Τα παραπάνω παθογόνα µπορούν να αντιµετωπισθούν συγχρόνως µε τα ίδια καλλιεργητικά και καταπολέµησης µέτρα.
Γλοιοσπόριο: Οφείλεται στο µύκητα Gloeosporium olivarum, που προσβάλλει κυρίως τους καρπούς όταν πλησιάζουν στην ωρίµανση ή όταν είναι ώριµοι και αποτελεί ένα σοβαρό πρόβληµα για την παραγωγή, προκαλώντας χαρακτηριστική σήψη. Οι «χτυπηµένες» ελιές πέφτουν πρόωρα µειώνοντας την απόδοση της συγκοµιδής και στο στάδιο της ελαιοπαραγωγής παράγουν ένα κοκκινωπό ελαιόλαδο χαµηλής ποιότητας, πολύ θολό και µε υψηλό βαθµό οξύτητας.
Επιβάλλεται οπωσδήποτε η συλλογή-αποµάκρυνση του πεσµένου στο έδαφος καρπού, γιατί αποτελεί πολύ σηµαντική πηγή µόλυνσης για το επόµενο έτος.
Κυκλοκόνιο: Οφείλεται στο µύκητα Spilocaea oleagina, που προσβάλλει κυρίως τα φύλλα καθώς και τους µίσχους και τους ποδίσκους των ανθέων, µε χαρακτηριστικό σύµπτωµα την εµφάνιση κυκλικών κηλίδων (µάτια παγωνιού) στην επάνω επιφάνεια των φύλλων της ελιάς, οι οποίες στη συνέχεια περιβάλλονται και από χλωρωτική άλω.
Σε περιοχές µε υγρό κλίµα η προσβολή µπορεί να επιφέρει µέχρι και καθολική φυλλόπτωση στα ελαιόδενδρα, η οποία οδηγεί σε µεγάλη εξασθένιση των δέντρων, σε µείωση της παραγωγής αλλά και σε ακαρπία.
Αντιµετώπιση και των δύο παθογόνων
-Μείωση της σχετικής υγρασίας στο περιβάλλον των δέντρων µε κατάλληλο κλάδεµα για αερισµό της κόµης (κυκλοκόνιο, γλοιοσπόριο)
-Προληπτικοί ψεκασµοί µε χαλκούχα µυκητοκτόνα, τις βροχερές περιόδους (κυκλοκόνιο)
-Ψεκασµός µέχρι απορροής µε χαλκούχο µυκητοκτόνο αµέσως µετά τη συγκοµιδή µε ράβδισµα (κυκλοκόνιο, γλοιοσπόριο).
