Η πρώτη τιµή που ακούστηκε αντιστοιχεί σε περίπου 65 λεπτά παράδοση στην πόρτα του εκκοκκιστηρίου, όσο παράλληλα γίνονται συζητήσεις στον θεσσαλικό κάµπο γύρω από τα 60 λεπτά το κιλό, σε µια προσφορά που δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των παραγωγών, αφού αφήνεται να εννοηθεί πως στην τιµή περιλαµβάνεται και η ποιοτική διαφοροποίηση (ένα πριµ 2 µε 3 λεπτών το κιλό).
Εκφράζονται πάντως µέχρι στιγµής στην αγορά διαφορετικές προσεγγίσεις από εκκοκκιστήριο σε εκκοκκιστήριο που διαφοροποιούνται περαιτέρω ανάλογα και µε την συναλλακτική σχέση που έχουν οι παραγωγοί µε τις επιχειρήσεις.
Βασικό ζητούµενο φέτος είναι το να µη χαθούν µέσα σε αυτό το κλίµα ανατιµήσεων και υψηλών τιµών, οι προσπάθειες που εντάθηκαν πέρυσι για την τιµολόγηση της ποιότητας και υπό αυτήν την έννοια εκτιµάται πως τα εκκοκκιστήρια θα τηρήσουν τις υποσχέσεις τους για καλύτερη τιµή στις καλές ποιότητες.
Άλλωστε, λίγες εβδοµάδες νωρίτερα γίνονταν συζητήσεις για 64 λεπτά στο χωράφι µαζί µε το πριµ ποιότητας και όπως µεταφέρουν στην Agrenda έµπειροι και καλά οργανωµένοι αγρότες, κανένας δεν είναι διατεθειµένος να δώσει από τώρα το χέρι, χωρίς να ακούσει αυτό το κάτι παραπάνω.
Με το χρηµατιστήριο βάµβακος στα 93,50 σεντς ανά λίµπρα, η τιµή στο σύσπορο προσεγγίζει βάσει αναλογίας τα 60 λεπτά το κιλό, ωστόσο η φετινή χρονιά διαθέτει ακόµα ένα στοιχείο που θα µπορούσε να επιτρέψει αυτό το κάτι παραπάνω που επιδιώκουν οι αγρότες.
Η ζήτηση για βαµβακόσπορο στη γειτονική Ιταλία είναι έντονη, µε τους εισαγωγείς να έχουν µάλιστα πληρώσει ακόµα και 400 ευρώ τον τόνο για κάποιες παρτίδες από το περσινό στοκ. Οι διαπραγµατεύσεις για τις νέες τιµές περιστρέφονται γύρω από τα 310 ευρώ ο τόνος παράδοση λιµάνι τους, κάτι που δίνει µια τιµή κοντά στα 24 µε 25 λεπτά για το φετινό βαµβακόσπορο. Υπό αυτήν την έννοια και µε τα θεµελιώδη διεθνώς να εξακολουθούν να γέρνουν υπέρ των υψηλών τιµών, όσο παρατηρούνται και κάποιες µικροαναποδιές στην εγχώρια παραγωγή -όπως η ανάγκη για δεύτερη «γύρα» αποφύλλωσης στη Στερεά Ελλάδα και προσβολές από πράσινο σκουλήκι στη Θεσσαλία-, όλα δείχνουν πως η αγορά έχει ακόµα να δώσει.
Άλλωστε η απόσταση από τα 42 λεπτά που πληρώθηκε πέρυσι το σύσπορο ως τα 60 και τα 62 λεπτά είναι στο µεγαλύτερο µέρος της καλυµµένη από τις ανατιµήσεις που ήδη έχουν βάλει από την τσέπη τους οι παραγωγοί σε εισροές και ενέργεια.
Βασική προϋπόθεση για κάτι τέτοιο, βέβαια, να µην γίνει κάποιο κερδοσκοπικό γύρισµα στο χρηµατιστήριο, µε τα funds να αποτραβιούνται. Μια αγωνία που συζητιέται στους κύκλους παραγόντων της αγοράς, χωρίς ωστόσο να υπάρχουν ακόµα ενδείξεις.
Σε ό,τι αφορά στις ισορροπίες στη διεθνή τιµή, το χρηµατιστήριο κινείται σε ένα σφιχτό εύρος τιµών, δείχνοντας πως διατηρεί µια καλή βάση στα 92 σεντς η λίµπρα, αντιµετωπίζοντας και µια ισχυρή αντίσταση στα 96 σεντς. Εφόσον διατηρηθεί το εύρος αυτό, «οδεύουµε σε µια χρονιά που θα µπορούσε να είναι χρονιά των παραγωγών», όπως την περιγράφει έγκυρος αναλυτής στην Agrenda.
