Ελληνικές ποικιλίες σιτηρών έχει έτοιμες για την αγορά ο ΕΛΓΟ

Το νέο γενετικό υλικό θα προκύψει από τα εργαστήρια του Ινστιτούτου Γενετικής Βελτίωσης και Φυτογενετικών Πόρων, του ΕΛΓΟ – ∆ήµητρα στη Θεσσαλονίκη και σχεδιάζεται έτσι ώστε να απαντά, ταυτόχρονα µε τις ανάγκες των αγροτών για υψηλές αποδόσεις και σε εκείνες της µετοποιητικής βιοµηχανίας και των τελικών καταναλωτών για ποιότητα.

Όχηµα για την επίτευξη του επιδιωκόµενου στόχου αποτελούν δύο νέα προγράµµατα, που υλοποιούνται αυτή την περίοδο από ερευνητές του Ινστιτούτου για την παραγωγή νέων ποικιλιών «αιχµής», που θα έρθουν να υποκαταστήσουν ανάλογο εισαγόµενο πολλαπλασιαστικό υλικό.

Αποδοτικές ποικιλίες, υψηλής ποιότητας

Το ένα πρόγραµµα αφορά στη δηµιουργία νέων αποδοτικών ποικιλιών υψηλής ποιότητας σκληρού σιταριού, προσαρµοσµένων στα ελληνικά ξηροθερµικά κλιµατικά δεδοµένα και το δεύτερο σε υψηλής ποιότητας ποικιλίες κριθαριού, επίσης ανθεκτικών σε ξηροθερµικές συνθήκες χαµηλών εισροών.

«Στην περίπτωση του σκληρού σιταριού, οι ερευνητές συγκέντρωσαν τις  καλύτερες ποικιλίες που χρησιµοποιούνται από τις µεγάλες βιοµηχανίες ζυµαρικών, εντόπισαν ποιες από αυτές προσαρµόζονται καλύτερα στην Ελλάδα και προχώρησαν στη διασταύρωση τους, µε σκοπό να παραχθεί µια ελληνική ποικιλία, η οποία θα είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστική µε τις ευρωπαϊκές, από άποψη ποιότητας και αποδόσεων και θα προορίζεται για τη δηµιουργία πάστας για µακαρόνια», ανέφερε στην Agrenda ο Γιάννης Μυλωνάς, ερευνητής στη βελτίωση φυτών του ΕΛΓΟ ∆ήµητρα.

Ο ίδιος σηµείωσε πως η έρευνα έχει προχωρήσει αρκετά και σύµφωνα µε τον υφιστάµενο προγραµµατισµό, οι νέες ποικιλίες θα έχει καταστεί δυνατό να εγγραφούν στον κατάλογο και να είναι εµπορικά διαθέσιµες στους Έλληνες (και όχι µόνο) παραγωγούς, µέσα στην επόµενη τριετία, διεκδικώντας να πάρο sυν σηµαντικά µερίδια αγοράς.

Παρόµοια µεθοδολογία έχει ακολουθηθεί και στο δεύτερο πρόγραµµα για την παραγωγή ανθεκτικών και υψηλοαποδοτικών ποικιλιών κριθής, µε τη στόχευση της έρευνας, αυτή τη φορά, να εστιάζει στη βιοµηχανία ζύθου, η οποία αναπτύσσεται γρήγορα στην Ελλάδα, αλλά για την ώρα, όπως τονίζει ο κ. Μυλωνάς, εξυπηρετείται από ποικιλίες, που έρχονται στη χώρα µας, από τη Γαλλία, τη ∆ανία, τη Γερµανία και την Ιταλία.

«Και στο κριθάρι βυνοποίησης πήραµε τις σπουδαιότερες ποικιλίες από όλη την Ευρώπη, τις αξιολογήσαµε ως προς την προσαρµογή τους στην Ελλάδα και δηµιουργήσαµε έναν µαγικό πληθυσµό (magic population). Τώρα έχουµε φτάσει σε έναν σπόρο ο οποίος συγκεντρώνει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που επιδιώκουµε, όπως µεγάλο µέγεθος, χαµηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη και άλλα, αλλά θέλει κι αυτός περίπου τρία χρόνια, ώστε να φτάσει να είναι εµπορικά διαθέσιµος στην ελληνική αγορά», µας είπε ο κ. Μυλωνάς, υπογραµµίζοντας πως ο χώρος δείχνει να έχει δυναµική και «αναµένεται πως στα επόµενα 5 έως 10 χρόνια η συµβολαιακή καλλιέργεια του βυνοποιήσιµου κριθαριού θα ξεπεράσει τα περίπου 500.000 στρέµµατα».

Πέραν του σκληρού σταριού και του κριθαριού, στο Ινστιτούτο γίνονται παράλληλα έρευνες για τη βελτίωσης και την αξιοποίηση βιοµηχανικών φυτών, όπως το βαµβάκι, η κάνναβη, τα κηπευτικά και τα αρωµατικά φυτά, ενώ το Ινστιτούτο Λάρισας ασχολείται µε τα κτηνοτροφικά φυτά.

Πολλαπλασιαστικό υλικό σε ανταγωνιστικές τιµές και ευπροσάρµοστο

«Η δηµιουργία νέων ποικιλιών είναι πολύ σηµαντική για µια χώρα. Έχει να κάνει µε τη διατροφική της ασφάλεια, έναντι κινδύνων αδυναµίας να γίνουν εισαγωγές, αλλά και µε την οικονοµία της καθώς οι σπόροι θα παράγονται τοπικά. ∆ηµιουργούνται επίσης νέες θέσεις εργασίας για γεωπόνους και επιχειρήσεις και εξασφαλίζεται για τους παραγωγούς πολλαπλασιαστικό υλικό σε ανταγωνιστικότερες τιµές και κυρίως που είναι προσαρµοσµένο στις τοπικές συνθήκες», σηµείωσε ο ερευνητής του ΕΛΓΟ – ∆ήµητρα, ο Γιάννης Μυλωνάς. Υπενθύµισε δε, πως το Ινστιτούτο από τις αρχές του περασµένου αιώνα έχει δηµιουργήσει πάνω από 100 ποικιλίες χειµερινών σιτηρών και αυτή τη στιγµή έχει στο εµπόριο 6 σκληρού σίτου, 8 κριθαριού, 18 µαλακού σίτου και 4 βρώµης, εγγεγραµµένες στον Εθνικό Κατάλογο.