Η απερχόµενη κυβέρνηση, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Agrenda, παρά το γεγονός ότι προερχόταν από έναν πολιτικό χώρο, ο οποίος για πρώτη φορά περνούσε το κατώφλι της εξουσίας τον Ιανουάριο του 2015, έδειξε από την πρώτη στιγµή να ενδιαφέρεται πρωτίστως για την πολιτική της επιβίωση και δευτερευόντως για την κοινωνική ευηµερία.
Ο φόβος της «αριστερής παρένθεσης», τον οποίο καλλιέργησαν τεχνηέντως οι πολιτικοί της αντίπαλοι, σε συνδυασµό µε τις «αγωνίες του πρωτάρη», οι οποίες εκδηλώθηκαν από πολύ νωρίς σε ένα περιβάλλον ιδιαιτέρως ασφυκτικό, λόγω των µνηµονίων, έκαναν τους επιτελείς του κυβερνώντος κόµµατος να λειτουργούν αµυντικά και να σχεδιάζουν το κάθε τους βήµα µε γνώµονα το πολιτικό κόστος και ορίζοντα τις επόµενες εθνικές εκλογές.
Ακόµα κι αν βάλει κανείς στην άκρη τους καταστροφικούς χειρισµούς του πρώτου εξαµήνου του 2015, ακόµα κι αν παρακάµψει το βαρύ κόστος των µέτρων (φορολογία, ασφαλιστικό) των αρχών του 2016, το όλο πνεύµα πολιτικής που ανάπτυξε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, απηχούσε ξεκάθαρα αγωνίες πολιτικής επιβίωσης και όχι γνήσιο ενδιαφέρον για τις τύχες της κοινωνίας.
Ειδικά στον αγροτικό τοµέα η κυβέρνηση έδειξε να εγκλωβίζεται σε έναν επιπόλαιο σχεδιασµό, ο οποίος αφενός δεν καλλιεργούσε τον αναπτυξιακό οραµατισµό των συντελεστών της αγροτικής παραγωγής, αφετέρου µετέφερε χρονικά όλα τα βάρη των όποιων θετικών αποφάσεων στην τελευταία µέρα πριν από τις εθνικές εκλογές. Το τελευταίο διάστηµα, οι άνθρωποι που παρακολουθούν τις εξελίξεις στο αγροτικό πεδίο, γίνονται καθηµερινά µάρτυρες αποφάσεων και επιλογών, οι οποίες απελευθερώνουν οικονοµικούς πόρους µε εισοδηµατικό ή ακόµα και µε αναπτυξιακό πρόσηµο, όπως είναι π.χ. πολλά από τα διαρθρωτικά προγράµµατα και κυρίως αυτά που συνδέονται µε τους πόρους της ΚΑΠ. Ωστόσο, ο χρόνος και ο τρόπος µε τον οποίο συντελείται αυτή η απελευθέρωση, υποδηλώνει πελατειακή λογική και βραχυπρόθεσµο κοµµατικό συµφέρον.
Διαβάστε αναλυτικό ρεπορτάζ, στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφορεί εκτάκτως την Παρασκευή 5 Ιουλίου, μαζί με το περιοδικό Profi.
