Για την ώρα, λοιπόν, τα συµβόλαια ∆εκεµβρίου συνεχίζουν να ταλαντεύονται µεταξύ 67,5 και 69,5 σεντς ανά λίµπρα, χωρίς σοβαρό λόγο να κινηθούν σε υψηλότερα ή χαµηλότερα επίπεδα. Στο µέτωπο της καθαρής (φυσικής) ζήτησης, η εικόνα δεν είναι όσο απογοητευτική, όσο τα λόγια των αναλυτών αφήνουν να εννοηθεί. Στο πραγµατικό εµπόριο, η ζήτηση τόσο για την ελληνική ίνα όσο και σε διεθνές επίπεδο κινείται σε ιστορικά φυσιολογικά επίπεδα, επιβαρυµένη κυρίως λόγω των υψηλών αποθεµάτων που «καλλιεργήθηκαν» την διετία των υψηλών τιµών (90-120 σεντς ανά λίµπρα), εξέλιξη που έφερε σοβαρή αύξηση στις εκτάσεις διεθνώς.
Στην Ελλάδα, οι χαµηλές τιµές εκκοκκισµένου καθιστούν ασύµφορες τις προπωλήσεις σύσπορου, κάτι που σηµαίνει πως φέτος µάλλον το σύνολο της εµπορικής δραστηριότητας θα περιοριστεί χρονικά στο εύρος Σεπτεµβρίου – ∆εκεµβρίου (ή Φεβρουαρίου, αν δοθεί παράταση στην εκκοκκιστική περίοδο). Ενδεικτικά, µε την ισοτιµία ευρώ δολαρίου στο 1.15 και τα συµβόλαια νέας σοδειάς στα 70 σεντς, η αναγωγή στο σύσπορο βγάζει 44,5 µε 45 λεπτά το κιλό, επίπεδα κάτω του κόστους παραγωγής. Σε αυτή την περίπτωση, µόνο µια απόδοση άνω των 400 κιλών µαζί µε την ειδική βάµβακος µπορούν να καλύψουν τα έξοδα της καλλιεργητικής δραστηριότητας εν έτη 2025. Σηµειοτέον, βάσει των στοιχείων που έδωσαν τα εκκοκκιστήρια για την περσινή χρονιά (σοδειά 2024), η µέση απόδοση ορίστηκε στα 312 κιλά το στρέµµα.
Ο µόνος τρόπος που υπάρχει για να αρχίσουν οι προπωλήσεις είναι οι επιµέρους παράγοντες να επιτρέψουν το καθαρό 50λεπτο. Αυτό ήταν άλλωστε και το πλάνο των εκκοκκιστών µέσα στον Απρίλιο, πριν έρθει ο «τυφώνας Τραµπ» και αρχίσει το όλο παίγνιο µε τις δασµολογικές πολιτικές. Στυγνά και µαθηµατικά, προπωλήσεις σύσπορου στην Ελλάδα θα έχουµε φέτος µόνο αν τα συµβόλαια ∆εκεµβρίου «καβαλήσουν» τα 73 σεντς ανά λίµπρα και το δολάριο ισχυροποιηθεί σηµαντικά έναντι του ευρώ. Για να πιαστεί το 50λεπτο θα πρέπει η ισοτιµία ευρώ/δολαρίου να υποχωρήσει κάτω από 1.10.
