Αυξήσεις στα ενοίκια για γη και ιδιοχρησία φέρνει η μεγάλη άνοδος σκληρού

Ένα από τα βασικά ζητήματα είναι η πληθωριστική πίεση που υπόκεινται παραγωγοί σκληρού σίτου οι οποίοι ωστόσο δεν μπόρεσαν να επωφεληθούν της ανόδου των τιμών, κλείνοντας την παραγωγή τους βιαστικά πάνω στα αλώνια, με τη μισή τιμή από αυτήν που πληρώνει σήμερα η αγορά. Με δεδομένο ότι πάνω από τις μισές ποσότητες έχουν ήδη φύγει από τα χέρια των αγροτών σε τιμές από 24 μέχρι 33 λεπτά το κιλό, τα περιθώρια κέρδους που άφησε η φετινή χρονιά είναι περιορισμένα, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς και τη δυναμική που αποκτά η καλλιέργεια για τη νέα περίοδο. Με άλλα λόγια, έχοντας κάποιος πουλήσει με 25 λεπτά σκληρό σιτάρι, θα δυσκολευτεί τον επόμενο μήνα να εξασφαλίσει τόσο τις απαιτούμενες εισροές, όσο κυρίως τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις.

 Το τελευταίο έχει μεγάλη σημασία. Το αναπάντεχο ράλι της αγοράς, φαίνεται ότι έχεi ανοίξει την… όρεξη των μη αγροτών ιδιοκτητών μεγάλων εκτάσεων, οι οποίοι ελκύονται από τη συγκεκριμένη καλλιέργεια λόγω της ευκολίας της. Βλέποντας τέτοια επίπεδα τιμών, ήδη αρκετά στρέμματα έχουν «σβηστεί» από το χάρτη των επαγγελματιών του κλάδου, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, όσο παράλληλα ανεβαίνει και το κόστος ενοικίασης της γης. Γενικά τις τελευταίες ημέρες στα παραγωγικά κέντρα της χώρας οι επαγγελματίες αγρότες φαίνεται ότι ζορίζονται με την εξασφάλιση ικανών εκτάσεων ενόψει του προγραμματισμού τους για τη νέα καλλιεργητική περίοδο. 

 Ενδιαφέρον πάντως έχουν και μερικές αυθόρμητες αντιδράσεις του αγροτικού κόσμου στις εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων, με αναγνώστη της Agrenda να αναρωτιέται χαρακτηριστικά: «Με 52 λεπτά σκληρό σιτάρι, ποιος θα σπείρει βαμβάκι με 64;». Πράγματι, αυτές οι νέες ισορροπίες στις αγορές αγροτικών εμπορευμάτων, με δεδομένο ότι αυτός ο κύκλος ανόδου απέχει ακόμα από τη συμπλήρωσή του, θα στρέψουν τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου σε καλλιέργειες μικρότερης προστιθέμενης αξίας. Η απομάκρυνση των επαγγελματιών του χώρου από καλλιέργειες με μεγαλύτερες απαιτήσεις αλλά και μεγαλύτερο οικονομικό βάθος και αντίκτυπο δεν μπορεί παρά να κόψει μονάδες από το αγροτικό ΑΕΠ της χώρας. Ειδικά στην περίπτωση που τα δεδομένα της επόμενης χρονιάς αντιστρέψουν τις ισορροπίες και προκαλέσουν μια απότομη διόρθρωση της τιμής σκληρού σίτου. Συνεπώς, αρκετοί συνομιλητές της Agrenda επισημαίνουν την ανάγκη ο σχεδιασμός για την επόμενη χρονιά να μη γίνει «οδηγώντας με τον καθρέφτη».

 Οι επικείμενες ανακατατάξεις, ενόψει των χειμερινών σπορών τον επόμενο μήνα, αναμένεται ότι σίγουρα θα δουν νέα αύξηση στα στρέμματα που θα καλλιεργηθούν με σκληρό σιτάρι. Κερδισμένη αναμένεται ότι θα είναι και η ελαιοκράμβη, κόβοντας στρέμματα κυρίως από τον βίκο, σύμφωνα με σκέψεις που διατυπώνουν παραγωγοί στους μεγάλους κάμπους της χώρας, με το κτηνοτροφικό φυτό να μην έχει ακολουθήσει το ράλι των υπόλοιπων καλλιεργειών, κάτι που αποδίδεται στην συνδεδεμένη ενίσχυση που πληρώνεται.

 Σε κάθε περίπτωση, οι πληθωριστικές πιέσεις ήδη χτυπούν από πολλές πλευρές τα περιθώρια κέρδους των ελληνικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων και αυτό παρά τις πρωτοφανείς τιμές των εμπορευμάτων, ειδικά του σκληρού σίτου και του καλαμποκιού, έναν κοινό παρονομαστή και σε άλλες αγροτικές ζώνες του κόσμου, κάτι που αναδεικνύει σε πρόσφατο ρεπορτάζ του το πρακτορείο Bloomberg, με αιχμή τη ζώνη καλάμποκιού των ΗΠΑ.

 Οι απόψεις πάντως διίστανται αναφορικά με τον παροδικό χαρακτήρα του πληθωρισμού αυτού. Κεντρικές Τράπεζες και πλήθος αναλυτών, εκτιμούν ότι ο πληθωρισμός αυτός πράγματι θα συμμαζευτεί, ίσως και μόνος του, χωρίς δηλαδή να χρειαστεί να γίνουν ουσιαστικές παρεμβάσεις ή να ενεργοποιηθούν μηχανισμοί λιτότητας. Από την άλλη, οι Financial Times και μερίδα δύσπιστων αναλυτών εκφράζουν ανησυχίες ότι όχι μόνο ο πληθωρισμός ήρθε για να μείνει, αλλά ότι θα προκαλέσει δομικές αλλαγές στην προοπτική ανάπτυξης των ανεπτυγμένων οικονομιών της Δύσης.