικής ποιοτικά σοδειάς που περιµένει η Τουρκία. Οι εµπειρογνώµονες συµφωνούν ευρέως ότι η σοδειά σκληρού το 2025 είναι εξαιρετικά υψηλής ποιότητας - ίσως η καλύτερη που έχει παρατηρηθεί τα τελευταία 30 χρόνια, µε πολλές περιοχές να βγάζουν δείγµατα µε % πρωτεΐνης άνω του 15%. Ωστόσο, οι εξαγωγές από Τουρκία δεν µπορούν να είναι ανταγωνιστικές µε τις σηµερινές συνθήκες και τιµές, εκτός αν ενισχυθεί σηµαντικά το δολάριο ή ο κραταιός Κρατικός Φορέας αποτύχει να προµηθευτεί την συντριπτική µερίδα της διαθέσιµης προσφοράς, κάτι που θεωρείται απίθανο.
