Η περίοδος που διανύουμε είναι ακριβώς πάνω στο κρίσιμο στάδιο για το δέσιμο του καρπού, λίγο πριν το ξεστάχυασμα του ρυζιού και ήδη η στάθμη του ποταμού Αξιού, από όπου γίνεται η άρδευση της πεδιάδας, έχει πέσει στο μισό από το κανονικό, βάζοντας δύσκολα στους αγρότες και το κακό είναι πως επίκειται επιδείνωση της κατάστασης, με βάση τις μετεωρολογικές προβλέψεις, για τη διάρκεια του εν εξελίξει καύσωνα.
Ως πρώτο βήμα, για την αποτροπή των όποιων επιπτώσεων, οι τοπικές αρχές διαχείρισης του νερού επέβαλαν την εκ περιτροπής άρδευση του ορυζώνα, ο οποίος εκτείνεται σε περισσότερα από 200.000 στρέμματα, με περιοδικότητα πέντε ημερών, από περιοχή σε περιοχή, προκειμένου να φτάσει το νερό να εξυπηρετηθούν όλα τα χωράφια. Με δεδομένο, όμως, ότι οι θερμοκρασίες άνω των 38-40 βαθμών Κελσίου φαίνεται ότι θα συνεχιστούν έως και μετά τις 4-5 Αυγούστου, δεν αποκλείεται μέσα στις επόμενες μέρες, η περιοδικότητα ποτισμάτων να διπλασιαστεί στο δεκαήμερο, γιατί η στάθμη του Αξιού συνεχίζει να υποχωρεί.
Την κατάσταση, όπως καταγγέλλεται, επιβαρύνει και το γεγονός ότι δεν έχουν γίνει οι απαραίτητες συντηρήσεις στις «πόρτες» των φραγμάτων, δυτικά στην Ελαιούσα και ανατολικά στη Γέφυρα, με συνέπεια αυτές να μην ανοιγοκλείνουν και να χάνονται πολύτιμοι όγκοι νερού. Ενδεικτικά αναφέρθηκε στην Agrenda πως ενώ αυτή την περίοδο για να μπορεί να αρδευτεί κανονικά ο κάμπος θα χρειαζόταν να κατεβάζει το ποτάμι 20 κυβικά νερό το δευτερόλεπτο, εξαιτίας των προβλημάτων στις «πόρτες» χάνονται προς τη θάλασσα περίπου 8 κυβικά νερό στο δευτερόλεπτο, τα οποία σχεδόν ισοδυναμούν με το μισό των αναγκών της πεδιάδας.
«Ο κόσμος αγωνιά. Αν συνεχίσει η ανομβρία, θα μειωθεί και άλλο η στάθμη του Αξιού και ίσως χρειαστεί να πάμε σε μεγαλύτερα κενά, από πότισμα σε πότισμα», τονίζει ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Αγίου Αθανασίου, Παναγιώτης Γκούτας και δεν κρύβει την ανησυχία του για τον κίνδυνο να επαναληφθεί ό,τι βίωσε η περιοχή το 1987.
Την καθημερινή, πλέον, υποχώρηση των υδάτινων αποθεμάτων του Αξιού, επιβεβαιώνει κι ο πρόεδρος του συνεταιρισμού Β’ Χαλάστρας, Βασίλης Κουκουρίκης, δηλώνοντας προβληματισμό για το ενδεχόμενο να επηρεαστεί η προσδοκώμενη παραγωγή. «Ο επερχόμενος καύσωνας μας χτυπάει το καμπανάκι, γιατί είμαστε πάνω στο ξεστάχυασμα των ρυζιών και τα χωράφια χρειάζονται νερό για να μπορέσουν τα στάχυα να γεμίσουν τον καρπό», σημείωσε ο κ. Κουκουρίκος.
Το πρόβλημα σε όλη του τη διάσταση αναδεικνύει και ο ομόλογός του στο συνεταιρισμό Α’ Χαλάστρας, Δημήτρης Γκουτζούχας, ο οποίος θυμίζει πως είναι η εποχή που όχι μόνο το ρύζι, αλλά και τα καλαμπόκια και τα βαμβάκια έχουν ανάγκη από νερό, για να δέσουν την παραγωγή τους και εκφράζει την ελπίδα να καταστεί δυνατό να ανακυκλωθούν τα νερά μια – δυο φορές ακόμη, για να μην υποστεί απώλειες η σοδειά.
Κοινή συνισταμένη των συνομιλητών μας, πάντως, είναι πως τα θέματα με την άρδευση του κάμπου είναι χρόνια και σε ένα σημαντικό βαθμό οφείλονται και στην έλλειψη προγραμματισμού κατασκευής υποδομών. «Δεν έχει γίνει ούτε ένας μικρός ταμιευτήρας. Υπάρχει ένα φράγμα που έγινε το 1965, πολύ απλό, στο οποίο δεν έχει γίνει ούτε μια συντήρηση ή ένας ταμιευτήρας, ώστε αυτές τις δύσκολες 15 - 30 ημέρες του κάθε καλοκαιριού, να υπάρχει διαθεσιμότητα νερού, ώστε να μην παίζουμε την παραγωγή μας κορώνα ή γράμματα», ανέφερε ο κ. Γκούτας. Ο ίδιος μας αποκάλυψε δε, πως μόλις στις 27 Ιουλίου και εν μέσω καύσωνα, υπήρξε εντολή από το ΓΟΕΒ για να δοθούν νερά στον ορυζώνα, που εκτείνεται σε περισσότερα από 200.000 στρέμματα, από εφεδρικά αντλιοστάσια από τον Αλιάκμονα. Έσπευσε όμως να συμπληρώσει πως για να συμβεί αυτό απαιτείται αρκετός χρόνος, καθώς πρέπει να γίνουν οι αναγκαίες συντηρήσεις στις αντλίες και να εγκατασταθούν καλώδια, ενώ ιδίως για το αντλιοστάσιο που μπορεί να φέρει νερά από το Λουδία μας ανέφερε πως για να ενεργοποιηθεί προϋποθέτει 30 ημέρες και υπό αυτή την έννοια θα είναι δώρο άδωρο.
«Είμαστε σε κρίσιμο στάδιο και αν επιδεινωθεί η κατάσταση μπορεί να προκαλέσει ζημιά από 20% έως και 40% στις στρεμματικές αποδόσεις της χρονιάς», εκτίμησε ο πρόεδρος του Α.Σ. Αγίου Αθανασίου. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, πρόσθεσε πως η απώλεια θα είναι τεράστια, διότι ο κύκλος εργασιών που διενεργείται γύρω από το ρύζι ξεπερνά ετησίως τα 100 εκατ. ευρώ και μάλιστα το 80% προέρχεται από τις εξαγωγές, φέρνοντας στη χώρα πολύτιμο συνάλλαγμα.
«Τα ποσά είναι πολύ μεγάλα και μην ξεχνάμε πως ό,τι βγαίνει από τον πρωτογενή τομέα, με τη μόχλευση πενταπλασιάζεται», είπε και τόνισε πως «άρα, αν χαθεί ένα 30% στην παραγωγή, θα μειωθεί σημαντικά το εισόδημα των παραγωγών, αλλά και σε όλα τα επαγγέλματα που άμεσα ή έμμεσα συνδέονται με την καλλιέργεια ρυζιού, δημιουργώντας έναν ζωντανό οικονομικό πυρήνα στην ευρύτερη περιοχή».