Η μάχη για τα 100 σεντς
Έπειτα από την τελευταία έκθεση προσφοράς και ζήτησης του αµερικανικού υπουργείου Γεωργίας USDΑ, που έκανε λόγο για καλά φορτωµένα φυτά αυξάνοντας στα 18,5 εκατ. δέµατα την εκτίµηση για τη φετινή παραγωγή των ΗΠΑ, το χρηµατιστήριο βάµβακος δείχνει απρόθυµο να κινηθεί προς τα 96 σεντς ανά λίµπρα. Βέβαια, η παγκόσµια εικόνα µε την αυξηµένη κατά 810.000 δέµατα κατανάλωση, έναντι αύξησης 750.000 δεµάτων της παραγωγής και µε µια µείωση των αποθεµάτων κατά 450.000 δέµατα, µπορεί να δώσει την απαραίτητη ώθηση. Χωρίς κερδοσκοπικές τοποθετήσεις, αυτή τη στιγµή τα 100 σεντς ανά λίµπρα στα µελλοντικά συµβόλαια φαντάζουν δύσκολα και ένας επόµενος κύκλος ανόδου µε φρέσκο χρήµα θα µπορούσε να ενεργοποιηθεί αφού σπάσει η αντίσταση των 96 σεντς.
Με ταυτότητα παραγωγής αλλά και πριμ ποιότητας
Ταυτότητα στην πρώτη ύλη και τιµολόγηση στην ποιότητα προκρίνονται ως οι κύριοι οδηγοί που θα καθορίσουν την εξέλιξη της καλλιέργειας βάµβακος στην Ελλάδα, όπως αναδεικνύουν άλλωστε και οι ζυµώσεις των τελευταίων ηµερών µε αφορµή την ανοιχτή διαβούλευση της Εθνικής Στρατηγικής, αλλά και το Συνέδριο Βάµβακος στις 17 Σεπτεµβρίου.
Σ’ αυτή τη νέα περίοδο που φαίνεται ότι ξεδιπλώνεται για την καλλιέργεια βάµβακος και τη µεταποίηση του στην Ελλάδα, προβάλλουν και οι προκλήσεις από τις κλιµατικές συνθήκες που µεταβάλλονται, µαζί µε το γεφύρωµα του χάσµατος ανάµεσα στους παραγωγούς και τους µεταποιητές.
Το πενταετές πλάνο για το βαµβάκι φιλοδοξεί σε βελτίωση των οικονοµικών δεδοµένων της καλλιέργειας, καθώς και στην προσαρµογή του στις νέες απαιτήσεις που θέτει η ΚΑΠ. Η συζήτηση ανοίγει σε µια περίοδο µετάβασης για την καλλιέργεια η οποία δείχνει να εξέρχεται από µια διετία ασύµφορων τιµών παραγωγού (44 λεπτά το 2019, 40-42 λεπτά το 2020 για το σύσπορο), που έκοψε αρκετά στρέµµατα χάρην άλλων καλλιεργειών µε ρηχό οικονοµικό αποτέλεσµα.
Αν προέκυψε κάτι θετικό από αυτή τη συµπίεση των οικονοµικών αποτελεσµάτων των εκµεταλλεύσεων, θα µπορούσε να είναι η αλλαγή της παραγωγικής φιλοσοφίας αλλά και η προσέγγιση της αγοράς εκ µέρους των παραγωγών µε έναν πιο ώριµο εµπορικά τρόπο. Πέρυσι δόθηκαν υποσχέσεις για διαφοροποίηση της τιµής στο σύσπορο βάσει της ποιότητας, κάτι που δούλεψε κάπως την προηγούµενη χρονιά και αναβάθµισε την καλλιεργητική κουλτούρα των παραγωγών. Ζητούµενο είναι να επαναληφθεί φέτος και να µην χαθεί µέσα στο κλίµα των υψηλών τιµών, όσο αφήνεται να εννοηθεί ότι τα 60 µε 62 λεπτά που ακούγονται για τη νέα παραγωγή αγνοούν το πριµ..
Το άλλο θετικό, η γενίκευση της δυνατότητας των προπωλήσεων, κάτι που η συγκυρία φέτος την αδίκησε, αλλά αναµφίβολα γίνεται ένα χρήσιµο εργαλείο διασποράς ρίσκου στα χέρια των καλά οργανωµένων αγροτών, που επιδιώκουν να φιξάρουν ποσότητες καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου.
17-09-2021 12:41ather
ΑΣ ΒΓΟΥΝ ΟΙ ΕΚΚΟΚΙΣΤΕΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΜΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ ΤΟΣΟ ΣΤΗ ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΑΦΙ
Απάντηση